MAGNA PROPHETIA SAPIENTIÆ: CAPUT 2

CAPUT 2

¹Et postquam Dominus visionem aperuerat et Elior ignem revelationis dederat, in quiete loci moratus est.
²Stellæ supra evanuerunt et lux matutina pinus tetigit, sed gloria Domini non cum nocte evanuit.
³Elior Ivalim humiliter inclinavit et faciem manibus texit, nam anima eius præ timore tremebat et cor eius verba non cognoscebat.
⁴Tum dixit Dominus ad eum, “Surge nunc, serve mi, quia munus tuum expectat, et via quam ante te posui non erit facilis.”
⁵Et Elior surrexit, quamvis cruribus vacillantibus, oculosque ad Vocem quæ intra se ardebat sustulit.
⁶“I nunc,” inquit Dominus, “in regna Ivalis — in Delmarem, in Avarum et in Cesretium, et ambula inter populum spiritus mei.”
⁷“Loquere cum eis audacter, quia filii mei sunt. Dic eis tempus advenit et horam appropinquavit, cum Filius meus in medio eorum erit.”
⁸“Dic eis eum non doceturum esse sicut scribæ docent, neque loquuturum sicut iudices loquuntur, sed voce Æterni.”
⁹“Dic eis eum Paradisum prædicaturum esse — non somnium ultra mortem, sed promissionem quæ in corde fidelium incipit, iam nunc.”
¹⁰“Nam in diebus illis multi dicent, ‘Ubi est Deus?’ et ‘Quid factum est de virtute eius?’ Sed respondebis: ‘Non dereliquit te Dominus — parat viam.’”
¹¹“Eris quasi clamans in vallibus et in plateis, in foro et in agro: ‘Parate viam Domini!’”
¹²“Nulla te facies terreat, nullaque superbia te sileat. Loquere ut iubeo, et noli te inclines ad favorem neque ad adulationem, neque timeas iram hominum.”
¹³“Verum enim dico vobis: multi vos odio habebunt propter nomen meum. Mendacem et insanum et proditorem et stultum te vocabunt. Verbum deludent et ad appetitum suum detorquent.”
¹⁴“Sed tu, Elior, ne vacillare debes. Fidem, quam in te posui, serva. Ardeat clarius quam sol in culmine suo.”
¹⁵“Si te eiecerint, benedic eis. Si te percusserint, ora pro eis. Si te ad reges et iudicia traxerint, loquere manifeste, et noli timere quid dicas — quia Spiritus meus per te loquetur.”
¹⁶“Et quamvis via tua despectu et noctes tuæ dolore strata sit, scito me prope esse eos qui propter iustitiam patiuntur.”
¹⁷“Noli aspicere ad numerum eorum qui sequentur, neque ad plausum turbæ, sed semper respice ad me, et non moveberis.”
¹⁸Et Elior dixit, “Domine, magnum est negotium, et ego unus homo sum. Verba mea clara sunt, et orator iudiciorum non sum.”
¹⁹Dominus autem respondit, “Non ars sermonis tui corda convertet, sed veritas quam portat. Etiam clamor pueri exercitum excitare potest si Spiritus meus in eo movetur.”
²⁰“Verbum meum posui in ossibus tuis quasi ignem, et non abscondetur. Loqueris, Elior, sive voles sive nolis.”
²¹“Et cum exaltata erit vox tua, qui audierint, memores erunt eius in diebus futuris, et videbunt veritatem eius in Filio meo cum apparuerit.”
²²Tum Dominus manum extendit et super caput Elior posuit, et vir tremuit, nam vis per eum erumpebat velut fulgur in luto absconditum.
²³“Nunc vade,” inquit Dominus, “et loquere cum pastore et principe, mercatore et mendico. Nemo dicat se non esse monitum.”
²⁴“Dic eis Regnum appropinquare — Regnum non lapidis nec aurei, sed spiritus et pacis, cuius portæ a Filio meo aperientur.”
²⁵“Parum videbis eorum quæ ventura sunt, tempus enim tuum breve est et iter tuum breve. Sed quod incipies per generationes resonabit.”
²⁶“Et cum finis viæ tuæ appropinquaverit, et cum viri cum fune et virga venerint, non debes eos maledicere, neque desperare. Nam etiam tunc tecum ero.”
²⁷“Etsi mundus spiritum tuum auferat, spiritum tuum auferre non potest. Habitabis mecum in Paradiso de quo loqueris.”
²⁸“Mors tua non erit finis, sed semen novæ vitæ, et ex sanguine tuo veritas germinabit sicut triticum in terra sitienti.”
²⁹Et Elior iterum flevit, non præ timore, sed propter magnitudinem vocationis, et propter onere eius.
³⁰Tum Dominus ab oculis eius sublatus est, et ventus iterum movebatur, et arbores carmen suum resumebant, et lucerna in domo scribæ deficebat.
³¹Elior se accinxit et volumina sua congessit, pedesque ad regna hominum direxit, nihil in manibus nisi Verbum Dei Viventis habens.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷MAGNÆ PROPHETIÆ
        ▷MAGNA PROPHETIA SAPIENTIÆ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική