CAPUT 6
¹Et accidit, dum iter Ajoræ et discipulorum eius per deserta et terras steriles procedebat, ut turbæ quæ eum sequebantur defatigari et deficere cœperunt, nam via longa erat et commeatus eorum paucæ.
²Sol eos vehementer percutiebat, et pedes eorum dolebant, et spiritus eorum deficere cœperunt; tamen in Domino et in virtute verbi eius confisi sunt.
³Sed cum dies iam longe transiisset, et umbræ super Ivalim longiores fierent, fames multitudinis gravis facta est, et corda eorum victum clamabant.
⁴Et tum Ultima, una ex duodecim discipulis, ad Ajoram accessit et dixit ei: “Magister, esuriunt homines, et panem non habemus ut eis demus; quomodo eorum necessitatem satiabimus?”
⁵Ajora vultum Ultimæ et vultus multitudinis aspexit, et cor eius misericordia commotum est, quia laborem eorum et fiduciam eorum in Domino vidit.
⁶Et viris imperavit ut corbes vacuas, quas secum attulerant e domibus suis, colligerent, et eas ante se in loco aperto et tuto ponerent.
⁷Viri paruerunt, et corbes suas, vacuas ac detritas, protulerunt et ante Ajoram posuerunt.
⁸Et Ajora ex eis unum panem, parvum et simplicem, accepit et manibus suis benedixit, dicens: “Benedictus sit Dominus Deus Cæli et Ivalis, qui omnia filiis suis providet.”
⁹Et pane in manu, Ajora in silvam quæ viam finitimam erat processit, et inter arbores ambulavit, et Patrem in cælis precatus est.
¹⁰Et post spatium temporis, immo horæ, Ajora e silva rediit, et in manu sua unum e corbibus vacuis gerebat.
¹¹Et cum viri intra corbem inspexissent, viderunt eum plenum esse carnibus omnis generis, caseis saporis opulenti et varii, panibus, fructibus, et ampullis vini.
¹²Et turba admirata est, et impleta sunt corda eorum gaudio, et clamaverunt cum stupore et gratiarum actione, dicentes: “Vere Filius Dei inter nos est, quia nemo potest tale signum facere.”
¹³Ajora tum viros iussit ut alias corbes e silva adferrent, et cum redirent, singulæ corbes similiter cibo et potu abundanter repletæ sunt.
¹⁴Et Ajora panem et carnes et caseos et vinum omnibus viris, mulieribus et pueris ex turbis distribuit.
¹⁵Nemo esuriens relictus est, nam cibus omnes satiare sufficiebat, quamquam corbes iterum atque iterum vacuabantur.
¹⁶Et manducaverunt homines, et saturati sunt, et renovati sunt spiritus eorum, et laudaverunt Dominum Deum suum, qui miserat Filium suum ad curam necessitatum eorum.
¹⁷Et Ajora dixit eis, “Cavete, o qui esuritis et sititis, quia regnum Paradisi non solum panis et carnis est, sed etiam spiritus et animæ.”
¹⁸“Sicut corpora vestra hodie pascui, ita animas vestras pane vitæ, qui de cælo descendit, pascam.”
¹⁹“Qui manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum, et non peribit, sed possidebit regnum Dei.”
²⁰Et discipuli his verbis mirati sunt, et virtutem Magistri sui ad providendum omnibus mirabantur.
²¹Et Ajora porro locutus est, dicens: “Vos estis sal Ivalis et lux mundi; luceant opera vestra coram hominibus, ut videant opera vestra bona et glorificent Patrem vestrum qui in cælis est.”
²²“Gratias accepistis, gratis date; nam dando multum accipietis, et gaudium vestrum erit plenum.”
²³Et gavisæ sunt turbæ, quia viderunt magnum miraculum, et crediderunt in virtutem Dei manifestam in Filio suo.
²⁴Quidam autem de pharisæis sacerdotibus et scribis murmurabant et dubitabant, dicentes: “Hic se Filium Dei esse dicit, quomodo autem potest uno pane milia pascere?”
²⁵Sed Ajora eis non respondit, nam opera eius de Patre eius testimonium perhibebant, et veritas nullam defensionem apud superbos requirebat.
²⁶Et cum discipulis suis secessit in locum quietum, ubi docebat eos ulterius de mysteriis regni.
²⁷Et dixit eis: “Cavete a fermento Pharisæorum, quod est hypocrisis; labiis enim honorant Dominum, cor autem eorum longe est ab eo.”
²⁸“Sint corda vestra pura, et manus vestræ mundæ; servite invicem in caritate, et mandata Domini custodite.”
²⁹“Nam regnum Paradisi appropinquavit, et tempus iudicii appropinquavit.”
³⁰Et hæc verba discipuli cordi acceperunt, et doctrinam Ajoræ totis viribus propagare constituerunt.
³¹Et multæ ex turbis quæ pasti erant, eum adhuc sequebantur, et ei comitabantur, cupidæ viam salutis discere.
³²Et sic fama Ajoræ in omnibus terris crevit, et multi ad lucem doctrinæ Eius attracti sunt.
³³Et locutæ sunt populus inter se, dicens: “Ecce Filius Dei, qui pascit esurientes, sanat ægrotos, et prædicat viam vitæ.”
³⁴Et turbæ Dominum laudaverunt, qui Filium suum miserat ad mundum redimendum et locum pacis æternæ parandum.
³⁵Benedictus Dominus Deus, qui desiderat omnes viventes, et ventres eorum bonis implet.
³⁶Amen.
SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM SALERA
            ▶12345—6—7891011
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.