SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM SALERA: CAPUT 9

CAPUT 9

¹Et cum mane advenisset, milites præsidis navem paraverunt quæ ad Golgorandum navigatura erat, illum locum maledictum et vento flagratum, morti et ignominiæ destinatum.
²Et Ajoram e carcere, ubi noctem transegerat, eduxerunt, facie livida, vestibus scissis, attamen vultu sereno, quasi qui cælos apertos ante se conspicit.
³Audientes autem discipuli eius quod abduceretur, longe secuti sunt usque ad oram portus, cordibus dolore et tremore confossis.
⁴Inter eos erat Ultima, quam Ajora elegerat ut curam Ecclesiæ suæ gereret, et Salera, quæ non oculis flebat sed silentio animæ lugebat.
⁵Et Ajoram ad navem adduxerunt, et mare turbatum est, et nebula gravis surrexit, quasi omnia elementa fatum Glabadorum lugerent.
⁶Et ecce, etiam gubernator navis miratus est, nam cum Ajora pedem in pontem posuit, venti constiterunt, et undæ instar vitri tranquillæ factæ sunt.
⁷Milites autem qui eum custodiebant inter se susurrabant, dicentes: “Non est hic homo sicut ceteri, nam Ivalis et mare eum reverentur.”
⁸Nemo tamen audebat palam loqui, propter metum sacerdotum qui mortem eius iusserant.
⁹Et post diem noctemque in mari, ad desola Golgorandi promunturia pervenerunt, ubi nulla herba crescit, et ventus semper velut lamentum ululat.
¹⁰Et ibi positus erat patibulus in loco excelso, et lapides attriti sunt sanguine multorum.
¹¹Et Ajora id aspexit nec commotus est, nam hanc horam ab initio noverat.
¹²Et multitudo quæ terra et mari secuta erat, ad litus et in clivos congregata est, et colles impleti sunt eis.
¹³Et multis vocibus clamaverunt, “Glabados! Glabados! Ab hoc fato reverte!”
¹⁴Alii vero tacite flebant, intellegentes enim Filium Dei pati et exaltari oportere, sicut prophetæ olim prædixerant.
¹⁵Et Ajora ad duodecim se convertit, qui nunc e latebris processerunt, et locutus est ad eos, dicens,
¹⁶“Nolite turbāri, neque formidet cor vestrum. Hæc est enim hora calix quem dedit mihi Pater meus bibere, et non recusabo eum.”
¹⁷Tum dixit Ultimæ, “Tu es columna super quam ædificabo Ecclesiam meam, et portæ abyssi non prævalebunt adversus eam.”
¹⁸“Tibi do Auctoritatem, et Verbum, et Claves Regni. Quodcumque ligaveris super Ivalim, erit ligatum in Cælis, et quodcumque solveris, erit etiam solutum.”
¹⁹Et unumquemque nomine vocavit, et eis mandatum dedit ut doctrinas Domini ad omnem gentem, tribum, et linguam diffunderent.
²⁰“Prædicate,” inquit, “pænitentiam et iustitiam, et clamate adventum Paradisi. Regnum enim appropinquavit.”
²¹“Et cum te exprobraverint homines et te eiecerint propter nomen meum, gaude et exsulta, quoniam merces tua magna est in cælis.”
²²Et his dictis, ad carnifices conversus se ipsum sine resistentia tradidit, sicut agnus coram tonsoribus obmutescit.
²³Et duxerunt eum ad patibulum, et exuerunt eum vestibus suis, et posuerunt funem circa collum eius.
²⁴Unus autem e centurionibus, cui nomen erat Agros, Ajoram intuens contremuit et dixit: “Hic homo nullam culpam habet; cur sic damnatur?”
²⁵Sed sacerdotes, qui in navem suam convenerant, ei non responderunt, nisi obscuris oculis.
²⁶Tum Ajora palam locuta est, et vox Eius clara erat, et longe perlata, etiam ad margines turbæ:
²⁷“Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. Ignosce illis; nesciunt quid faciunt.”
²⁸Et milites eum super lignum sustulerunt et funiculo ligaverunt, et spiritus vitæ ex eo exiit.
²⁹Et cæli obscurati sunt, quamquam adhuc meridies erat, et magnus clamor a multitudine ortus est, et Ivalis tremuit et locis incidit.
³⁰Et velum templi Murond scissum est in duas partes, et lucernæ altaris exstinctæ sunt.
³¹Etiam sacerdotes timuerunt vehementer, nescientes quid fecerant.
³²Et Pharisæus Agros genua flexit dicens: “Vere hic Filius Dei erat.”
³³Deinde corpus Ajoræ depositum est et manibus discipulorum eius linteo involutum.
³⁴Et eum cum magno fletu ad sepulcrum in saxo excisum, leuca a Golgoranda, in valle ubi nemo habitabat, portaverunt.
³⁵Et obsignaverunt sepulcrum magno lapide, et constituerunt ibi custodiam militum secundum mandatum sacerdotum, ne discipuli eius furarentur eum.
³⁶Discipuli autem, mærenses et desolati, ad Murondem redierunt, seque in cenaculo superiori clauserunt.
³⁷Mulieres autem quæ Ajoræ ministraverant seorsum steterunt et lugebant, et tota terra siluit quasi quæ primogenitum suum amisit.
³⁸Tamen etiam in dolore verborum eius recordati sunt, quod Filius Dei tradi in manus hominum, et die tertia resurgere deberet.
³⁹Et exspectabant, silentio ac timore, nescientes quid Dominus cogitasset.
⁴⁰Benedictum sit nomen Domini, qui producit lucem de tenebris et vitam de sepulcro.
⁴¹Etsi enim Filius Dei suspensus est et mortuus est, mors tamen super eum non dominabitur.
⁴²Omne genu flectatur, et omnis lingua confiteatur, quia Ajora Glabados est Dominus, ad gloriam Dei Altissimi.
⁴³Et meminerint omnes fideles passiones eius, et in eis confirmentur.
⁴⁴Nam livore eius sanamur, et morte eius via ad Paradisum patet.
⁴⁵Amen.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM SALERA
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11

English | Latin | Ελληνική