ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΔΡΑΜΜΕLEΧ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

¹Και συνέβη, αφού ο Αιώρα διακήρυξε τις εντολές του Κυρίου στην πεδιάδα της Χάλκης, να ταξιδέψει με τους μαθητές Του στην περιοχή της Θράμας, όπου τα δάση γίνονται πυκνά και οι λόφοι κυλούν σαν τον κόρφο της θάλασσας.
²Και ήλθε προς Αυτόν ένα πλήθος, επειδή η φήμη της διδασκαλίας και της δύναμής Του είχε διαδοθεί στα παράλια και στα χωριά της Ήβαλης. Και έφεραν μαζί τους τους αρρώστους τους, τους κουτσούς τους, τους τυφλούς τους και όσους βασανίζονταν από πνεύματα.
³Καθώς η Αιώρα περπατούσε στο δρόμο, μια γυναίκα καθόταν στην άκρη του δρόμου, με τα ρούχα της σκισμένα από τον χρόνο και τα μάτια της σκοτεινά από τη σκιά της τύφλωσης. Και φώναξε δυνατά, λέγοντας: «Κύριε, Υιέ του Θεού, ελέησέ με!»
⁴Και οι πλησίον την επέπληξαν, επειδή ήταν ακάθαρτη και άξεστη. Αλλά ο Αιώρα γύρισε και την κάλεσε κοντά του, λέγοντας: «Κόρη μου, μη φοβάσαι· φώναξες και άκουσα».
⁵Και όταν την έφεραν κοντά Του, της είπε: «Τι θέλεις να κάνω;» Κι εκείνη είπε: «Να ανοιχτούν τα μάτια μου, γιατί δεν έχω δει τον ήλιο τόσα χρόνια».
⁶Τότε ο Αιώρα άγγιξε το πρόσωπό της με το χέρι Του, έκανε το σημείο του αστεριού στο μέτωπό της και είπε: «Θεραπεύσου, γιατί η πίστη σου κάλεσε το έλεος του Ουρανού».
⁷Και αμέσως άνοιξαν τα μάτια της, και είδε το πρόσωπο της Αιώρας, και έκλαψε από χαρά. Και ο λαός που στεκόταν γύρω θαύμασε πολύ και δόξασε τον Θεό, που είχε στείλει τον Υιό Του με θεραπεία στις φτερούγες Του.
⁸Τότε ήρθε προς αυτόν μια γυναίκα, της οποίας ο γιος βασανιζόταν πολύ, επειδή ένα πνεύμα είχε καταλάβει το παιδί, το είχε ρίξει κάτω και είχε αφρίσει από το στόμα. Και η μητέρα είπε στην Αιώρα: Κύριε, αν μπορείς να κάνεις κάτι, σε παρακαλώ, ελευθέρωσέ τον γιο μου.
⁹Και η Αιώρα την κοίταξε και είπε: «Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σε αυτόν που πιστεύει». Και η γυναίκα έκλαψε και είπε: «Κύριε, πιστεύω· βοήθησε τον αθώο γιο μου».
¹⁰Τότε η Αιώρα επιτίμησε το πνεύμα, και αυτό βγήκε από το παιδί, το οποίο ήταν ακίνητο σαν νεκρό. Αλλά η Αιώρα το έπιασε από το χέρι και το σήκωσε, και στάθηκε υγιής μπροστά σε όλους.
¹¹Και πάλι ήρθε ένας λεπρός, ντυμένος με κουρέλια, του οποίου το δέρμα ήταν σαν τα λέπια του ετοιμοθάνατου. Και φώναξε: «Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις».
¹²Και η Αιώρα, αφού τον συμπάθησε, τον πλησίασε και τον άγγιξε, ενώ όλοι οι άνθρωποι οπισθοχώρησαν από φόβο. Και είπε: «Θέλω, καθάρσου». Και αμέσως η λέπρα έφυγε από αυτόν, και το δέρμα του έγινε σαν νεογέννητου βρέφους.
¹³Τότε μίλησε προς αυτόν η Αιώρα, λέγοντας: «Πήγαινε και δείξε τον εαυτό σου στους ιερείς και πρόσφερε το ορισμένο δώρο· και μην πεις σε κανέναν τι έγινε». Ο άνθρωπος όμως δεν μπορούσε να σιωπήσει, αλλά δημοσίευσε το έγγραφο.
¹⁴Τόσο μεγάλη ήταν η φήμη της θεραπείας που κατέφθασαν άντρες από το Μουρόντ και την Μπούρα, από τις περιοχές του Γκόλαντ και τις πλαγιές των καταρρακτών Ζιρεκιλέ. Έφεραν τους κωφούς, τους άλαλους, τους κουτσούς και όσους είχαν κυριευτεί από σκοτεινούς ψιθύρους.
¹⁵Και όλοι θεραπεύονταν από οποιαδήποτε θλίψη υπέφεραν, επειδή η δύναμη του Κυρίου ήταν με την Αιώρα χωρίς όρια.
¹⁶Και οι μαθητές θαύμασαν, λέγοντας ο ένας στον άλλον: «Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, που η ασθένεια φεύγει με το άγγιγμά του, και ακόμη και τα πνεύματα τον υπακούν;»
¹⁷Ο δε Αιώρα είπε προς αυτούς· Μη θαυμάζετε, διότι ο Πατήρ ενεργεί εν εμοί. Αληθώς σας λέγω, μεγαλύτερα τούτων ποιήσετε, εάν μείνετε εν τω φωτί και φυλάξετε τας εντολάς μου.
¹⁸Στο Θράμα υπήρχε ένα σπίτι, ταπεινό και φτιαγμένο από πηλό, όπου ζούσε ένα αγόρι που δεν είχε περπατήσει ποτέ. Και η μητέρα του το κουβαλούσε κάθε μέρα από την ανατολή του ηλίου. Όταν άκουσε για την Αιώρα, έφερε το παιδί μπροστά Του.
¹⁹Και η Αιώρα κοίταξε το παιδί, και το παιδί το κοίταξε. Και ο Κύριος χαμογέλασε και είπε: «Μικρή μου, ήρθε η ώρα σου. Σήκω και περπάτα».
²⁰Και το αγόρι πετάχτηκε πάνω, γέλασε και έτρεξε στη μητέρα του, και αυτή έκλαψε και έπεσε στα γόνατά της, ευλογώντας το όνομα του Κυρίου.
²¹Τότε ο Αιώρα την έπιασε από το χέρι, την σήκωσε και είπε: «Ευλογημένη είσαι ανάμεσα στις γυναίκες, γιατί η πίστη σου βρήκε εύνοια μπροστά στον θρόνο».
²²Και τόσο μεγάλη ήταν η χαρά στην πόλη εκείνη, που οι πρεσβύτεροι παρακάλεσαν την Αιώρα να μείνει μαζί τους, και του πρόσφεραν ψωμί και κρασί και ανάπαυση.
²³Η δε Αιώρα είπε προς αυτούς· Η ανάπαυσή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε, και να τελειώσω το έργο του· πηγαίνω σε άλλες πόλεις, επειδή υπάρχουν ακόμα πολλοί που κάθονται στο σκοτάδι.
²⁴Και οι μαθητές τον ακολούθησαν, κουβαλώντας καλάθια και ράβδους, και χάρηκαν και έψαλλαν ψαλμούς κατά μήκος του δρόμου, επειδή η δύναμη του Θεού είχε φανερωθεί, και κανείς δεν αμφέβαλλε στις καρδιές τους.
²⁵Κι όμως η Αιώρα τους μίλησε λέγοντας: «Χαίρετε όχι μόνο που βλέπετε θαύματα, αλλά και που τα ονόματά σας είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής. Γιατί όποιος υπομένει και περπατάει στην αλήθεια θα είναι σαν τα αστέρια για πάντα».
²⁶Τότε ο Χασμάλ είπε: «Κύριε, θα υπάρχει πάντα θεραπεία για όσους πιστεύουν;» Και η Αιώρα του απάντησε: «Ναι, γιατί το σώμα μπορεί να χαθεί, αλλά η ψυχή θα σωθεί. Στον Παράδεισο, κάθε δάκρυ στεγνώνει και κανείς δεν είναι κουτσός ή τυφλός».
²⁷Και είπε περαιτέρω: «Τα θαύματα που σου δείχνω είναι σημεία, για να πιστέψεις. Αλλά μεγαλύτερη είναι η θεραπεία της ψυχής παρά της σάρκας, γιατί αυτή υπομένει».
²⁸Υπήρχαν, λοιπόν, μερικοί από το πλήθος, μεταμφιεσμένοι Φαρισαίοι, που ήρθαν να κατασκοπεύσουν την Αιώρα και να τον κατηγορήσουν. Και έλεγαν: «Με ποια δύναμη κάνεις αυτά τα πράγματα; Και ποιος σου έδωσε αυτή την εξουσία;»
²⁹Αλλ’ η Αιώρα δεν απεκρίθη προς αυτούς, παρά μόνον είπε· «Εάν γνωρίζατε τον Πατέρα, θα γνωρίζατε και τον Υιό· εσεις όμως είσθε τυφλοί οδηγοί, και η αλήθεια δεν είναι εν υμίν».
³⁰Και αυτοί ταράχτηκαν και έφυγαν σιωπηλοί, γιατί δεν μπορούσαν να τον κατηγορήσουν.
³¹Και έτσι η Αιώρα θεράπευε τους αρρώστους και ίαζε τους ταλαιπωρημένους, και η φήμη Του διαδόθηκε σαν ήχος σάλπιγγας σε όλη την Ήβαλη.
³²Και όσοι άκουσαν βγήκαν να Τον προϋπαντήσουν, φέρνοντας μαζί τους τους ασθενείς τους, και πολλοί μεταστράφηκαν από τις αμαρτίες τους και αναζήτησαν το Φως.
³³Και η Αιώρα ανέβηκε από το Θράμας στους λόφους του Ντέλγκρεϊβ, και εκεί προσευχήθηκε όλη τη νύχτα, ευχαριστώντας τον Κύριο των Δυνάμεων.
³⁴Και το πρωινό φως έλαμψε στο πρόσωπό Του καθώς κατέβαινε, και οι μαθητές είπαν ο ένας στον άλλον: «Η δόξα του Κυρίου είναι μαζί Του».

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΑIΟΡΑΣ
        ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΔΡΑΜΜΕLEΧ
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12

English | Latin | Ελληνική