ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
¹Και συνέβη στις ημέρες που η φωνή των προφητών είχε σιωπήσει και οι ναοί είχαν δοθεί στην υπερηφάνεια και τη διαμάχη, ότι το Πνεύμα του Κυρίου κινήθηκε πάνω στον Γλαβάδο, ο οποίος ονομάζεται Αιώρα, ο Υιός του Θεού.
²Αφού λοιπόν έζησε εν ησυχία ανάμεσα στους ταπεινούς και τους ταπεινούς, συμπληρώθηκε ο καιρός που ο Κύριος του είχε ορίσει.
³Και ο Αιώρα βγήκε από το σπίτι της μητέρας του, της οποίας το όνομα ήταν Μαριάντελ, και του πατέρα του, του Ιωσήφ του οικοδομητή, και ήρθε στην έρημο Οδάρα, εκεί για να νηστεύσει και να προσευχηθεί.
⁴Σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες νήστευε, και να, τα θηρία του αγρού συγκεντρώνονταν για να τον ενοχλήσουν, ούτε οι σκορπιοί χτυπούσαν, γιατί το Πνεύμα του Κυρίου ήταν μαζί του.
⁵Και μέσα στη σιωπή επικοινώνησε με τη φωνή του Υψίστου, και τα μυστήρια του Ουρανού αποκαλύφθηκαν μπροστά Του.
⁶Έπειτα επέστρεψε στις πόλεις των ανθρώπων, στην πόλη Ιλόμ, η οποία βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Έρδον. Και μίλησε στον ναό την έβδομη ημέρα.
⁷Και όλοι όσοι τον άκουγαν έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν δίδασκε ως οι γραμματείς ούτε ως οι δάσκαλοι των αρχαίων τρόπων, αλλά ως κάποιος που έχει εξουσία και εξουσία από ψηλά.
⁸Και ένας άνθρωπος στεκόταν μέσα στην εκκλησία, του οποίου το δεξί χέρι ήταν ξερό, και ζητούσε ελεημοσύνη από τον λαό. Και η Αιώρα τον κοίταξε και είπε: «Άπλωσε το χέρι σου».
⁹Και ο άνθρωπος άπλωσε το χέρι του, και αυτό αποκαταστάθηκε ολόκληρο όπως το άλλο, και ένας ψίθυρος πέρασε από αυτούς που στέκονταν κοντά, λέγοντας: «Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, που δύναμη βγαίνει από αυτόν;»
¹⁰Και πολλοί ήρθαν σε Αυτόν, ζητώντας να μάθουν για τη Βασιλεία του Θεού και για τα έργα που ο Κύριος απαιτεί από τον άνθρωπο.
¹¹Και απεκρίθη προς αυτούς λέγων· Πλησιάζει η βασιλεία των ουρανών, και δεν εξεύρετε την ώραν εν τη φανερώσει. Μετανοήσατε, λοιπόν, και αποστραφήτε από της ανομίας· διότι ο Κύριος ετοίμασε τόπον χαράς εις τον δίκαιον, και λύπης εις τον παραβάτη.
¹²Και μεγάλα πλήθη Τον ακολούθησαν, άνδρες και γυναίκες, γέροι και νέοι, οι υγιείς και οι ταλαιπωρημένοι, οι δούλοι και οι ελεύθεροι. Και περπατούσε ανάμεσά τους και τους δίδασκε με καλοσύνη και χωρίς υπερηφάνεια.
¹³Τότε διάλεξε δώδεκα από το πλήθος, για να περπατήσουν μαζί Του και να μάθουν για τους δρόμους Του και να γίνουν μάρτυρες των πράξεών Του.
¹⁴Ο πρώτος ήταν ο Βέλιος, του οποίου το όνομα σημαίνει «φωτιά άσβεστη», και ήταν άνθρωπος με έντονο ζήλο και ακλόνητη πίστη.
¹⁵Ο δεύτερος ήταν ο Ντούμα, που ήταν ευγενικός στην ομιλία και έσπευδε να κλάψει για τα βάσανα του λαού.
¹⁶Η τρίτη ήταν η Ζαλέρα, η οποία ήταν φύλακας ειλητάριων, μαθημένη στις γλώσσες των αρχαίων.
¹⁷Ο τέταρτος ήταν ο Ζεμπέμπ, ένας ψαράς από τις όχθες της λίμνης Τιβέρεν, ακλόνητος και πιστός.
¹⁸Ο πέμπτος ήταν ο Χασμάλ, ο δούλος σου, που τώρα γράφει αυτή τη μαρτυρία, ανάξιος καθώς είμαι, αλλά παρόλα αυτά υποχρεωμένος από το Πνεύμα.
¹⁹Ο έκτος ήταν ο Ουλτίμα, που ονομαζόταν Δίκαιος, που δεν έκρινε κανέναν άνθρωπο, κι όμως γνώριζε όλους τους ανθρώπους.
²⁰Ο έβδομος ήταν ο Σελ, ο οποίος κάποτε ήταν βοσκός και έψαλλε ύμνους στον Κύριο ακόμη και ενώ ήταν αλυσοδεμένος.
²¹Ο όγδοος ήταν ο Κουεκλέιν, ο οποίος είχε εγκαταλείψει τη μαγεία, είχε κάψει τα βιβλία του και υπηρετούσε τον Κύριο με φόβο και τρόμο.
²²Ο ένατος ήταν ο Ροφοχέχε, που μιλούσε σπάνια, κι όμως όταν άνοιξε τα χείλη του, η αλήθεια ξεχύθηκε σαν νερό από τον βράχο.
²³Ο δέκατος ήταν ο Αδραμμέλεχ, ο οποίος ήταν αρχηγός στρατιωτών, αλλά παρέδωσε το σπαθί του για να ακολουθήσει τον Άρχοντα της Ειρήνης.
²⁴Ο ενδέκατος ήταν ο Χεραούβ, του οποίου η χαρά δεν γνώριζε όρια, και ο οποίος χόρευε ενώπιον του Κυρίου ακόμη και στο χώμα.
²⁵Και ο δωδέκατος ήταν ο Λεβιάθαν, άνδρας μεγαλόσωμος και μακρόθυμος, του οποίου η δύναμη ήταν στην υπηρεσία.
²⁶Και σε αυτούς τους δώδεκα ο Αιώρα μετέδωσε τα μυστικά του σκοπού του Κυρίου και το έλεος που είχε κρύψει από τους υπερήφανους.
²⁷Και τους μίλησε, λέγοντας: «Αληθώς σας λέω, εσείς είστε οι πέτρες πάνω στις οποίες θα χτίσω τον Οίκο μου, και το φως που δεν θα κρυφτεί κάτω από το μόδι. Μην πηγαίνετε ως άρχοντες, ούτε να υψώνετε τον εαυτό σας πάνω από τους αδελφούς σας, αλλά να υπηρετείτε, όπως εγώ υπηρετώ».
²⁸Έπειτα πήγε με τους μαθητές Του από πόλη σε πόλη, από το Μπεταλόν στο Χιρίμ, από το Μουρόντ στη Γαλιάρ, κηρύττοντας τη Βασιλεία του Θεού, θεραπεύοντας τους αρρώστους, παρηγορώντας τους συντετριμμένους και επιπλήττοντας τους υπερήφανους.
²⁹Και όσοι τον άκουγαν διχάζονταν, γιατί οι ταπεινοί χαίρονταν και οι υπερήφανοι έτριζαν τα δόντια τους.
³⁰Οι Φαρισαίοι, οι οποίοι ήταν οι άρχοντες των παλιών ναών, έλεγαν μεταξύ τους: «Αυτός ο άνθρωπος φέρνει μια νέα διδασκαλία, και ο λαός τον ακολουθεί. Αν τον αφήσουμε, όλη η θέση και η δύναμή μας θα γίνουν σκόνη».
³¹Αλλά ο λαός πίεζε προς Αυτόν, και μερικοί απλώς άγγιζαν την άκρη του ιμάτιού Του για να θεραπευτούν, και άλλοι κάθονταν στα πόδια Του για μέρες χωρίς φαγητό, πεινώντας περισσότερο για τα λόγια Του παρά για ψωμί.
³²Και το όνομα της Αιώρας διαδόθηκε σε όλα τα βασίλεια, και η φήμη του έφτασε μέχρι τα αυτιά του βασιλιά.
³³Ωστόσο, οι Γλαμπάντος δεν επιδίωκαν φήμη, ούτε καυχιόταν για τη δύναμή Του, αλλά έδινε πάντα δόξα στον Κύριο τον Ύψιστο.
³⁴Και είπε: «Τα έργα που κάνω, δεν τα κάνω από τον εαυτό μου, αλλά από εκείνον που με έστειλε. Διότι εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα, και η αγάπη Του εκχέεται σε κάθε σάρκα, αν θέλουν να την δεχτούν».
³⁵Έτσι ξεκίνησε η διακονία του Αιώρα, Υιού του Ζωντανού Θεού, και πολλοί έστρεψαν τα πρόσωπά τους στο φως και δεν ντράπηκαν.
³⁶Αλλ’ οι καρδιές μερικών σκλήρυναν, και έκαναν μυστική συμβουλή για να Του στήσουν παγίδες.
³⁷Παρ’ όλα αυτά, ο Αιώρα δεν τους φοβόταν, γιατί η ώρα Του δεν είχε έρθει ακόμα, και το έργο Του επρόκειτο να εκπληρωθεί σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα.
³⁸Ευλογημένο το όνομα του Κυρίου, που επισκέφτηκε τον λαό Του και ανέδειξε Λυτρωτή στα έθνη.
³⁹Αληθώς, αληθώς, το σκοτάδι διαλύθηκε, και η αυγή χάραξε πάνω στην Ήβαλη.
ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΑIΟΡΑΣ
        ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΑΣΜΑΛ
            ▶123—4—5678910111213
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.