SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH: CAPUT 5

CAPUT 5

¹Et accidit, postquam Ajora mandata Domini in campo Halcyæ prædicaverat, ut cum discipulis suis in regionem Tramantis iter faceret, ubi silvæ densissimæ fiunt et colles velut sinu maris volvuntur.
²Et accessit ad eum turba, quia fama doctrinæ eius et virtutis per fines et vicos Ivalis pervenerat. Et adducunt secum ægros et claudos et cæcos et spiritus vexatos.
³Dum autem Ajora per viam ambulabat, ecce mulier sedebat iuxta viam, vestibus scissis præ ætate et oculis obscuratis ob umbram cæcitatis, et clamavit dicens: “Domine, Fili Dei, miserere mei!”
⁴Et qui circumstantes erant eam increpabant, quod immunda et sine fama esset. Sed Ajora eum convertit et vocavit eam ad se, dicens, “Filia, noli timere; vocasti, et audivi.”
⁵Quæ cum ad eum adducta esset, dixit ei: “Quid vis me facere?” Illa respondit: “Ut aperiantur oculi mei, quia non vidi solem tot annis.”
⁶Tum Ajora faciem eius manu tetigit, et signum stellæ in fronte eius fecit, et dixit: “Sana esto, quia fides tua misericordiam cæli advocavit.”
⁷Et statim aperti sunt oculi eius, et vultum Ajoræ conspexit, et præ gaudio flevit. Et populus qui circumstans stabat valde admiratus est, et glorificavit Deum, qui Filium suum cum sanitate in alis suis miserat.
⁸Tum accessit ad eum mulier, cuius filius graviter cruciabatur, quia spiritus puerum tenuerat, eum deiciens et spumans. Et dixit mater ad Ajoram: “Domine, si quid potes facere, obsecro te, libera filium meum.”
⁹Et Ajora eam aspexit et dixit, “Si potes credere, omnia possibilia sunt credenti.” Mulier autem flens dixit, “Domine, credo; adiuva filium meum innocentem.”
¹⁰Tum Ajora spiritum increpavit, et ex puero exiit, qui quasi mortuus iacebat immotus. Sed Ajora manum eius prehendit et eum sustulit, et ille integer coram omnibus stetit.
¹¹Et iterum venit leprosus, pannis vestitus, cuius cutis erat similis squamis morientium. Et clamavit, “Domine, si vis, potes me mundare.”
¹²Et Ajora, misericordia motus, accessit ad eum et tetigit eum, quamquam omnes timore reculsi sunt. Et dixit: “Volo; esto mundatus.” Et statim discessit ab eo lepra, et facta est cutis eius sicut infantis recens nati.
¹³Tum Ajora ad eum locutus est, dicens: “Vade et ostende te sacerdotibus et offer donum constitutum. Sed nemini dicas quid factum sit.” Vir autem tacere non poterat, sed rem publicavit.
¹⁴Tanta fama de curatione diffusa est ut viri e Murondo et Bura, e finibus Golandiæ et clivis cataractæ Sirechili prodirent. Surdos et mutos et claudos et eos qui susurris obscuris affecti erant, adduxerunt.
¹⁵Et omnes sanati sunt a quocumque malo quem pertulerunt, nam virtus Domini erat cum Ajora sine mensura.
¹⁶Et mirabantur discipuli, dicentes ad invicem: “Qualis est hic, qui morbus ad tactum eius fugit, et spiritus quoque obœdiunt ei?”
¹⁷Sed Ajora dixit eis: “Nolite mirari, Pater enim in me operatur. Amen dico vobis, maiora his facietis, si in Luce manseritis et mandata mea servaveritis.”
¹⁸Erat autem in Trama domus humilis et ex luto facta, in qua puer quidam habitabat qui numquam ambulaverat. Mater autem eius eum cotidie ab oriente solis portabat. Cum de Ajora audisset, puerum ad eum adduxit.
¹⁹Et Ajora puerum respexit, et puer eum respexit. Et Dominus subrisit et dixit, “Parvule mi, tempus tuum advenit. Surge et ambula.”
²⁰Puer autem exsiluit et risit et cucurrit ad matrem suam, quæ flevit et genua flectens nomen Domini benedicit.
²¹Tum Ajora manum eius prehendit et eam sustulit, et dixit, “Benedicta es inter mulieres, quia fides tua gratiam invenit coram throno.”
²²Et tanta erat lætitia in illa urbe ut maiores natu Ajoram rogarent ut apud eos maneret, et illi ei panem et vinum et quietem obtulerunt.
²³Sed Ajora dixit eis: “Requies mea est facere voluntatem eius qui me misit, et perficere opus eius. Vado ad alias civitates, quia multi adhuc sedent in tenebris.”
²⁴Et discipuli sequebantur eum, portantes cophinos et baculos, et gaudebant et psalmos canebant per viam, quia virtus Dei manifestata erat, et nemo dubitabat in cordibus suis.
²⁵Ajora tamen eis locutus est, dicens, “Gaudete non solum quod mirabilia videtis, sed quod nomina vestra in libro vitæ scripta sunt. Qui enim perseverat et ambulat in veritate, erit sicut stellæ in æternum.”
²⁶Tum dixit Hashmal, “Domine, num semper erit sanitas credentibus?” Et Ajora respondit ei, “Immo, corpus enim perire potest, anima autem salvabitur. In Paradiso, omnis lacrima siccatur, et nemo claudus aut cæcus est.”
²⁷Et dixit porro, “Miracula quæ tibi ostendo signa sunt, ut credas. Sed maior est sanitas animæ quam carnis, quoniam perseverat.”
²⁸Erant autem quidam de turba Pharisæorum, qui se gerebant, venerunt ut Ajoram explorarent et accusarent eum. Dixerunt autem: “Qua potestate hæc facis? Et quis tibi dedit hanc potestatem?”
²⁹Sed Ajora eis non respondit, nisi dicens: “Si Patrem sciretis, Filium sciretis. Vos autem duces cæci estis, et veritas in vobis non est.”
³⁰Et confusi sunt, et silentes abierunt, nullam enim accusationem adversus eum inferre poterant.
³¹Itaque Ajora ægros sanavit et afflictos salvos reddidit, et fama eius per totum Ivalim velut sonus tubæ diffusa est.
³²Et qui audierunt, ei obviam processerunt, secum afferentes infirmos suos; et multi a peccatis suis conversi lucem quæsiverunt.
³³Et Ajora a Trama in colles Delgrave ascendit, et ibi per noctem oravit, Domino Exercituum gratias agens.
³⁴Et lux matutina super faciem eius illuxit dum descendebat, et discipuli ad invicem dicebant: “Gloria Domini cum eo est.”

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12

English | Latin | Ελληνική