CAPUT 7
¹Et factum est, diebus a Domino constitutis, ut Ajora, Glabados, Filius Dei, ad urbem sanctam Murond iter faceret, quæ urbs templi divini et sedes sacerdotum qui populo præerant appellatur.
²Et sequebatur eum magna turba ex omnibus regnorum partibus, tracta doctrina et miraculis eius, quia fama operum eius longe lateque percrebruerat.
³Et cum ad portas Murondis appropinquaret, populus turmatim in via congregatus est, cordibus spe et reverentia motis.
⁴Et palmas de arboribus quæ viam complebant cædebant, et eas in terram sternebant, ut super eas triumphator equitaret.
⁵Et Ajora duos ex discipulis suis ante se misit, imperans eis ut equum ex vico proximo peterent, quo more regum et victorum equitare posset.
⁶Et discipuli abierunt et redierunt cum equo albo et valido, signo gratiæ Domini in fronte sua ferente.
⁷Et Ajora equum ascendit, et populus vehementer exultavit, numquam enim antea Filius Dei sic in bestiam honoris, sed potius in humile bestiam oneris ingressus erat.
⁸Et turbæ vestimenta sua in via ante eum sternebant, in signum honoris et adorationis, et clamabant, dicentes: “Hosanna! Benedictus Glabados qui venit in nomine Domini!”
⁹Et pueri ante eum currebant, ramos palmarum agitantes et laudes Altissimo cantantes.
¹⁰Et sacerdotes ordinis Pharistarum rem amaro animo aspiciebant, nam crescentem Ajoræ et sectatorum eius potentiam timebant.
¹¹Et scribæ inter se susurrabant: “Ecce, hic homo templum nostrum et imperium nostrum evertere vult; paremus nos eum percutere.”
¹²Ajora tamen urbem oculis misericordiæ et doloris aspexit, nam sciebat horam suæ passionis appropinquare.
¹³Et dixit discipulis: “Ecce civitas Murondis, civitas sancta, quæ videbit adventum Filii Dei et occasum solis super vias antiquas.”
¹⁴Et discipuli mirantes interrogaverunt eum, “Magister, quid intra muros civitatis huius, ut nunc etiam tristitia afficiaris?”
¹⁵Respondit Ajora, “Intra hos muros nascentur et corona gloriæ et corona spinarum; lapis salutis et petra offensæ.”
¹⁶“Portæ civitatis late aperientur ad recipiendum Regem regum, sed multi eum repellent, et via eius erit semita doloris et mortis.”
¹⁷“Attamen ex dolore vita æterna prosiliet, et ex patibulo aqua redemptionis pro omnibus credentibus profluet.”
¹⁸Turba autem acclamabat eum, clamans: “Benedictus Filius Dei, Glabados! Hosanna in excelsis!”
¹⁹Et dum per vias Murondis equitabat, populus congregatus est ut vocem eius audiret et impletionem antiquarum prophetiarum videret.
²⁰Et Ajora ad eos locutus est, dicens: “Pænitentiam agite et credite in regnum Paradisi, quod appropinquat.”
²¹“Dominus Deus misit me, ut prædicarem captivis liberationem, et cæcis visum, et contusis libertatem.”
²²“Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum cælorum.”
²³“Beati qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur.”
²⁴“Beati mites, quoniam ipsi Ivalim hæreditabunt.”
²⁵Beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam, quoniam ipsi saturabuntur.
²⁶Beati misericordes, quoniam ipsi misericordiam consequentur.
²⁷“Beati mundo corde, quoniam ipsi Deum videbunt.”
²⁸Beati pacifici, quoniam filii Dei vocabuntur.
²⁹Et populus audiebat, et multi ad lacrimas et ad fidem moti sunt, alii autem obduraverunt corda sua et contra eum conspiraverunt.
³⁰Atque hoc tempore sacerdotes Pharisæ et scribæ principes clam in templo convenerunt, consilia capientes quomodo potentiæ Ajoræ crescenti finem imponerent.
³¹Et miserunt exploratores et falsos testes in populum, ut eum caperent in verbis et accusarent eum blasphemiæ.
³²Ajora autem iter suum per Murond continuavit, ægros sanans et afflictos consolans, misericordiam pauperibus et exsanis exhibens.
³³Et pueri eum secuti sunt, laudes cantantes et palmas ante equum eius ponentes, clamantes: “Gloria Glabado! Gloria Filio Dei!”
³⁴Et multi qui per multos annos spem non viderant, crediderunt in nomine eius et salvi facti sunt in die illa.
³⁵Et discipuli Ajoræ hæc verba memoria tenebant, et sciebant diem gloriæ etiam diem doloris esse, et mox umbram mortis Magistrum suum casuram esse.
³⁶Et Ajora cum eis privatim locutus est, dicens, “Hora venit, iam nunc, cum derelicta ero et mortem in Golgorandio subibo.”
³⁷“Sed nolite timere, quia tertia die resurgem, et regnum Paradisi in æternum stabilietur.”
³⁸Et discipuli flebant, sed verbis eius credebant et promissis Domini confidebant.
³⁹Turba autem eum sequebatur, fide firmata et spe renovata.
⁴⁰Et urbs Murond magna luce repleta est, dum Filius Dei per vias eius equitabat, auroram salutis nuntians.
⁴¹Benedictus Dominus, qui Filium suum misit ad mundum redimendum, et ad viam parandam omnibus regnum cælorum quærentibus.
⁴²Amen.
▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM SALERA
▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.