Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

¹Και αφού ο Κύριος άνοιξε το όραμα και έδωσε στον Έλιορ τη φωτιά της αποκάλυψης, παρέμεινε στην ησυχία του τόπου.
²Τα αστέρια έσβησαν από πάνω και το φως του πρωινού άγγιξε τα πεύκα, αλλά η δόξα του Κυρίου δεν έσβησε με τη νύχτα.
³Ο Έλιορ υποκλίθηκε χαμηλά στον Ήβαλη και κάλυψε το πρόσωπό του με τα χέρια του, γιατί η ψυχή του έτρεμε από δέος και η καρδιά του δεν ήξερε τίποτα.
⁴Τότε ο Κύριος του είπε: «Σήκω τώρα, δούλε Μου, γιατί σε περιμένει η εντολή σου, και ο δρόμος που θέτω μπροστά σου δεν θα είναι εύκολος».
⁵Και ο Έλιορ σηκώθηκε, αν και τα πόδια του ήταν ασταθή, και σήκωσε τα μάτια του προς τη Φωνή που έκαιγε μέσα του.
⁶«Πηγαίνετε τώρα», είπε ο Κύριος, «στα βασίλεια της Ήβαλης — στο Ντελμάρ, στον Άβαρ και στην Κεζρέθ, και περπατήστε ανάμεσα στον λαό της πνοής Μου».
⁷«Μίλησέ τους με τόλμη, γιατί είναι παιδιά Μου. Πες τους ότι ήρθε η ώρα και η ώρα είναι κοντά, που ο Υιός Μου θα είναι ανάμεσά τους».
⁸«Πες τους ότι δεν θα διδάξει όπως διδάσκουν οι γραμματείς ούτε θα μιλήσει όπως μιλούν οι κριτές, αλλά με τη φωνή του Αιώνιου».
⁹«Πες τους ότι θα διακηρύξει τον Παράδεισο — όχι ένα όνειρο μετά θάνατον, αλλά μια υπόσχεση που ξεκινά στην καρδιά των πιστών, ακόμη και τώρα».
¹⁰«Διότι εν ταις ημέραις εκείναις, πολλοί θέλουσιν ειπεί· Πού είναι ο Θεός; και τι απέγινε η δύναμή Του; Εσύ όμως θα αποκριθείς· Ο Κύριος δεν σε εγκατέλειψε — προετοιμάζει την Οδό».
¹¹«Θα είσαι σαν κάποιον που φωνάζει στις κοιλάδες και στους δρόμους, στην αγορά και στα χωράφια: «Ετοιμάστε το μονοπάτι του Κυρίου!»»
¹²«Κανένα πρόσωπο ας μην σε τρομάζει, και καμία υπερηφάνεια ας μην σε φιμώνει. Μίλα όπως προστάζω, και μην υποκύπτεις στην εύνοια ούτε στην κολακεία, ούτε φοβάσαι την οργή των ανθρώπων.»
¹³«Διότι σοι λέγω την αλήθειαν· πολλοί θέλουσι σε μισήσει ένεκεν του ονόματός μου. θέλουσι σε ονομάσει ψεύτη, τρελό, προδότη και ανόητον. θέλουσιν χλευάσει τον Λόγο και θέλουσιν διαστρεβλώσει τον λόγον κατά την πείναν αυτών.»
¹⁴«Αλλά εσύ, Έλιορ, δεν πρέπει να διστάσεις. Κράτα την πίστη που σου έχω βάλει. Άφησέ την να λάμπει πιο φωτεινά από τον ήλιο στο απόγειό της.»
¹⁵«Εάν σε διώξουν, ευλόγησέ τους. Εάν σε χτυπήσουν, προσευχήσου γι’ αυτούς. Εάν σε σύρουν ενώπιον βασιλιάδων και αυλών, μίλησε ευθέως και μη φοβάσαι τι να πεις — διότι το Πνεύμα Μου θα μιλήσει μέσω εσένα.»
¹⁶«Και αν το μονοπάτι σου είναι στρωμένο με χλευασμό και οι νύχτες σου με θλίψη, να ξέρεις ότι είμαι κοντά σε εκείνους που υποφέρουν για τη δικαιοσύνη.»
¹⁷«Μην κοιτάς τον αριθμό αυτών που ακολουθούν, ούτε τα χειροκροτήματα του πλήθους, αλλά να κοιτάς πάντα σε Εμένα, και δεν θα κλονιστείς.»
¹⁸Και ο Έλιορ είπε: «Κύριε, το έργο είναι μεγάλο, και εγώ είμαι μόνο ένας άνθρωπος. Τα λόγια μου είναι σαφή, και δεν είμαι ρήτορας των δικαστηρίων».
¹⁹Αλλά ο Κύριος απάντησε: «Δεν είναι η τέχνη του λόγου σου που θα γυρίσει καρδιές, αλλά η αλήθεια που μεταφέρει. Ακόμα και ένα κλάμα παιδιού μπορεί να ξεσηκώσει έναν στρατό αν το Πνεύμα Μου κινηθεί μέσα σε αυτό».
²⁰«Έβαλα τον Λόγο Μου στα κόκαλά σου σαν φωτιά, και δεν θα μείνει κρυμμένος. Θα μιλήσεις, Ελιόρ, είτε θέλεις είτε όχι.»
²¹«Και όταν η φωνή σου υψωθεί, όσοι ακούσουν θα τη θυμηθούν στις μέρες που έρχονται, και θα δουν την αλήθεια της στον Υιό Μου όταν εμφανιστεί».
²²Τότε ο Κύριος άπλωσε το χέρι Του και έβαλε το χέρι Του πάνω στο κεφάλι του Έλιορ, και ο άντρας έτρεμε, γιατί δύναμη τον διαπέρασε σαν αστραπή κρυμμένη σε πηλό.
²³«Τώρα πήγαινε», είπε ο Κύριος, «και μίλησε στον βοσκό και στον πρίγκιπα, στον έμπορο και στον ζητιάνο. Κανείς ας μην πει ότι δεν προειδοποιήθηκε».
²⁴«Πες τους ότι η Βασιλεία πλησιάζει — μια Βασιλεία όχι από πέτρα ούτε από χρυσό, αλλά από πνεύμα και ειρήνη, της οποίας οι πύλες θα ανοίξουν από τον Υιό Μου».
²⁵«Λίγα θα δεις από αυτά που θα έρθουν, γιατί ο χρόνος σου είναι σύντομος και το ταξίδι σου σύντομο. Αλλά αυτό που θα ξεκινήσεις θα αντηχεί από γενιά σε γενιά.»
²⁶«Και όταν πλησιάσει το τέλος του μονοπατιού σου, και όταν έρθουν άνθρωποι με σχοινί και ράβδο, δεν πρέπει να τους καταραστείς ούτε να απελπιστείς. Γιατί ακόμα και τότε θα είμαι μαζί σου.»
²⁷«Αν και ο κόσμος σου παίρνει την ανάσα, δεν μπορεί να πάρει το πνεύμα σου. Θα κατοικήσεις μαζί Μου στον Παράδεισο για τον οποίο μιλάς.»
²⁸«Ο θάνατός σου δεν θα είναι το τέλος, αλλά ο σπόρος μιας νέας ζωής, και από το αίμα σου θα βλαστήσει η αλήθεια σαν σιτάρι σε μια διψασμένη γη».
²⁹Και ο Έλιορ έκλαψε ξανά, όχι από φόβο, αλλά για το μέγεθος του καλέσματος και για το βάρος του.
³⁰Τότε ο Κύριος εξαφανίστηκε από τα μάτια του, και ο άνεμος σφίχτηκε ξανά, και τα δέντρα συνέχισαν το τραγούδι τους, και η λάμπα στο σπίτι του γραμματέα χαμήλωσε.
³¹Ο Έλιορ δέθηκε ζωσμένος, μάζεψε τους πάπυρους του και έβαλε τα πόδια του προς τα βασίλεια των ανθρώπων, χωρίς τίποτα στα χέρια του παρά τον Λόγο του Ζωντανού Θεού.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ
        ▷Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική