SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL: CAPUT 5

CAPUT 5

¹Anno ætatis suæ vicesimo, tempore quo hordeum maturescit, Unctus Domini, Ajora Glabados, e domo patris sui in Betalone surrexit, et ad flumen Ardel descendit, quod per terram humilem velut serpens argenteus serpit.
²Et ambulabat solus, excepto Spiritu Altissimi, qui cum eo ibat et eum in pace portabat.
³Et multi qui eum eo tempore viderunt dixerunt: “Ecce, illic vadit filius Ioseth, Glabados, quem stella prædixit, et in quo non est dolus.”
⁴Et mirabantur tranquillitatem vultus eius et lumen quod ante eum ibat, quia vultus eius splendebat quasi qui contemplatus est gloriam Sancti.
⁵Deinde ad colles Narum venit, ubi populus a dominis iniustis graviter vexabatur, et ipsa Ivalis sub pondere corruptionis eorum gemebat.
⁶Ibi in foro urbis sedebat sub umbra terebinthi, et populus ad eum congregatus est, quia fama percrebuerat de infante qui in ortu eius resurrexerat et cum sapientia prophetarum locutus erat.
⁷Et aperiens os suum docebat eos dicens: Beati qui esuriunt iustitiam, quoniam venter eorum saturabuntur fructu cæli.
⁸“Et væ superbis et potentibus, qui facies pauperum moliuntur, quia gelu iudicii cadet super eos in die ultionis.”
⁹Populus flebat et inter se dicebat: “Numquam homo sic locutus est nobis, neque scribæ neque sacerdotes templi veteris.”
¹⁰Et Ajora inter populum ambulabat, et manus suas super fractos et incurvatos imposuit, et corda eorum sanata sunt, quamvis corpora eorum ægra manebant.
¹¹Tunc accessit ad eum Velius, scriba clarus, qui in domo litteratorum Sudaliæ habitaverat, dicens: “Magister, quid necesse est homini facere ut in Paradisum, de quo dicis, intret?”
¹²Et Ajora dicit ei: “Dilige Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et dilige proximum tuum sicut te ipsum. In his duobus pendet omnis lex et spes cæli.”
¹³Velius, capite inclinato, ab illo die eum secutus est, primusque discipulorum eius factus est.
¹⁴Post hæc, Ajora per urbes et vicos regni australis iter fecit, prædicans regnum Dei appropinquare, et homines a peccatis suis converti et misericordiam Altissimi quærere debere.
¹⁵Et quocumque ibat, turba eum circumdebat, ut verba eius audiret et ad conspectum Dei viventis appropinquaret.
¹⁶Tum venit ad eum vir nomine Duma, faber ex oppido Gallad, qui artis suæ et mundi duritia tædebat.
¹⁷Ajora eum aspexit et dixit, “Sequere me, et te faciam conflare non ferri, sed animarum hominum.”
¹⁸Et Duma reliquit caminum et malleum suum, et ambulavit cum Domino.
¹⁹In oppido Brath, Ajora præter tabernaculum telonianum transiit, ubi sedebat exactor nomine Sebeb, qui ob extorsiones suas ab omnibus contemptus est.
²⁰Et dixit ei Ajora, “Sebeb, progredere et pacem tuam cum cælo fac.”
²¹Statim surrexit Sebeb et pecuniam quam iniuste acquisierat reddidit, et ipse quoque discipulus factus est.
²²Erat autem in terra vir nomine Salera, vir sapiens et consilii plenus, qui noverat libros et dicta antiqua prophetarum.
²³Ad Ajoram nocte venit et dixit, “Tu es qui missus est, an alium exspectamus?”
²⁴Et respondit: “Quod diu in tenebris legisti, nunc in luce vide: cæci vident, mites resurgunt, Verbum iterum prodit.”
²⁵Tum Salera in faciem suam cecidit et adoravit eum, et exinde cum eius comitatu ambulavit.
²⁶Sic congregati sunt ad eum primi ex duodecim: Velius, Duma, Salera et Sebeb.
²⁷Diebus sequentibus, alii quoque venerunt, Spiritu moti: Hashmal, vinearum custos; Ultima, carminis sapientiæque textor; Sel, viator trans montes; Queclain, olim antiquorum rituum sacerdos, nunc ad novam Viam conversus.
²⁸Et Rophochehe, Adrammelech, Cheraub et Leviathan, singuli nomine vocati, singuli a Deo electi, facti sunt similiter discipuli eius.
²⁹Hos duodecim Ajora ad se vocavit in monte Zepheth, et locutus est ad eos, dicens:
³⁰“Vos lapides fundamenti mei, et super vos ædificabo domum meam. Quo ego ibo, illuc ibitis et vos; et quod ego loquor turbis, hoc feretis usque ad fines orbis terrarum.”
³¹“Nolite turbetur corda vestra cum maledicimini et eiecmini foras; regnum enim quod ego dico non est de hoc mundo, et merces Patris mei non est argentum neque aurum, sed gaudium incorruptibile.”
³²Et adoraverunt eum, et osculati sunt manus eius, et benedixit eos.
³³Deinde, una caterva, de oppido in oppidum et de porta ad portam ierunt, nuntium lætum cœli et promissionem Paradisi futuri secum portantes.
³⁴Et multi qui audierunt crediderunt, et relictis onera sua ambulaverunt in pulvere pedum eius.
³⁵Sic cœpit ministerium Glabadi, Sancti, Filii Dei viventis, qui missus est ad mundum a dolore redimendum et ad viam parandam magno ac terribili diei Domini.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13

English | Latin | Ελληνική