SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL: CAPUT 9

CAPUT 9

¹Et accidit illis diebus, cum tempus impletum esset ut Ajora gloriam suam coram oculis omnium gentium ostenderet, ut ad urbem Murond iter faceret.
²Et magna turba ante eum ibat, et multi sequebantur, ramos sacrarum arborum portantes et laudes Altissimo cantantes.
³Et Ajora misit duos ex discipulis suis, dicens eis: “Ite in vicum quod est contra vos, et statim invenietis equum ligatum: solvite eum et adducite mihi.”
⁴“Et si quis vobis aliquid dixerit, dicite: ‘Magister eo opus habet,’ et statim eos mittet.”
⁵Abierunt autem discipuli, et invenerunt sicut dixerat illis, et adduxerunt ei equum.
⁶Et iecerunt vestimenta sua super equum, et sedit super eum.
⁷Et multi vestimenta sua straverunt in via, alii autem ramos cædebant de arboribus et sternebant in via.
⁸Turbæ autem, quæ præcedebant et quæ sequebantur, clamabant, dicentes: “Hosanna Filio Altissimi! Benedictus qui venit in nomine Altissimi! Hosanna in altissimis!”
⁹Et cum ingressus esset urbem Murond, tota urbs commota est stupore et stupore.
¹⁰Pueri ante eum cucurrerunt et clamaverunt, “Hosanna Ajoræ, Regi Lucis!”
¹¹Et convenerunt seniores civitatis in conciliis suis, conquirentes quis esset hic qui sic venerit.
¹²Ajora autem cum tranquillitate et humilitate equitavit, corda hominum et dies qui ante eum iacent bene noscens.
¹³Et ingressus est atrium templi, et vidit locum ubi mercatores mensas suas posuerant.
¹⁴Et fecit flagellum ex funiculis, et omnes eiecit, et oves et boves, et pecuniam nummulariorum effudit, et mensas eorum evertit.
¹⁵Et dixit eis: “Scriptum est: ‘Domus mea domus orationis vocabitur: vos autem fecistis eam speluncam latronum.’”
¹⁶Sacerdotes autem et scribæ adversus eum murmurabant, et quærebant manus in eum imponere, timebant autem turbam, quia sicut prophetam eum habebant.
¹⁷Et illa die populus zelum Ajoræ miratus est, quia passio eius erat velut ignis scorias consumens.
¹⁸Et multi qui eum sequebantur, inter se dixerunt: “Vere hic est promissus qui nos redimit.”
¹⁹Alii autem dicebant: “Pacem perturbat, et verba eius dissidium creat.”
²⁰Ajora tamen in templo perseveravit, ægros docens et sanans, pauperes et afflictos consolans.
²¹Et dixit eis: “Amen dico vobis: Appropinquavit regnum Patris.”
²²“Pænitemini, et credite in evangelium quod ego adfero.”
²³“Nam regnum non venit cum observatione; neque dicent: ‘Ecce hic!’ aut: ‘Ecce illic!’ ecce enim regnum intra te est.”
²⁴Et multi mirati sunt verba eius, quia erant tamquam ros qui terram fertilizat.
²⁵Et pueri qui in viis clamaverant a matribus docti sunt nomen Ajoræ laudare.
²⁶Et cum vesper factus esset, ex civitate in locum quietum secessit, et ibi Patrem oravit.
²⁷Et dixit, “Pater omnis lucis, qui cælos et Ivalis gubernas, serva me ab hora tenebrarum.”
²⁸“Fiat voluntas tua, ut regnum tuum in æternum fiat.”
²⁹Et stellæ superne apparuerunt, et nox cantu angelorum impleta est.
³⁰Et discipuli magnitudinem spiritus eius admirabantur, et ipsi quoque orabant ut eis vires perferrent quæ futura erant.
³¹Et postero die Ajora iterum ingressus est civitatem, docens in templo, et convenerunt homines de longe et de prope ut audirent verbum eius.
³²Et adduxerunt claudos, cæcos, ægrotos; et sanavit omnes secundum fidem eorum.
³³Sacerdotes autem et scribæ invidia et amaritudine repleti sunt, et consilium fecerunt ut eum interficerent.
³⁴Sed populus eum carum habebat, et civitas in sententiis divisa erat, sicut flamma silvam findit.
³⁵Et egressus Ajora de templo, sedit in monte, et vocavit ad se discipulos suos.
³⁶Et dixit illis: Beati estis cum maledixerint vobis homines et persecuti vos fuerint et dixerint omne malum adversus vos mentientes propter me.
³⁷“Gaudete et exsultate, quia merces tua magna est in regno cælorum.”
³⁸“Vos estis lux mundi; non potest civitas quæ supra montem posita est abscondi.”
³⁹“Sic luceat lux vestra coram hominibus, ut videant opera vestra bona, et glorificent Patrem vestrum qui in cælis est.”
⁴⁰Et docuit eos esse humiles, misericordes et iustos, et ambulare in viis Patris omnibus diebus suis.
⁴¹Et populus qui eum audiebat stupebant super sapientia quæ procedebat ex ore eius.
⁴²Et quidam inter se dixerunt: “Nonne hic est Ajora Filius Dei?”
⁴³Non autem palam respondit eis, sed parabolis et sermonibus obscuris loquebatur.
⁴⁴Itaque dies transierunt, et civitas tumultuata est, sacerdotes enim et principes eum ligare quærebant.
⁴⁵Attamen verbum eius erat sicut flumen magnum, aggeres ignorantiæ et peccati frangens.
⁴⁶Et multi ad eum attracti sunt, et lætatum est cor eorum.
⁴⁷Et Ajora, sciens horam suam appropinquare, discipulos suos ad futuras tribulationes præparavit.
⁴⁸Et ait illis: In mundo triumphationem habebitis, sed confidite: ego vici mundum.
⁴⁹“Vigilate et orate, ne in tentationem intretis.”
⁵⁰Et secuti sunt eum cum fide, et exspectabant diem quo regnum plene revelaretur.
⁵¹Sic impleta est prophetia stellæ et adventus Filii Altissimi in urbem Murond.
⁵²Et populus clamavit: “Hosanna! Benedictus qui venit in nomine Altissimi!”
⁵³Et ipsi cæli aperiri visi sunt, et vox Patris proclamavit: “Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui.”
⁵⁴Et tremuit Ivalis, et montes commoti sunt a potentia præsentiæ eius.
⁵⁵Et omnes qui habebant aures ad audiendum parati sunt ad dies iudicii et misericordiæ.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM HASHMAL
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13

English | Latin | Ελληνική