CAPUT 6
¹Et factum est in diebus illis ut Ajora Glabados, Unctus Altissimi, ingressus est in terras humiles Yardow, quæ iacent ad marginem fluminis Ebran, ubi mercatores congregantur et mercatura est sicut alarum plausus in grege.
²Et ecce forum magnum positum erat in atrio templi exterioris, et multi viri congregati erant in eo: nummularii, fæneratores, venditores mercium, et emptores veniarum.
³Et ær densa erat tinnitu nummorum et vocum contradictione, dum aurum pro pane et argentum pro gratia mutabatur, et pauperes statera iniusta et statera fallax premebantur.
⁴Tum Velius ad Dominum dixit: “Magister, ecce templum factum est quasi stabulum ferarum et speluncam latronum. Nonne plangis pro domo Domini?”
⁵Et Ajora circumspiciens, vultus eius graviter mutatus est, et lux iustitiæ in vultu eius accensa est velut flamma super altare.
⁶Et venit ad tabernam principis nummularii, cui nomen erat Marbasa, viri vestibus splendidis induti, cuius mensa stateras æneas et arcas nummorum ferebat.
⁷Et Ajora dixit ad eum, dicens: “Nonne scriptum est in libris antiquorum: ‘Sit negotium tuum iustum, et manus tua in misericordia ponderata est’? Sed avaritiam in capita fessorum accumulasti, et panem de ore orphanorum furatus es.”
⁸Et risit Marbasa et dixit, “Minime, Magister, accipio tantum quod forum permittit, et labor meus non est inanis.” Sed Dominus ei non respondit, nam funiculum sustulit et flagellum finxit.
⁹Et Ajora in medium forum ingressus est, et mensas nummulariorum, et subsellia vendentium columbas et capras, et corbes eorum qui balsamum falsum venditabant, evertit.
¹⁰Et eiecit mercatores, clamans voce magna: “Scriptum est: ‘Domus mea domus orationis vocabitur:’ vos autem fecistis eam speluncam usuræ et lucri!”
¹¹Et flagellum in manu eius, et virtus Domini in brachio eius, et venditores fugerunt ab eo, projicientes nummos suos et clamantes præ timore.
¹²Et Ajora tabernam Marbasæ evertit, et squamæ eius in terram fractæ sunt, et nummus eius velut semen in vento sparsus est.
¹³Tum dixit Dominus ad multitudinem circumstantem: “Væ vobis, o generatio emptorum et venditorum, quæ nescitis pondus misericordiæ neque mensuram gratiæ! Accendistis enim ignem vestrum super glaciales campos sub oculis Amphisbænæ.”
¹⁴“Ecce, dico tibi, veniet dies cum nummus tuus in marsupio tuo putrescet, et aurum tuum fiet tamquam plumbum, et clamabis ad montes ut te protegant a pruina regis iusti.”
¹⁵“Nam regnum inferorum simile est mari hieme, et qui confidunt in divitiis, sicut lapides in profundum eius projicientur.”
¹⁶Et obstupescebant turbæ in verbis eius, et nemo audebat contradicere ei, quia non erat potestas eius sicut scribæ neque sicut Pharisææ, sed quasi de altissimis super cælos missus.
¹⁷Tum accessit ad eum mulier, cuius maritus ære alieno deletus et in vinculis captus erat. Illa ad pedes eius procidit et clamavit: “Domine, eiecti sumus de domo nostra, et fæneratores etiam lucernam de mensa nostra abstulerunt.”
¹⁸Et Ajora eam extulit et dixit, “Noli flere, filia, quia Dominus vidit lacrimas tuas, et clamor tuus in thronum eius intravit. Beati pauperes, quoniam ipsorum est regnum quod non marcescit.”
¹⁹Et discipuli mirabantur ob iram Domini, non enim tantam in eo furorem viderant. Adrammelech autem dixit: “Iustus es, Domine, quia zelus tuus te consumit sicut ignis in montibus.”
²⁰Tum Ajora duodecim dixit: “Audite, fratres mei: amor nummorum radix est omnis pruinæ devorantis. Sicut hedera in corda diffunditur, et invidiam, furtum et conculcationem mitium gignit.”
²¹“Erit tempus cum dispensatores Domini muneribus tentabuntur, et principes in pondere argenti, et non in iustitia, metientur dignitatem.”
²²“Tunc clamor pauperum ascendet sicut incensum, et erit in testimonium contra eos qui sedent in excelso, et non iudicant cum æquitate.”
²³Audistis dictum, ‘Redde Domino decimas tuas,’ ego autem dico tibi, redde illi iustitiam tuam et misericordiam tuam et miserationes tuas. Hi enim sunt veri thesauri, quos neque rubigo neque fur consumit.
²⁴“Qui aurum cum timore condidit, solus peribit. Qui autem humilibus dat, merces eius in Paradiso reponetur, et nomen eius in libro viventium inscribetur.”
²⁵Et factus est murmur magnus in populo, quia multi eorum mercatores erant, et compuncta sunt corda eorum verbis eius. Quidam tamen procidentes pænitentiam agerunt, abicientes rationaria et stateras suas.
²⁶Et quidam, nomine Bascus, publicanus, accedens ad Dominum, dixit: “Domine, plus quam decet tuli; quid faciam?”
²⁷Et Ajora respondit ei: “Redde quadruplum his quos fraudasti, et vade, et noli amplius peccare. Hodie enim salus domum tuam intrat.”
²⁸Et fecit Bascus sicut præceperat Dominus, et exinde factus est discipulus, et eleemosynas dedit egentibus usque ad finem dierum suorum.
²⁹Et Ajora ruinas mercatus reliquit, et cum discipulis suis in locum excelsum ascendit, et ibi eos de vanitate divitiarum, et de veris divitiis quæ æternæ sunt, docuit.
³⁰Et dixit hanc parabolam: “Vir ædificavit thesaurum, et implevit illud thesauris ex multis terris. Et dixit in corde suo: ‘Anima, habes multa bona posita in annos multos; requiesce, et ede, et hilariter age.’”
³¹“Sed illa nocte anima eius requirebatur ab eo, et thesaurus pulvere obsignatus est. Ecce qui sibi thesauros recondit, et non dives factus est apud Dominum.”
³²Et duodecim sederunt silentio, et verba Domini gravabantur cordibus eorum.
³³Tum Ajora eis dixit, “Nolite corda vestra avaritia onerar, nec mentes vestræ numero et lucro decipi. Vere enim dico vobis, qui Paradisum quærit, in veritate et humilitate ambulare debet.”
³⁴“Et cum videritis pauperem, videte me; cum videritis viduam, videte matrem vestram; et cum tetigeritis exulem, tetigeritis vestimentum Altissimi.”
³⁵Et stetit Dominus in medio eorum, et erat quasi indutus luce matutina, et verba eius cadebant sicut ros super gramen.
³⁶Et adoraverunt eum, et secuti sunt eum in civitatem Mirræ, gaudentes quod digni habiti essent cum Filio Dei ambulare.
SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM ADRAMMELECH
            ▶12345—6—789101112
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.