ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
¹Και συνέβη στις ημέρες που ο ζυγός των ανθρώπων βάραινε τη γη, και η κραυγή των φτωχών υψωνόταν σαν θυμίαμα στον Ύψιστο, ότι δόθηκε ένα σημάδι στους Ουρανούς, εξαιρετικά λαμπρό και τρομερό σε μεγαλοπρέπεια.
²Διότι την παραμονή του χειμερινού ηλιοστασίου, όταν η νύχτα ήταν μεγάλη και η σιωπή σκέπαζε την Ήβαλη, εμφανίστηκε στον ουρανό ένα αστέρι θαυμαστού φωτός, μεγαλύτερο από όλα τα φώτα του στερεώματος, που έλαμπε σαν φωτιά αναμμένη σε κρύσταλλο.
³Τα ζώα του αγρού σιώπησαν και τα πτηνά του ουρανού δεν έβγαλαν ήχο, γιατί κι αυτά είδαν τη δόξα του σημείου και σώπασαν από δέος.
⁴Και οι παρατηρητές των άστρων, οι μάντεις των αρχαίων χρόνων που ήταν μορφωμένοι στις πορείες των Ουρανών, θαύμασαν και μίλησαν ο ένας στον άλλον, λέγοντας: «Ιδού, αυτό δεν είναι αστέρι που γεννήθηκε από το στερέωμα, αλλά ένας κήρυκας από πέρα από το πέπλο, ένα σημάδι που στάλθηκε από τον Κύριο των πάντων».
⁵Και το αστέρι δεν κινούνταν με την παρέλαση των Ουρανών, ούτε το φως του θόλωνε, αλλά παρέμενε στην ανατολή, ακλόνητο και ακλόνητο, σαν φλόγα που περίμενε την πνοή του Κυρίου.
⁶Τότε ξεσπάσε αναταραχή ανάμεσα στα έθνη, και άνθρωποι ταξίδεψαν από μακριά, παρασυρμένοι από τη λάμψη που ήταν τοποθετημένη πάνω από τον Ήβαλη σαν πυρσός στα τείχη του χρόνου.
⁷Ανάμεσά τους ήταν τρεις βασιλιάδες, κυρίαρχοι των ανατολικών βασιλείων, των οποίων οι καρδιές συγκινήθηκαν από τη σοφία των προγόνων τους και οι οποίοι έφεραν μαζί τους δώρα: χρυσό, που είναι η δόξα των βασιλιάδων· λιβάνι, που είναι η προσευχή των δικαίων· και σαφράν, που είναι το άρωμα της χαράς.
⁸Και αυτοί οι βασιλιάδες, αν και ισχυροί στις δικές τους επικράτειες, έριξαν κάτω τα στέμματα και τα ενδύματα τους, λέγοντας: «Όχι σε εμάς, Κύριε, όχι σε εμάς, αλλά στο Όνομά Σου ας είναι όλη η αίνεση· επειδή, διάλεξες τους ταπεινούς για να φέρουν την παρουσία Σου, και τους ταπεινούς για να βλέπουν το πρόσωπό Σου».
⁹Και το αστέρι πήγαινε μπροστά τους και τους οδηγούσε μέσα από ξένες χώρες και πάνω από σκιερούς λόφους, και ποτέ δεν ταλαντεύτηκε ούτε έμεινε στάσιμο, μέχρι που στάθηκε πάνω από τον καθορισμένο τόπο.
¹⁰Στην πόλη Μπετάλον υπήρχε ένας τόπος αθλιότητας, όπου κατοικούσαν οι φτωχοί και οι απόκληροι, μια φτωχογειτονιά με σπασμένες πέτρες και σκισμένα υφάσματα, όπου ακόμη και τα σκυλιά πεινούσαν και τα παιδιά έκλαιγαν χωρίς παρηγοριά.
¹¹Εκεί, στην ηρεμία εκείνης της νύχτας, όταν ο άνεμος είχε κοπάσει και οι Ουρανοί είχαν σκιστεί από ιερή φωτιά, μια νεαρή κοπέλα ταπεινής κοινωνικής τάξης υπέφερε από πόνους, και δίπλα της στεκόταν ένας άντρας, ο σύζυγός της, ένας εργάτης με σκληρά χέρια και κουρασμένη πλάτη, που δεν γνώριζε ότι το σπέρμα του είχε επισκιαστεί από το Πνεύμα του Υψίστου.
¹²Και γέννησε το παιδί της χωρίς κλάμα ή παράπονο, γιατί η παρουσία του Κυρίου την περικύκλωσε, και η μήτρα της άνοιξε σαν κρίνο στο πρωινό φως.
¹³Και να, γεννήθηκε το παιδί, και ήταν σαν το πρωινό αστέρι στην άκρη της νύχτας· η όψη του ήταν ειρήνη, και τα μάτια του σοφία· και δεν ήταν τυλιγμένο σε λεπτό ύφασμα, αλλά σε λινό που έφερε τα σημάδια του κόπου.
¹⁴Τότε, πριν προλάβει να μιλήσει κάποιος, το βρέφος σηκώθηκε στα πόδια Του, άνοιξε το στόμα Του και είπε ένα μεγάλο λόγο, τον οποίο κανένας από όσους ήταν εκεί δεν ξέχασε όλες τις ημέρες της ζωής του.
¹⁵Διότι έδειξε ένα πηγάδι που βρισκόταν κοντά, λέγοντας: «Το νερό αυτό είναι βρώμικο, και ο θάνατος είναι μέσα σε αυτό· μην πιείτε απ’ αυτό». Και όσοι Τον άκουσαν έτρεξαν βιαστικά και έβγαλαν το νερό, και είδαν ότι ήταν μολυσμένο και γεμάτο λοιμό.
¹⁶Και φώναξαν δυνατά, λέγοντας: «Αυτό δεν είναι συνηθισμένο παιδί, αλλά Αυτός στον οποίο κατοικεί το Πνεύμα του Κυρίου· επειδή, σοφία βγαίνει από τα χείλη Του, αν και δεν έβγαλε πνοή διδασκαλίας».
¹⁷Και έπεσαν στα γόνατά τους και τον προσκύνησαν, γιατί κατάλαβαν ότι είχε έρθει ο Γλαβάδος, ο Υιός του Ζωντανού Θεού, που είχε υποσχεθεί στα οράματα των μάντεων, και του οποίου το όνομα είναι Σωτηρία.
¹⁸Τότε ήρθε το πλήθος που είχε ταξιδέψει πίσω από το αστέρι και στάθηκε με θαυμασμό στον τόπο όπου αναπαυόταν το φως. Ανάμεσά τους ήταν βοσκοί, ξυλουργοί, υφαντές και ζητιάνοι, και όλοι είδαν το βρέφος και μεταμορφώθηκαν.
¹⁹Και οι βασιλιάδες της ανατολής μπήκαν μέσα και άφησαν τα δώρα τους στα πόδια Του, και είπαν: «Δώσαμε σε άρχοντες, αλλά ποτέ σε Έναν σαν κι αυτόν· γιατί αν και γεννήθηκε ανάμεσα σε κοπριά και χώμα, η δόξα του Ουρανού είναι πάνω Του».
²⁰Και το παιδί τους κοίταξε με μάτια βαθιά σαν τη θάλασσα, και ο τόπος γέμισε με το φως της γαλήνης.
²¹Και σε αυτό το πλήθος υπήρχαν τέσσερις που παρέμειναν προσκολλημένοι σε Αυτόν από εκείνη την ημέρα και μετά: ο Ασμάλ, του οποίου η καρδιά ήταν σαν φωτιά· ο Αδραμμέλεχ, που ήταν γεμάτος κατανόηση· ο Ζαλέρα, που διέκρινε το αόρατο· και ο Βέλιος, του οποίου η πίστη ήταν σαν ακλόνητος πύργος.
²²Αυτοί οι τέσσερις δεν μίλησαν, αλλά παρακολουθούσαν σιωπηλοί, γιατί το Πνεύμα του Κυρίου τους είχε επισκιάσει και τους είχε σφραγίσει για την ημέρα της διακονίας.
²³Και ο λαός συγκεντρώθηκε τριγύρω και έψαλλε ύμνους στον Ύψιστο, λέγοντας: «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου· Ωσαννά εν υψίστοις!»
²⁴Τότε το αστέρι που τους είχε οδηγήσει ανήλθε και εξαφανίστηκε, και η νύχτα επέστρεψε στην τάξη της· αλλά οι καρδιές αυτών που παρακολουθούσαν άλλαζαν συνεχώς.
²⁵Και η γυναίκα, που ονομαζόταν Μαριάντελ, κοίταξε τον Υιό της και θαύμασε, γιατί δεν γνώριζε την πληρότητα του μυστηρίου στο οποίο είχε γίνει υπηρέτρια.
²⁶Και μίλησε στον άντρα της τον Ιωσήθ, λέγοντας: «Τι παιδί είναι αυτό, που οι ουρανοί υποκλίνονται μπροστά του, και βασιλιάδες ταπεινώνονται μπροστά του;»
²⁷Και δεν της απάντησε, αλλά έγειρε το κεφάλι του και έκλαψε.
²⁸Έτσι γεννήθηκε ο Γλαμπάντος, όχι μέσα στον πλούτο ούτε στην άνεση, αλλά μέσα στον πόνο, για να λυτρώσει Εκείνος όσους βρίσκονται κάτω από το βάρος της θλίψης.
²⁹Και αυτά τα έκανα εγώ, ο Αδραμμέλεχ, μαρτυρώ, επειδή ήμουν ανάμεσα σε εκείνους που ακολουθούσαν το αστέρι και είδαν το παιδί· και ήξερα ότι ο Ύψιστος είχε επισκεφθεί τον λαό Του.
³⁰Δόξα τω Κυρίω, του οποίου η σοφία είναι σαν τη θάλασσα, και του οποίου το έλεος είναι σαν την ανατολή του ηλίου.
³¹Αμήν.
ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΑIΟΡΑΣ
        ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΔΡΑΜΜΕLEΧ
            ▶1—2—3456789101112
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.