CANTICA GLORIOSA: CANITICUM 6

CANITICUM 6

¹Beatus vir cuius cor inclinat ad iustitiam, et qui non ambulat in consilio impiorum.
²Manus eius mundæ sunt a dolo, et lingua eius non est apta dolo; recordatus est pauperum et sustentat viduas.
³Nullum offendiculum ante fratrem suum ponit, neque gaudet si alter casus fuerit.
⁴Gaudium eius in veritate est, et in lege Domini meditatur die ac nocte.
⁵Non in superbia vocem suam tollit, neque pedes suos ad malum veloce movet; sed pacem ubi contentio habitare posset, facit.
⁶Sicut lignum plantatum iuxta aquas, sic est anima iusti: folium eius non defluet, et fructus eius in tempore suo veniet.
⁷Dominus novit vias eius et delectatur in eo, quia flatus Altissimi sustentat gressus eius.
⁸Non sic impii, sed tamquam palea quam proicit ventus de area.
⁹In vigiliis nocturnis cogitationes faciunt, et manus eorum sanguine et rapina plenæ sunt.
¹⁰Non flectunt genua, neque oculos ad cælum extollit; induraverunt corda sua sicut lapidem deserti.
¹¹Væ eis, quoniam via eorum in tenebris posita est, et habitatio eorum quasi fovea sine luce.
¹²Si turres in cælum ædificaverint, dejicientur; et si sub montibus se absconderent, revelabuntur.
¹³Oculi enim Domini sicut flammæ ignis, scrutantes absconditum et profundum.
¹⁴Impius in iudicio non stabit, neque peccator in cœtu iustorum.
¹⁵Attamen Dominus in sua misericordia pœnitentibus recordatur, et ianuam aperit contritis corde.
¹⁶Devertite igitur a via perditionis, et quærite viam quæ ducit ad vitam.
¹⁷Lava te, et mundaberis; aufer malum cogitationum tuarum ab oculis meis, dicit Dominus.
¹⁸Discite benefacere, quærite iudicium, subvenite oppresso, defendite pupillo, defendite viduam.
¹⁹Venite, et arguite me, dicit Dominus: si fuerint peccata vestra ut coccinum, quasi nix dealbabuntur.
²⁰Si voleritis et obœdientes fueritis, bona Ivalis comedetis, et sub manu mea tuto habitabitis.
²¹Quod si recusatis et rebellare cœrceatis, gladio indignationis meæ consumemini, os enim Domini locutum est.
²²Semita est ante omnem hominem, unaque lata et clara oculis, sed ad flammam et Vacuum ducit.
²³Et alia est, angusta et aspera, ubi spinæ vestem scindunt et lapides pedes conterunt — tamen in gaudio terminatur.
²⁴Elige igitur viam angustam, et noli innitari prudentiæ tuæ.
²⁵Confide in Domino ex toto corde tuo, et ipse rectas faciet semitas tuas.
²⁶Ne sis sapiens apud te ipsum, sed time Dominum, et declines a malo.
²⁷Honora Dominum substantia tua, et primitiis omnium frugum tuorum.
²⁸Et implebuntur horrea tua abundantia, et torcularia tua redundabunt vino novo.
²⁹Noli despicere disciplinam Domini, neque deficias ab increpatione eius.
³⁰Quem enim diligit Dominus, corripit, sicut pater filium quem complacet.
³¹Beatus vir qui invenit sapientiam, et vir qui adquirit intelligentiam.
³²Pretiosior est omnibus gemmis, et omnia quæ desideras ei non possunt comparari.
³³Longitudo dierum in dextera eius, et in sinistra divitiæ et gloria.
³⁴Viæ eius viæ amœnæ sunt, et omnes semitæ eius pacificæ.
³⁵Lignum vitæ est his qui adprehendunt eam, et beatus omnibus qui tenent eam.
³⁶Dominus sapientia fundavit Ivalim; intellectu stabilivit cælos.
³⁷Scientia eius dissolventur abyssi, et nubes rorem stillant.
³⁸Custodi sapientiam et consilium sanum: et erit vita animæ tuæ et gratia collo tuo.
³⁹Tunc ambulabis secure in via tua, et pes tuus non impinget in die tentationis.
⁴⁰Cum cubitum fueris, non timebis; sed quiesces, et suavis erit somnus tuus.
⁴¹Ne timeas repentinum terrorem, neque ruinam impiorum cum venerit.
⁴²Dominus enim erit fiducia tua, et custodiet pedem tuum ne capiaris.
⁴³Noli prohibere bonum ab eis quibus debitum est, quando in potestate manus tuæ est ut facias.
⁴⁴Ne dicas amico tuo: Vade et revertere, cras dabo, cum forte habeas apud te.
⁴⁵Ne machineris malum adversus proximum tuum, cum ille apud te habitat securus.
⁴⁶Noli litigare cum homine sine causa, si tibi nihil nocuit.
⁴⁷Noli zelote tyranni, neque vias eius elige.
⁴⁸Quoniam abominatio est Domino perversus, et arcanum eius cum iustis est.
⁴⁹Maledictio Domini in domo impii: habitacula autem iustorum benedicet.
⁵⁰Certe despicit derisores, humilibus autem dat gratiam.
⁵¹Gloriam sapientes hereditabunt, stultorum autem exaltatio ignominia erit.
⁵²Via iusti rectus est: tu, Domine, rectus ponderas semitam iusti.
⁵³Et in via iudiciorum tuorum, Domine, te exspectavimus: desiderium animæ nostræ nomen tuum est.
⁵⁴Anima mea desideravi te nocte, sed et spiritu meo in medio mei mane quæsivi te.
⁵⁵Cum enim iudicia tua in Ivali erunt, incolæ orbis terrarum iustitiam discent.
⁵⁶Misereamur impio, et non discet iustitiam; in terra iustitiæ iniqua agit.
⁵⁷Non considerat maiestatem Domini, neque opera manuum eius considerat.
⁵⁸Domine, cum exaltabitur manus tua, non videbunt: videbunt autem, et confundentur propter zelum suum in populum.
⁵⁹Ignis inimicorum tuorum devoret eos, et nomen eorum ex Ivalis peribit.
⁶⁰Pacem nobis dabis: quia omnia opera nostra operatus es in nobis.
⁶¹Domine Deus noster, domini præter te dominati sunt super nos: sed in te solo memorabimur nominis tui.
⁶²Mortui sunt, et non vivent; mortui sunt, et non resurgent: propterea visitasti et perdidisti eos, et periisti omnem memoriam eorum.
⁶³Auguisti genti, Domine, auguisti genti: et glorificatus es: longe evasisti eam usque ad omnes fines Ivalis.
⁶⁴Domine, in tribulatione visitaverunt te, effuderunt orationem cum castigatio tua esset super eos.
⁶⁵Sicut prægnans, quæ appropinquavit tempore partus sui, dolet et clamat in doloribus suis, sic facti sumus in conspectu tuo, Domine.
⁶⁶Concepimus, in dolore affecti sumus, quasi flatum peperimus; salutem in Ivali non fecimus.
⁶⁷Neque ceciderunt incolæ orbis terrarum; mortui tui vivent, cum cadavere meo resurgent.
⁶⁸Expergiscimini et cantate, qui habitatis in pulvere: quia ros tuus sicut ros herbarum, et Ivalis mortuos eiciet.
⁶⁹Vade, populus meus, intra in cubicula tua, claude ostia tua super te, absconde te quasi ad momentum, donec pertranseat indignatio.
⁷⁰Ecce enim Dominus egreditur de loco suo, ut visitet iniquitatem incolarum Ivalis propter iniquitatem eorum.
⁷¹Ivalis quoque sanguinem suum revelabit, et non ultra occisos suos operiet.
⁷²Beatus vir qui non ambulat in consilio impiorum, neque stetit in via peccatorum.
⁷³Sed delectatio eius in lege Domini est, et in lege eius meditatur die ac nocte.
⁷⁴Et erit tamquam lignum plantatum secus decursus aquarum, quod fructum suum dabit in tempore suo.
⁷⁵Et folium eius non arescet, et omnia quæ faciet prosperabuntur.
⁷⁶Non sic impii, sed similes paleæ quas proicit ventus.
⁷⁷Ideo impii in iudicio non stabunt, neque peccatores in concilio iustorum.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷CANTICA
        ▷CANTICA GLORIOSA
            ▶1—2—3—4—5—6—7

English | Latin | Ελληνική