SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH: CAPUT 8

CAPUT 8

¹Et accidit, cum dies appropinquarent quibus Transitus Fandel pedes Eius exspectaret, Ajora vultum suum constanter ad Murondem, urbem in monte sanctitatis sitam, iret.
²Iam urbs Murond inter gentes potens erat, plena scribis et custodibus librorum antiquorum, locus legis et sacrificii, et omnes tribus Ivalis ad eam temporibus constitutis veniebant.
³Et cum Ajora appropinquaret colles qui urbem circumdabant, vocavit duos ex discipulis suis, Sel et Cheraub, et dixit eis:
⁴“Ite in viculum qui est contra vos, et statim invenietis equum iuvenem ligatum, super quem nemo umquam sedit: solvite eum et ad me adducite.”
⁵“Et si quis te interrogaverit, dicite ei: ‘Magister eum desiderat:’ et statim illum dimittet.”
⁶Et discipuli abierunt, et invenerunt equum iuvenem, sicut dixerat Dominus, et duxerunt eum Ajoram, ut iussum erat.
⁷Et iecerunt vestimenta sua super bestiam, et imposuerunt Dominum super eam.
⁸Et equitando eo, multi vestimenta sua in via sternebant; alii ramos palmarum et olivarum cædebant, et ante viam eius sternebant, clamantes præ gaudio et reverentia.
⁹Turba quæ præcedebat et quæ sequebatur, levaverunt voces suas, dicentes: “Hosanna Glabado! Benedictus qui venit in nomine Altissimi!”
¹⁰“Hosanna in excelsis, et gloria Ei qui pacem affert!”
¹¹Et homines viæ, etiam de collibus et vallibus, processerunt ut eum viderent, quia fama operum eius eum præcesserat: sanatio ægrotorum, ejectio dæmonum, pastio milium uno cibo, et suscitatio spei inter pauperes.
¹²Nunc Murond urbs erat magnis lapidibus et albis turribus confecta, et portæ eius æneæ ante Eum late patebant.
¹³Et cum Ajora portas ingressa esset, tumultus in urbe ortus est, et multi rogaverunt, “Quis est hic qui equitat ut princeps, sed non habet gladium neque coronam?”
¹⁴Et multitudo respondit eis: “Hic est Ajora, Glabados, Sanctus Ivalis, missus ab Altissimo, qui potestatem et misericordiam pariter habet!”
¹⁵Tum sacerdotes templi Velaminis in vestibus suis processerunt, et viderunt multitudinem ei laudantem. Et vehementer indignati sunt.
¹⁶Intellexerunt enim corda populi ab se ad eum converti, et timebant ne virtus eorum instar pulvis redigeretur et in ventum dispergeretur.
¹⁷Et quidam ex eis accesserunt ad eum et dixerunt, “Magister, increpa discipulos tuos, quia clamant nimis, et verba eorum plena sunt arrogantiæ.”
¹⁸Ajora autem respondit et dixit eis: “Amen dico vobis, si hi tacuerint, ipsi lapides clamabunt.”
¹⁹Et transiit per mediam civitatem, et benedixit ei omnis populus.
²⁰Pueri currentes venerunt et serta florum vernalium ad pedes eius posuerunt, clamantes: “Sanctus, sanctus, sanctus est Glabados, qui venit cum sanitate in alis suis!”
²¹Et mulieres præ gaudio flebant, et senes manus tollentes dicebant: “In ætate nostra salutem vidimus!”
²²Iam in medio Murondis stabat magna platea, ubi erat Templum Offerendi, locus antiquis ritibus Ivalis consecratus.
²³Et Ajora ingressus est, et vidit multos qui vendebant bestias ad sacrificium et mutabant nummos, accipientes a populo plus quam iustum erat.
²⁴Et flagellum ex funiculis plectis fecit, et eiecit eos extra templum, dicens: Scriptum est: Domus mea domus orationis vocabitur: vos autem fecistis eam speluncam latronum.
²⁵Et venditores et nummularii fugerunt ab ira eius, et populus obstupuit zelo eius.
²⁶Tunc accesserunt ad eum pauperes, et benedixit eos; et claudi, et sanavit eos; et cæci, et dedit eis visum.
²⁷Et toto die illo docebat in atrio, parabolis et publice sermone, ut etiam minimi intellegerent.
²⁸Et dixit: “Non venit regnum Altissimi vexillis, neque auro emptum est. Ecce, intra te est. Qui habet aures audiendi, audiat.”
²⁹Et multi crediderunt in eum die illa, et secuti sunt eum exinde, sumptus æstimantes, sed non timentes.
³⁰Custodes autem traditionis et legis, quorum corda dura erant, inter se consilium ceperunt, dicentes: “Si eum dimittimus, omnes in eum credent, et locus noster peribit.”
³¹Quapropter cogitaverunt eum noctu comprehendere et clam tentare, timebant enim turbam, quæ verbis eius pendebat.
³²Ajora tamen cogitationes eorum sciebat, nihil enim ab Uncto latebat, et illa nocte e templo discessit, et cum discipulis suis in domo figuli in finibus urbis mansit.
³³Et cum Murondum de monte aspiceret, flevit et dixit, “O urbs lapidea, quæ nescis horam visitationis tuæ! Utinam viam pacis cognovisses.”
³⁴“Ecce, non venio ut destruam, sed ut adimpleam; non gladio, sed verbo; non ut iudicem mundum, sed ut salvem mundum de chao.”
³⁵Et elevatis manibus suis urbem benedixit, quamquam sciens quid sibi eventurum esset.
³⁶Turbati sunt autem discipuli eius vehementer, videntes verba eius gravia, tamen non loquebantur, sed permanserunt apud eum in silentio.
³⁷Et sic adimpletum est quod dictum est per prophetam dicentem: “Exsulta vehementer, filia Vellondæ; clama, filia Murondæ: ecce rex tuus venit tibi, humilis et sedens super pullum filium iumenti.”
³⁸Et lux solis e cælo evanuit, et stellæ in firmamento apparuerunt, testantes diem quo Glabadi urbem eius ingressi sunt.
³⁹Et omnis populus quievit, sed in corde urbis sanctæ, certamen inter veritatem et mendacium excitari cœperat.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12

English | Latin | Ελληνική