SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH: CAPUT 4

CAPUT 4

¹Et accidit, tertio anno profectionis Eius, ut Ajora multitudinem in monte Halcyæ, colle lato arboribus et murmure fluminum circumdato, congregaret, ut plenitudinem doctrinæ Eius acciperent.
²Erant autem cum eo duodecim apostoli et multi præterea discipuli, et in turba erant divites et pauperes, milites et pastores, litterati et illiterati, mulieres et pueri, et abiecti et mundi.
³Et Ajora stetit super lapidem magnum, et cum populus se coram eo quiescisset, vocem suam sustulit et docere cœpit, dicens:
⁴“Audiite me, populi Ivalis, quia legem ad vos adfero quæ ab initio est, quæ sancta et æterna est, nec imminuta nec mutata est, quamquam multi eam abiecerunt et secundum suas imaginationes ambulaverunt.”
⁵“Quia Dominus Deus tuus unus est, et non est alius præter eum. Ineffabile est nomen eius, et iustæ sunt viæ eius. Ipse fecit stellas et abyssos, ventos et flammam. Conlocat reges super solia eorum, et principes ad nihilum redigit. Insufflavit in te spiritum vitæ, et finxit animam tuam ut desideres eum.”
⁶“Nunc igitur tibi declaro mandata quæ procedunt de throno eius, ut ambules in luce et non offendaris in tenebris, et pars tua non sit cum congelatis in regno Amphisbænæ, ubi est stridor dentium et silentium æternum.”
⁷Et tremebat turba verbis eius, et appropinquabant ut audirent.
⁸Tum Ajora manum extendit et dixit, “Hæc sunt septem magna mandata quæ Dominus Deus tuus tibi dedit.”
⁹“Non habebis deos alios præter me, neque facies tibi idola lapidea aut lignea, neque ullam similitudinem quæ est in Ivali aut in cælis. Ego enim Dominus Deus tuus sum Deus æmulator, et gloriam meam alteri non dabo.”
¹⁰“Væ eis qui adorant ante thronos infimos et confidunt in operibus manuum suarum! Via enim eorum ducit ad interitum, et ad deos suos invocabunt, et non erit qui respondeat.”
¹¹“Non homicidium facies, neque in ira extolles manum tuam ad sanguinem innocentem effundendum. Quia omnis anima mea est, dicit Dominus, et ego ulciscar pro effusione eius.”
¹²“Audistis dictum apud antiquos, ‘Oculum pro oculo, et dentem pro dente’; ego autem dico tibi, quia qui tollit gladium, gladio peribit. Nolite esse celeres ad iram, sed humiliter ambulate et dimittite fratri vestro delictum eius.”
¹³“Non furtim accipies rem alieni, neque furto neque dolo neque dolo linguæ; quoniam Dominus respicit, et non obliviscetur oppressionem pauperum.”
¹⁴“Contenti estote his quæ habetis. Quid enim prodest homini si alienum gregem lucretur, animam vero suam perdat in iudicio?”
¹⁵Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum, nec pronuntiabis illud sine reverentia, nec vulgare fiet cum scurris et irrisoribus. Sanctum enim est nomen Domini et terribile in maiestate sua.
¹⁶“Sit lingua tua frenata et labia tua custodienda, ne temere de rebus divinis loquantur. Angeli enim contrahunt nomen et facies suas alis tegunt.”
¹⁷“Non in ira ultionem exercebis, sed vindictam Domino relinques, qui novit corda et probat renes. Noli malum pro malo reddere, sed vince bonum malum.”
¹⁸“Nolite esse sicut bestiæ quæ invicem dilacerant, neque canes qui revertuntur ad vomitum suum. Ira enim quasi ignis est in ossibus, et invidia quasi putredo in medullis. Melior est qui patitur forti.”
¹⁹“Non zelo afficieris proximo tuo, nec concupisces uxorem eius, neque asinum eius, neque servum eius, neque partem eius. Nam invidia quasi flamma occulta ardet et animam consumit.”
²⁰“Sit oculus tuus simplex et cor tuum firmum. Gratias age pro tuis, et benedic his qui prosperantur, quia Dominus dat cui vult.”
²¹“Non corrumperis potestate tibi commissa, sive princeps sis, sive sacerdos, sive senes, sive præfectus. Cui enim multum datum est, multum ab eo quæretur.”
²²“Væ iudicibus qui pervertunt iudicium pro muneribus, et custodibus qui dormiunt dum urbs cadit! Dominus videt, et reddet unicuique secundum opera sua.”
²³Et cum Ajora hæc verba dixisset, populus doctrina eius obstupuit, quia numquam homo sicut ille locutus est. Oratio eius plena erat lumine, et perforata sicut gladius anceps, et nemo ei contradicere poterat.
²⁴Tunc quidam de turba locutus est, dicens: “Domine, quid fiet de homine qui mandata hæc violat et peccatum suum celat?”
²⁵Et Ajora respondit et dixit, “Vere dico tibi, erit sicut mortuus in profundis, et anima eius descendet ante Amphisbænam, quæ regnum glaciale regit, ubi impii in glacie sine fine habitant. Nam corda eorum dura erant et aures eorum obstructæ, et tenebras magis quam lucem amabant.”
²⁶“Qui autem audierit mandata hæc et fecerit ea, similis erit viro qui ædificavit domum suam supra petram: et tempestas irrupit in eam, et venti ululaverunt, et non cecidit, quia fundata erat super verbum Domini.”
²⁷“Non estis filii iræ, sed filii et filiæ Altissimi. Custodite ergo mandata eius, et ambulate recte omnibus diebus vestris, et intrabitis in paradisum, ubi arbores fructum ferunt in omni tempore, et aquæ vitæ fluunt de throno Dei.”
²⁸Et flebant et gaudebant turbæ, et multi pænitentiam egerunt de peccatis suis in illa die. Et dixerunt: “Vere hic est Glabados, Filius Dei. Verbum eius est quasi ignis in ossibus nostris et lux in tenebris.”
²⁹Et ex tempore illo septem mandata in tabulis servata sunt et scripta in libris et docebantur in omni vico et oppido, discipuli autem divulgabant populum.
³⁰Et Ajora inde cum apostolis suis discessit, ut in fines Tramantis iret, ut ægros sanaret et imbecilles confirmaret, et misericordiam Dei gentibus annuntiaret.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12

English | Latin | Ελληνική