ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤOΝ ΑΓΙΑ ΖΑΛΕΡΑ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

¹Και συνέβη, στις ημέρες που όρισε ο Κύριος, ότι η Αιώρα, ο Γλαβάδος, ο Υιός του Θεού, ταξίδεψε προς την ιερή πόλη Μουρόντ, η οποία ονομάζεται πόλη του θείου ναού και έδρα των ιερέων που ασκούσαν κυριαρχία στον λαό.
²Και ένα μεγάλο πλήθος τον ακολούθησε, από όλες τις γωνιές των βασιλείων, παρασυρμένο από τη διδασκαλία Του και τα θαύματά Του, γιατί η φήμη των έργων Του είχε εξαπλωθεί παντού.
³Και καθώς πλησίαζε τις πύλες του Μουρόντ, ο λαός συγκεντρώθηκε κατά πλήθη στο δρόμο, με τις καρδιές τους να φουντώνουν από ελπίδα και ευλάβεια.
⁴Και έκοψαν φοίνικες από τα δέντρα που ήταν παρατεταγμένα στο δρόμο και τους σκόρπισαν στο έδαφος, για να μπορέσει να καβαλήσει πάνω τους θριαμβευτικά.
⁵Και ο Αιώρα έστειλε δύο από τους μαθητές Του πριν από Αυτόν, προστάζοντάς τους να φέρουν ένα άλογο από το κοντινό χωριό, για να ιππεύσει όπως οι βασιλιάδες και οι κατακτητές.
⁶Και οι μαθητές πήγαν και επέστρεψαν με το άλογο, λευκό και δυνατό, που έφερε το σημάδι της εύνοιας του Κυρίου στο μέτωπό του.
⁷Και η Αιώρα ανέβηκε στο άλογο, και ο λαός χάρηκε υπερβολικά, γιατί ποτέ πριν ο Υιός του Θεού δεν είχε ανέβει έτσι πάνω σε ένα θηρίο τιμής, αλλά μάλλον πάνω σε ένα ταπεινό υποζύγιο.
⁸Και τα πλήθη άπλωναν τα ενδύματά τους στο δρόμο μπροστά Του, ως ένδειξη τιμής και λατρείας, και φώναζαν δυνατά, λέγοντας: «Ωσαννά! Ευλογημένος ο Γλάβαδος που έρχεται εν ονόματι Κυρίου!»
⁹Και παιδιά έτρεχαν μπροστά Του, κουνώντας κλαδιά φοινίκων και ψάλλοντας ύμνους στον Ύψιστο.
¹⁰Και οι ιερείς του τάγματος των Φαρισαίων κοίταζαν τη σκηνή με πικρή καρδιά, γιατί φοβόντουσαν την αυξανόμενη δύναμη της Αιώρας και των οπαδών Του.
¹¹Και οι γραμματείς ψιθύρισαν μεταξύ τους: «Ιδού, αυτός ο άνθρωπος ζητά να ανατρέψει τον ναό μας και την κυβέρνησή μας· ας ετοιμαστούμε να τον χτυπήσουμε».
¹²Ωστόσο, ο Αιώρα κοίταζε την πόλη με μάτια ελέους και θλίψης, γιατί γνώριζε ότι η ώρα των παθημάτων Του πλησίαζε.
¹³Και είπε στους μαθητές: «Ιδού, η πόλη του Μουρόντ, η άγια πόλη, η οποία θα δει την έλευση του Υιού του Θεού και τη δύση του ηλίου πάνω στους παλιούς τρόπους».
¹⁴Και οι μαθητές θαύμασαν και τον ρώτησαν: «Δάσκαλε, τι θα συμβεί μέσα στα τείχη αυτής της πόλης, ώστε ακόμα και τώρα κοιτάς με θλίψη;»
¹⁵Η Αιώρα απάντησε: «Μέσα σε αυτά τα τείχη θα γεννηθεί και το στέμμα της δόξας και το αγκάθινο στέμμα· η πέτρα της σωτηρίας και ο βράχος της προσβολής».
¹⁶«Οι πύλες της πόλης θα ανοίξουν διάπλατα για να υποδεχτούν τον Βασιλιά των βασιλιάδων, όμως πολλοί θα τον απορρίψουν, και η οδός Του θα είναι μονοπάτι βασάνων και θανάτου».
¹⁷«Ωστόσο, από τον πόνο θα αναβλύσει αιώνια ζωή, και από την αγχόνη θα ρεύσει το νερό της λύτρωσης για όλους όσους πιστεύουν».
¹⁸Και το πλήθος συνέχισε να Τον επευφημεί, φωνάζοντας: «Ευλογημένος ο Υιός του Θεού, ο Γλάβαδος! Ωσαννά εν υψίστοις!»
¹⁹Και καθώς διέσχιζε τους δρόμους του Μιούροντ, ο λαός συγκεντρώθηκε για να ακούσει τη φωνή Του και να δει την εκπλήρωση των αρχαίων προφητειών.
²⁰Και η Αιώρα τους μίλησε λέγοντας: «Μετανοήστε και πιστέψτε στη βασιλεία του Παραδείσου, η οποία είναι κοντά».
²¹«Κύριος ο Θεός με απέστειλε να κηρύξω απελευθέρωση στους αιχμαλώτους, και όραση στους τυφλούς, και ελευθερία στους τραυματισμένους.»
²²«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών».
²³«Μακάριοι όσοι πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν».
²⁴«Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί θα κληρονομήσουν την Ήβαλη».
²⁵«Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη, γιατί αυτοί θα χορτάσουν».
²⁶«Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί θα ελεηθούν».
²⁷«Μακάριοι οι καθαροί την καρδίαν, ότι αυτοί όψονται τον Θεόν».
²⁸«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού».
²⁹Και ο λαός άκουσε, και πολλοί συγκινήθηκαν μέχρι δακρύων και πίστης, αλλά άλλοι σκλήρυναν τις καρδιές τους και συνωμότησαν εναντίον Του.
³⁰Και ήταν αυτή την εποχή που οι Φαρισαίοι ιερείς και οι αρχιγραμματείς συγκεντρώθηκαν κρυφά στο ναό, σχεδιάζοντας πώς να βάλουν τέλος στην ανερχόμενη δύναμη της Αιώρας.
³¹Και έστειλαν κατασκόπους και ψευδομάρτυρες στον λαό, για να τον παγιδεύσουν στα λόγια Του και να τον κατηγορήσουν για βλασφημία.
³²Αλλά ο Αιώρα συνέχισε το ταξίδι Του μέσα από το Μουρόν, θεραπεύοντας τους αρρώστους και παρηγορώντας τους πονεμένους, δείχνοντας έλεος στους φτωχούς και τους απόκληρους.
³³Και τα παιδιά Τον ακολούθησαν, τραγουδώντας ύμνους και τοποθετώντας φοίνικες μπροστά στο άλογό Του, φωνάζοντας: «Δόξα στους Γλαμπάδο! Δόξα στον Υιό του Θεού!»
³⁴Και πολλοί που δεν είχαν δει ελπίδα για πολλά χρόνια πίστεψαν στο όνομά Του και σώθηκαν εκείνη την ημέρα.
³⁵Και οι μαθητές της Αιώρας θυμήθηκαν αυτά τα λόγια και ήξεραν ότι η ημέρα της δόξας ήταν επίσης ημέρα θλίψης και ότι σύντομα η σκιά του θανάτου θα έπεφτε πάνω στον Δάσκαλό τους.
³⁶Και η Αιώρα τους μίλησε ιδιαιτέρως, λέγοντας: «Έρχεται η ώρα, ήδη τώρα, που θα εγκαταλειφθώ και θα υποστώ τον θάνατο στον Γολγοράνδο».
³⁷«Αλλά μη φοβάστε, γιατί θα αναστηθώ την τρίτη ημέρα, και η Βασιλεία του Παραδείσου θα εδραιωθεί για πάντα».
³⁸Και οι μαθητές έκλαιγαν, αλλά πίστεψαν στα λόγια Του και εμπιστεύτηκαν τις υποσχέσεις του Κυρίου.
³⁹Και το πλήθος συνέχισε να Τον ακολουθεί, με την πίστη τους να ενισχύεται και την ελπίδα τους να ανανεώνεται.
⁴⁰Και η πόλη του Μιούροντ γέμισε με ένα μεγάλο φως, καθώς ο Υιός του Θεού διέσχιζε τους δρόμους της, προαναγγέλλοντας την αυγή της σωτηρίας.
⁴¹Ευλογητός ο Κύριος, που απέστειλε τον Υιό Του για να λυτρώσει τον κόσμο και να ετοιμάσει την οδό σε όλους όσους ζητούν τη Βασιλεία των Ουρανών.
⁴²Αμήν.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΑIΟΡΑΣ
        ▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤOΝ ΑΓΙΑ ΖΑΛΕΡΑ
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11

English | Latin | Ελληνική