SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL: CAPUT 4

CAPUT 4

¹Et accidit diebus, cum vox prophetarum sileret et templa superbiæ disputationique darentur, ut Spiritus Domini super Glabadum, qui Ajora, Filius Dei, appellatur, moveretur.
²Cum autem inter humiles et humiles in quiete vixisset, impletum est tempus quod ei Dominus constituerat.
³Et egressus Ajora de domo matris suæ, cuius nomen erat Mariadel, et patris sui, Ioseth ædificatoris, venit in desertum Odaræ, ibi ut ieiunaret et oraret.
⁴Quadraginta diebus et quadraginta noctibus ieiunavit, et ecce bestiæ agri convenerunt ut non læderent eum, neque scorpiones læserunt, quia Spiritus Domini erat cum eo.
⁵Et in silentio cum voce Altissimi colloquebatur, et mysteria cæli ante eum patefacta sunt.
⁶Deinde rediit in civitates hominum, ad oppidum Ylom, quod situm est iuxta flumen Erdon. Et locutus est in templo die septimo.
⁷Et stupebant omnes qui eum audiebant, quia docebat non sicut scribæ neque sicut doctores veterum, sed quasi habens potestatem et dominationem desuper.
⁸Et vir quidam in cœtu stabat, cuius manus dextra arida erat, et eleemosynam a populo petebat. Et Ajora intuens eum dixit, “Extende manum tuam.”
⁹Et extendit vir manum suam, et restituta est sana sicut altera, et murmur exiit per eos qui stabant, dicens: “Qualis est hic, quia virtus ab eo exit?”
¹⁰Et multi venerunt ad eum, quærentes scire de regno Dei, et de operibus quæ Dominus requirit ab hominibus.
¹¹Et respondens eis dixit: “Appropinquavit regnum cælorum, et nescitis horam qua apparebit. Pænitemini ergo et convertimini a malitia, præparavit enim Dominus iustis gaudium, et transgressoribus doloris.”
¹²Et secutæ sunt eum turbæ magnæ, viri et mulieres, senes et iuvenes, sani et afflicti, servi et liberi. Et ambulabat inter eos et docebat eos cum benignitate et sine superbia.
¹³Deinde duodecim ex turba elegit, ut cum eo ambularent et vias eius discerent, et facta eius testimonium perhiberent.
¹⁴Primus erat Velius, cuius nomen significat “ignis inextinguibilis,” et vir erat ferventis zeli et inconcussæ fidei.
¹⁵Secundus erat Duma, qui lenis erat sermone et celer ad flendum pro populi miseriis.
¹⁶Tertius erat Salera, qui librorum custos fuerat, linguis antiquorum doctus.
¹⁷Quartus erat Sebeb, piscator e ripis lacus Tiberensis, constans et fidelis.
¹⁸Quintus erat Hashmal, servus tuus, qui nunc hoc testimonium scribit, indignus quamvis sim, tamen Spiritu compulsus.
¹⁹Sexta erat Ultima, Iusta appellata, quæ neminem iudicavit, omnes tamen homines cognovit.
²⁰Septimus erat Sel, qui olim pastor ovium erat, et laudes Domino etiam in vinculis cecinit.
²¹Octavus erat Queclain, qui a magia aversus libros suos combuserat, Dominoque cum timore ac tremore servivit.
²²Nonus erat Rophochehe, qui raro loquebatur, tamen cum labia aperiret, veritas velut aqua de petra profluxit.
²³Decimus erat Adrammelech, qui fuerat dux militum, tamen gladium deposuit ut Principem Pacis sequeretur.
²⁴Undecimus fuit Cheraub, cuius gaudium nullos limites cognovit, et qui coram Domino etiam in pulvere saltavit.
²⁵Duodecimus autem Leviathan, vir statura magna et tardus ad iram, cuius fortitudo in servitio erat.
²⁶Et his duodecim Ajora secreta consilii Domini et misericordiam quam a superbis celaverat communicavit.
²⁷Et locutus est eis, dicens: “Amen dico vobis, vos estis lapides super quos ædificabo domum meam, et lumen quod non abscondetur sub modio. Nolite ire ut principes, neque extollamini vos supra fratres vestros, sed servite, sicut ego servio.”
²⁸Deinde ibat cum discipulis suis de civitate in civitatem, a Betalone usque ad Hirim, a Muronde usque ad Galiar, prædicans regnum Dei, sanans ægrotos, consolans contritos corde, et increpans superbos.
²⁹Et qui eum audiebant, discerpti sunt in duas partes: quia gaudebant humiles, et superbi stridebant dentibus suis.
³⁰Pharistæ, qui erant rectores templorum veterum, inter se dixerunt: “Hic novam doctrinam affert, et populus eum sequitur. Si eum sinemus, omnis locus noster et potestas nostra velut pulvis erunt.”
³¹Turbæ autem ad eum premebant, et quidam fimbriam vestimenti eius tantum tangebant ut sanarentur, alii autem per dies sine cibo ad pedes eius sedebant, verbis eius magis esurientes quam panis.
³²Et nomen Ajoræ per regna diffusum est, et fama eius usque ad aurem regis pervenit.
³³Attamen Glabados gloriam non quæsivit, neque de potentia sua gloriatus est, sed gloriam semper Domino Altissimo dedit.
³⁴Et dixit, “Opera quæ ego facio, a meipso non facio, sed ab eo qui me misit. Ego enim et Pater unum sumus, et caritas eius effunditur super omnem carnem, si eam recipient.”
³⁵Sic cœpit ministerium Ajoræ, Filii Dei Viventis, et multi vultus suos ad lucem converterunt, nec erubuerunt.
³⁶Sed quorundam corda obdurata sunt, et occulte consilium ceperunt, ut ei insidias tenderent.
³⁷Nihilominus Ajora eos non timebat, quia hora eius nondum venerat, et opus eius secundum voluntatem Patris perficiendum erat.
³⁸Benedictum sit nomen Domini, qui visitavit populum suum, et suscitavit redemptorem gentibus.
³⁹Vere, vere, tenebræ dissipatæ sunt, et aurora in Ivalim illuxit.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13

English | Latin | Ελληνική