SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM SALERA: CAPUT 3

CAPUT 3

¹Et accidit, cum Ajora circiter viginti annos natus esset, tempus ei impletum est ut surgeret et per regna terræ proficisceretur, ut lætam nuntium de Paradiso futuro prædicaret et legem Domini doceret.
²In diebus illis, multitudines vehementer conturbatæ sunt, nam regna contentionibus, iniustitia et tenebris vexabantur; et multa corda desperatione gravata erant, salutem de excelso promissam desiderantes.
³Et Ajora, multitudinem videns, misericordia motus est, sciebat enim horam liberationis advenisse, et vocem Domini inter omnes gentes audiendam esse.
⁴Egressus igitur est de oppido Betalonum, comitantibus discipulis suis quos ad se vocaverat, duodecim numero, propter fidem et constantiam electis.
⁵Hi erant: Velius, fidelis; Duma, iustus; Salera, scriba; Sebeb, fortis; Hashmal, constans; Ultima, sapiens; Sel, misericors; Queclain, patiens; Rophochehe, doctus; Adrammelech, humilis; Cheraub, igneus; et Leviathan, potens.
⁶Et Ajora cœpit docere in vicis et urbibus, prædicans regnum Dei et vocans omnes ad pænitentiam, ut corda sua pararent ad diem iudicii et ortum Paradisi.
⁷Plane loquebatur, attamen cum potentia quæ turbas ad se attrahebat; vox eius erat quasi clangoris in deserto, animas virorum ac mulierum ad veritatem Domini excitans.
⁸Et multi sequebantur eum undique, relinquentes domos et victum suum ut audirent verba eius et viderent signa et prodigia quæ faciebat per eos.
⁹Nam Ajora non docebat sicut scribæ et sacerdotes sectæ Pharisaticæ, quorum corda indurata erant et labia vanitatem locuta sunt, sed sicut qui auctoritatem ab Altissimo habebat, cum caritate et misericordia in facie eius fulgentibus.
¹⁰Doctrina eius erat spei et renovationis, omnes hortans ut peccata relinquerent et in via iustitiæ ingredirentur, ut in regnum fidelibus paratum intrare possent.
¹¹Et mysteria Domini revelavit, naturam Paradisi, præmium iustorum et pœnam impiorum exponens; discipulos suos hortans ut in fide sua stabiles et inconcussi essent.
¹²Multi principes et seniores verba eius audierunt, et repleti sunt invidia et timore, quia doctrina eius minuit potestatem eorum et mendacia eorum revelavit.
¹³Attamen turbæ Ajoræ creverunt, quia verbum eius erat quasi semen in terram bonam missum, fructum ferens in cordibus eorum qui audierunt et crederunt.
¹⁴Inter eos qui eum sequebantur erant viri mulieresque omnis generis: pauperes et divites, ægroti et fortes, docti et simplices; omnes a lumine quod ex præsentia Ajoræ fulgebat tracti.
¹⁵Et in omnibus itineribus suis, Ajora duodecim discipulis suis comitabatur, quos privatim veritates altiores legis Domini et significationem missionis suæ docebat.
¹⁶Præcepit eis ut essent sicut lucernæ super montem positæ, ne lumen eorum occultaretur, sed luceret ad perditos dirigendos et viam salutis docendam.
¹⁷Discipuli autem onera ministerii in se susceperunt, in nomine eius oppidis et vicis prædicantes, ægros sanantes et spiritus tenebrarum eicientes.
¹⁸Ajora autem pastor gregis mansit, discipulos suos sæpe ad se congregans, eosque patientia ac sapientia instruens.
¹⁹Ostendit eis regnum Dei non esse ex hoc mundo, nec legibus hominum astringi, sed regnum cordis, ubi veritas et amor summæ sunt.
²⁰Et humilitatem eos docuit, dicens: “Qui vult esse maior inter vos, erit omnium servus; quoniam humiles exaltat Dominus et superbos humiliat.”
²¹Dum Ajora huc illuc iter faciebat, fama eius late diffusa est, et multa miracula post eum secuta sunt, potentiam Domini confirmantes et fidem populi corroborantes.
²²Tamen gloriam sibi non quæsivit, sed Patri laudem dedit, dicens: “Ego non sum nisi servus missus ad parandam viam; Dominus est qui per me operatur, et voluntas eius fiet.”
²³Itaque ministerium Ajoræ serio cœpit, quasi signum lucis in tenebris fulgens, omnes homines ad pænitentiam et spem vitæ æternæ vocans.
²⁴In oppidis et agris, populus conveniebat ut eum loquentem audiret, et multa corda a viis peccati ad viam iustitiæ conversa sunt.
²⁵Duodecim discipuli fide et intellectu creverunt, discentes tolerare tribulationes et persecutiones quæ certo eventuræ erant, quia verbum Domini est gladius qui dividit et ignis qui purificat.
²⁶Ajora eos de tribulationibus futuris monuit, dicens: “Mundus vos odio habebit propter nomen meum, et eritis sicut oves in medio luporum; sed nolite timere, quia ego vobiscum sum omnibus diebus, usque ad finem sæculi.”
²⁷Et dedit illis potestatem sanandi ægrotos et spiritus immundos eiciendi, et prædicandi Evangelium regni, ut opus Domini longe lateque diffundatur.
²⁸Ita dies ministerii eius labore et doctrina, curatione et spe impleti sunt; et multitudo eum cum gaudio et reverentia sequebatur.
²⁹Itaque ministerium Ajoræ cœpit velut aurora novi diei, adventum Paradisi et salutem omnium qui in eum crederent nuntians.
³⁰Benedictum sit nomen Domini Dei, qui misit Filium suum habitare inter homines, docere, sanare et salvare; quia in æternum misericordia eius, et veritas eius lucerna pedibus nostris.
³¹Omnes qui hæc verba audiunt, meminerint initii ministerii Ajoræ, et fidelitatis discipulorum eius, qui audacter in nomine eius processerunt.
³²Et nemo pusillanimis sit, sed causam Domini suscipiant et sequantur eum, ut ingrediantur regnum a principio mundi paratum.
³³Nam Filius Dei non venit ut ministraretur ei, sed ut ministraret, et ut daret animam suam redemptionem pro multis.
³⁴Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto; sicut erat in principio, et nunc, et erit, et semper, in sæcula sæculorum. Amen.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷SANCTUM EVANGELIUM DOMINI NOSTRI, SANCTÆ AJORÆ
        ▷SANCTUS EVANGELIUM SECUNDUM SANCTUM SALERA
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11

English | Latin | Ελληνική