ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
¹Την τρίτη ημέρα, λοιπόν, μετά τον απαγχονισμό του Αιώρα, όταν το φως του ήλιου δεν είχε ακόμη ανατείλει πάνω στους λόφους, ιδού, ακούστηκε μεγάλος τρόμος Ήβαλης και φωνή σαν από πολλά νερά.
²Και να, η πέτρα που σφράγιζε τον τάφο κυλίστηκε από ένα χέρι που δεν ήταν σάρκινο, και οι φρουροί που φρουρούσαν έπεσαν στο έδαφος σαν νεκροί, κατακλυσμένοι από φόβο και από τη δόξα αυτού που έβλεπαν.
³Διότι μια μορφή στεκόταν μπροστά στον τάφο, ντυμένη με πύρινα ενδύματα, και τα μάτια Του ήταν σαν τον πρωινό αστέρα, και στο μέτωπό Του υπήρχε λάμψη σαν του στερεώματος.
⁴Και μίλησε με φωνή σαν από σάλπιγγες, λέγοντας: «Γιατί ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Δεν είναι εδώ. Αναστήθηκε».
⁵Τότε ο τάφος ήταν ανοιχτός και άδειος, και δεν υπήρχε κανένα σημάδι του σώματος της Αιώρας, παρά μόνο τα λινά υφάσματα στα οποία είχε τυλιχθεί, διπλωθεί και τοποθετηθεί στην άκρη.
⁶Και συνέβη ώστε δύο γυναίκες, πιστές από την αρχή, ήρθαν στον τάφο την αυγή, φέρνοντας αρώματα και μυρωδικά που είχαν ετοιμάσει, γιατί δεν ήξεραν τι είχε συμβεί.
⁷Και οι δύο είχαν ακολουθήσει την Αιώρα και είχαν υπηρετήσει τη διακονία Του.
⁸Και όταν είδαν τον τάφο άδειο και τους φρουρούς ξαπλωμένους, έκραξαν δυνατά από φόβο και έπεσαν με το πρόσωπο στη γη.
⁹Και η μορφή στα λευκά μίλησε ξανά, λέγοντας: «Μη φοβάστε, γιατί αναζητάτε την Αιώρα, τον Γλαβάδο, που κρεμάστηκε στο Δέντρο του Θανάτου. Αναστήθηκε, όπως είπε».
¹⁰«Πηγαίνετε γρήγορα και πείτε στους μαθητές Του ότι προηγείται εσένα στο Μουρόντ. Εκεί θα τον δείτε, όπως προείπε.»
¹¹Τότε οι γυναίκες σηκώθηκαν, τρέμοντας και με μεγάλη χαρά, και έσπευσαν στην πόλη, μέχρι το ανώγειο όπου είχαν κρυφτεί οι μαθητές.
¹²Όταν όμως τα είπαν αυτά, οι μαθητές δεν τους πίστεψαν και έλεγαν μεταξύ τους: «Αυτή είναι η θλίψη των γυναικών, που μιλούν μέσα στη θλίψη τους».
¹³Τότε σηκώθηκαν η Ζαλέρα και η Ροφοχέχε και είπαν: «Ας πάμε στον τάφο και ας δούμε με τα ίδια μας τα μάτια τι έκανε ο Κύριος».
¹⁴Και βγήκαν έξω, και το βρήκαν όπως το είχαν πει οι γυναίκες, και επέστρεψαν θαυμάζοντας στην καρδιά τους, αλλά το πνεύμα τους ήταν ακόμα βαρύ.
¹⁵Αλλά το βράδυ εκείνης της ημέρας, όταν οι πόρτες έκλεισαν και φόβος τους κυρίευσε ολόγυρα, ιδού, ο ίδιος ο Αιώρα στάθηκε ανάμεσά τους.
¹⁶Και είπε προς αυτούς· Ειρήνη υμίν.
¹⁷Και οι καρδιές τους γέμισαν τρόμο, γιατί νόμιζαν ότι είχαν δει πνεύμα.
¹⁸Αλλ’ η Αιώρα είπε: «Γιατί ταράσσεστε; Και γιατί αναδύονται αμφιβολίες στις καρδιές σας; Ιδού ο τράχηλός μου, ότι εγώ ο ίδιος είμαι. Ψηλαφήστε με και δείτε· επειδή, πνεύμα δεν έχει σάρκα και κόκαλα, όπως βλέπετε εμένα να έχω».
¹⁹Και τους έδειξε τα σημάδια του σχοινιού στον λαιμό Του, και ανοίχτηκαν τα μάτια τους, και Τον αναγνώρισαν.
²⁰Τότε γέμισαν με υπερβολική χαρά, και έπεσαν κάτω και Τον προσκύνησαν.
²¹Και τους είπε: «Μη φοβάστε, γιατί εγώ νίκησα τον θάνατο, και ο τάφος δεν έχει εξουσία πάνω μου».
²²«Τώρα πηγαίνω προς τον Πατέρα μου, και ιδού, εγώ είμαι μαζί σου όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια του κόσμου».
²³Και λαβών άρτον, ευλόγησεν αυτόν, έκοψεν αυτόν και έδωσεν εις αυτούς, λέγων· «Τούτο εστιν το σώμα μου, το υπέρ υμών δοθέν· λάβε, φάγε, και θυμήσου με».
²⁴Και ομοίως τους έδωσε ένα ποτήρι κρασί και είπε: «Τούτο είναι το αίμα μου, που χύνεται για πολλούς σε άφεση αμαρτιών. Πιείτε απ’ αυτό όλοι».
²⁵Και συνέβη ώστε τους δίδαξε όλα όσα έπρεπε να εκπληρωθούν, τόσο του Νόμου όσο και των προφητών, και τους άνοιξε την κατανόηση των Γραφών.
²⁶Τότε μίλησε στον Ούλτιμα, λέγοντας: «Εσύ είσαι ο εφημέριός μου και πάνω σου θα πέσει το βάρος της Εκκλησίας μου».
²⁷«Λάβε τη ράβδο των ποιμένων, και οδήγησέ το ποίμνιό μου στη δικαιοσύνη. Επιπλήξον τους υπερήφανους, ύψωσον τους πραείς, ενδυνάμωσε τους αδύναμους.»
²⁸«Φύλαξε τα κλειδιά που σου έδωσα, και ας μην μπει λύκος ανάμεσα στα αρνιά Μου».
²⁹«Διδάξτε τον λαό όλα όσα έχω προστάξει και κάντε μαθητές από κάθε έθνος. Βαπτίστε τους στο όνομα του Υψίστου και του Φωτός που προέρχεται από Αυτόν και του Πνεύματος που μιλάει με φωτιά».
³⁰Τότε η Αιώρα στράφηκε στους άλλους και έδωσε στον καθένα μια εντολή, ανάλογα με τα χαρίσματα και τη δύναμή του.
³¹Στη Ζαλέρα έδωσε σοφία και το χάρισμα των γλωσσών, για να μιλάει στους άπιστους.
³²Στον Χασμάλ, το θάρρος της μάχης, για να υπερασπιστείς την αλήθεια.
³³Στον Βέλιο, συμπόνια για τους φτωχούς και τους ταλαιπωρημένους.
³⁴Προς Δούμα, κρίση και σύνεση.
³⁵Στον Κουεκλέιν, σταθερότητα και η φωτιά του κηρύγματος.
³⁶Προς τη Ροφοχέχε, την θεραπεία των ασθενών και των συντετριμμένων στην καρδιά.
³⁷Στον Αδραμμέλεχ, διάκριση των πνευμάτων και κατανόηση των ονείρων.
³⁸Προς Χεραούβ, έλεος και διακυβέρνηση.
³⁹Στον Σελ, το όραμα και η τήρηση της προφητείας.
⁴⁰Στον Ζεμπέμπ, ενσυναίσθηση και τύψεις.
⁴¹Και στον Λεβιάθαν, γαλήνη και ειρήνη, για να φέρει γαλήνη σε ταραγμένα νερά.
⁴²Και μετά ταύτα, σήκωσε τα χέρια του και τους ευλόγησε όλους, λέγοντας:
⁴³«Ιδού, σας στέλνω ως φώτα σε έναν σκοτεινό κόσμο. Ας μην απογοητεύονται οι καρδιές σας, γιατί το Πνεύμα του Κυρίου θα είναι πάνω σας.»
⁴⁴«Και ιδού, σημεία και τέρατα θα ακολουθούν αυτούς που πιστεύουν. Τυφλοί θα δουν, κουτσοί θα περπατήσουν, οι γλώσσες των ξένων θα ψάλλουν με χαρά.»
⁴⁵«Ναι, ακόμη και οι νεκροί θα αναστηθούν, και οι λυπημένοι θα χαρούν».
⁴⁶«Πολλοί όμως θα σε μισήσουν εξαιτίας του ονόματός μου, και θα σε διώξουν και θα σε εκδιώξουν. Χαίρε λοιπόν, γιατί με τους μακαρίους είσαι αριθμημένος».
⁴⁷«Και όταν συμπληρωθούν οι ημέρες και κηρυχθεί το Ευαγγέλιο μέχρι τα πέρατα της Ήβαλης, τότε θα ανοίξουν οι Ουρανοί και ο Υιός του Θεού θα επιστρέψει με δόξα και δύναμη».
⁴⁸«Γρηγορείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, αλλ’ ο Πατήρ εξεύρει.»
⁴⁹Και ενώ μιλούσε ακόμα, ένα σύννεφο κατέβηκε, ακτινοβολώντας με χρυσό φως, και η Αιώρα αναλήφθηκε από τα μάτια τους.
⁵⁰Και φωνή από τη νεφέλη έλεγε: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον οποίο ευδόκησα· αυτόν ακούτε».
⁵¹Και οι μαθητές στέκονταν κοιτάζοντας ψηλά, μέχρι που η νεφέλη έφυγε από τα μάτια τους.
⁵²Έπειτα προσκύνησαν την Αιώρα και επέστρεψαν στο Μούροντ με μεγάλη χαρά και βρίσκονταν συνεχώς στο ναό, δοξάζοντας και ευλογώντας τον Θεό.
⁵³Και εξήλθαν σε όλο τον κόσμο, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο, και επιβεβαιώνοντας τον Λόγο με τα συνοδευτικά σημεία.
⁵⁴Και έτσι ξεκίνησε η Εκκλησία της Αιώρας Γλαβάδος και διαρκεί μέχρι σήμερα.
⁵⁵Δόξα εις τον Ύψιστον, όστις ανέστησε τον Υιόν αυτού εκ νεκρών και έδωσεν εις αυτόν Όνομα υπεράνω παντός ονόματος.
⁵⁶Ευλογημένη η Αιώρα, η Γλαβάδας, η ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων.
⁵⁷Αμήν.
▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΑIΟΡΑΣ
▷ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤOΝ ΑΓΙΑ ΖΑΛΕΡΑ
▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.