CAPUT 8
¹Et factum est ut Ajora per colles et valles terræ ambularet, et magnæ turbæ eum sequebantur, quia verbum eius erat sicut fons aquæ vivæ animabus eorum sitientibus.
²Et parabolis loquebatur eis, docens eos mysteria regni Patris, ut audirent et intellegerent secundum corda sua.
³Dixit igitur, “Audite, filii hominum, et percipite verba mea.”
⁴“Simile est regnum lucis homini seminanti in agro suo.”
⁵“Et dormiens, venit inimicus eius et superseminavit zizania in medio tritici.”
⁶“Cum autem crevit herba et fructum protulit, tunc apparuerunt etiam zizania.”
⁷“Accesserunt autem servi viri, et dixerunt ei: ‘Domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo? Unde ergo habet zizania?’”
⁸“Respondit eis, ‘Inimicus quidam hoc fecit.’ Servi autem dixerunt ei, ‘Vis ergo ut eamus et ea colligamus?’”
⁹“At ille dixit, ‘Non; ne forte colligentes zizania eradicetis et triticum.’”
¹⁰“Sinite utraque crescere simul usque ad messem; et in tempore messis dicam messoribus: Colligite primum zizania, et ligate ea in fasciculos ad comburendum; triticum autem congregate in horreum meum.”
¹¹Et accesserunt ad eum discipuli eius, et interrogaverunt de parabola huius.
¹²Et ait illis: “Qui seminat bonum semen, est Filius hominis.”
¹³“Ager est mundus; bonum semen sunt filii regni; zizania autem sunt filii nequam.”
¹⁴“Inimicus qui seminavit ea est diabolus, messis autem est finis sæculi.”
¹⁵“Messores sunt nuntii Omnipotentis, qui malos de medio iustorum separabunt et in fornacem ignis mittent.”
¹⁶Et Ajora iterum locutus est eis dicens: “Iterum dico vobis: Simile est regnum cælorum grano seminis, quod homo accepit et seminavit in agro suo.”
¹⁷“quod quidem minimum est omnibus seminibus, cum autem creverit, maius est omnibus oleribus, et fit arbor, ita ut aves cæli veniant et habitent in ramis eius.”
¹⁸Et dixit, “Sic et regnum crescet a parvis initiis in magnum imperium, multos sub umbra sua protegens.”
¹⁹Aliam parabolam dixit, dicens: “Simile est regnum cælorum fermento, quod accipiens mulier abscondit in tribus mensuris farinæ, donec fermentatum est totum.”
²⁰Et mirantes discipuli interrogaverunt eum: “Quare in parabolis loqueris turbis?”
²¹Et Ajora respondit, “Quia tibi datum est nosse mysteria regni cælorum, his autem qui foris sunt omnia in parabolis dicuntur.”
²²“Ut videntes non videant, et audientes non intelligant, ne forte convertantur et dimittantur eis peccata.”
²³Et aperuit eorum sensum ut intellegerent Scripturas, et explicavit eis sensum parabolarum.
²⁴“Seminans verbum Patris seminat.”
²⁵“Aliqui secus viam accipiunt, et venit malus et tollit verbum quod seminatum est in cordibus eorum.”
²⁶“Aliqui accipiunt in locis saxosis, ubi non multam terram habent; et statim cum gaudio accipiunt.”
²⁷“Sed in se radicem non habent, et temporales sunt: cum enim tribulatio aut persecutio propter verbum orta est, statim offendunt.”
²⁸“Aliqui inter spinas accipiunt illud, et curæ sæculi huius et fallacia divitiarum suffocant verbum, et fit sine fructu.”
²⁹“Qui autem in terram bonam seminatum accipiunt, hi sunt qui verbum audiunt et intellegunt illud.”
³⁰“Hæc fructum ferunt, alia centesimum, alia sexagesimum, alia triginta.”
³¹Et Ajora multas alias parabolas protulit, ut mysteria Regni formis facile memorandis et difficilibus obliviscendis revelaret.
³²Dixit, “Simile est regnum cælorum thesauro abscondito in agro; quem cum homo invenit, abscondit, et præ gaudio vadit et vendit omnia quæ habet et emit agrum illum.”
³³“Iterum simile est regnum cælorum negotiatori quærenti margaritas pulchras.”
³⁴“Qui, inveniente una margarita pretiosa, abiit et vendidit omnia quæ habuit, et emit eam.”
³⁵Et dixit eis: “Multi vocati non eligentur, his enim datum est regnum qui fructus eius afferunt.”
³⁶Et hortatus est eos ut vigilarent et orarent, ne in tentationem intrent, quia malignus sicut leo rugiens circuit, quærens quem devoret.
³⁷“Cavete igitur et sobrii estote; nam adversarius vester Amphisbæna, quasi serpens, exiit in mundum ut seducat gentes.”
³⁸Et multi qui eum audiebant, sapientiam eius mirabantur, et dicebant: “Numquam tale locutus est quisquam hic.”
³⁹Tamen quidam induraverunt corda sua, et offendi sunt verbis eius, quia regnum potentiæ et gloriæ, non regnum humilitatis et veritatis, appetebant.
⁴⁰Et dixit eis: Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum lucis.
⁴¹“Beati qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur.”
⁴²“Beati mites, quoniam ipsi Ivalim hæreditabunt.”
⁴³Beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam, quoniam ipsi saturabuntur.
⁴⁴Beati misericordes, quoniam ipsi misericordiam consequentur.
⁴⁵Beati mundo corde, quoniam ipsi Patrem videbunt.
⁴⁶Beati pacifici, quoniam filii Dei vocabuntur.
⁴⁷Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam, quoniam ipsorum est regnum cælorum.
⁴⁸Et Ajora eos docuit inimicos suos amare, benefacere iis qui eos oderant, et orare pro iis qui eos iniuriose utebantur.
⁴⁹“Si enim diligitis eos qui vos diligunt, quam mercedem habebitis? Nonne et publicani hoc faciunt?”
⁵⁰“Verumtamen diligite inimicos vestros et benefacite et mutuum date, nihil inde sperantes; et erit merces vestra magna, et eritis filii Altissimi.”
⁵¹“Nam solem suum oriri facit super bonos et malos, et pluviam dat super iustos et iniustos.”
⁵²Atque sic Ajora naturam Regni patefecit: non potentiæ et ultionis, sed misericordiæ, veritatis, et pacis perpetuæ.
⁵³Et multi audientes obstupuerunt, et cum lætitia secuti sunt eum, alii autem cum amaritudine et contemptu aversi sunt.
⁵⁴Ajora autem docere, sanare, discipulosque suos ad dies futuros præparare perrexit.
⁵⁵Et verbum eius per terram diffusum est, velut ignis in stipula arida, multa corda spe incendens.
⁵⁶Sic impleta est promissio ut in parabolis loqueretur, ut sapientes intellegerent, et simplices sapientes fierent.
▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL
▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.