ΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΑΛΛΑΓΜΑΤΑ: ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ 6

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ 6

¹Μακάριος ο άνθρωπος του οποίου η καρδιά κλίνει προς τη δικαιοσύνη, και ο οποίος δεν περπατά σύμφωνα με τη βουλή των ασεβών.
²Τα χέρια του είναι καθαρά από δόλο, και η γλώσσα του δεν είναι δοσμένη σε δόλο· θυμάται τους φτωχούς και στηρίζει τη χήρα.
³Δεν βάζει κανένα πρόσκομμα μπροστά στον αδελφό του, ούτε χαίρεται όταν κάποιος άλλος πέφτει.
⁴Η χαρά του είναι στην αλήθεια, και στον νόμο του Κυρίου μελετά ημέρα και νύχτα.
⁵Δεν υψώνει τη φωνή του με υπερηφάνεια ούτε κινεί τα πόδια του για να κάνει γρήγορα κακό, αλλά κάνει ειρήνη εκεί που θα βασιλεύει η διαμάχη.
⁶Σαν δέντρο φυτεμένο κοντά στα νερά, έτσι είναι η ψυχή του δικαίου· το φύλλο του δεν θα μαραθεί, και ο καρπός του θα έρθει στην εποχή του.
⁷Ο Κύριος γνωρίζει τους δρόμους του και ευαρεστείται σε αυτόν· επειδή, η πνοή του Υψίστου στηρίζει τα βήματά του.
⁸Αλλ’ οι ασεβείς δεν είναι έτσι· είναι σαν άχυρο που ο άνεμος σκορπίζει από το αλώνι.
⁹Μηχανεύονται κακία στις νυχτερινές φυλακές, και τα χέρια τους είναι γεμάτα αίμα και ληστεία.
¹⁰Δεν γέρνουν το γόνατο ούτε σηκώνουν τα μάτια τους στον ουρανό· σκληραίνουν τις καρδιές τους σαν την πέτρα των ερημιών.
¹¹Ουαί εις αυτούς, διότι η οδός αυτών είναι εν σκότει, και η κατοικία αυτών ως λάκκος άνευ φωτός.
¹²Αν και χτίζουν πύργους μέχρι τον ουρανό, όμως θα καταρριφθούν· και αν κρυφτούν κάτω από τα βουνά, όμως θα αποκαλυφθούν.
¹³Διότι τα μάτια του Κυρίου είναι σαν φλόγες φωτιάς, που ερευνούν τον μυστικό τόπο και το βαθύ θάλαμο.
¹⁴Οι ασεβείς δεν θα σταθούν στην κρίση, ούτε ο αμαρτωλός στη συναγωγή των δικαίων.
¹⁵Ωστόσο, ο Κύριος, εν τη ελέη Αυτού, θυμάται τους μετανοούντες και ανοίγει πόρτα στους μεταμελημένους στην καρδιά.
¹⁶Απομακρυνθείτε, λοιπόν, από το μονοπάτι της καταστροφής και ζητήστε την οδό που οδηγεί στη ζωή.
¹⁷Λούσθητι, και καθαρίσου· άποβάλαι την κακίαν των πράξεών σου από μπροστά από τα μάτια μου, λέγει Κύριος.
¹⁸Μάθε να κάνεις το καλό, ζητάω κρίση, ανακουφίζω τον καταπιεσμένο, υπερασπίζομαι τον ορφανό, υπερασπίζομαι τη χήρα.
¹⁹Έλα τώρα, και ας συλλογιστούμε, λέει ο Κύριος· αν και οι αμαρτίες σου είναι κατακόκκινες, θα γίνουν λευκές σαν το χιόνι.
²⁰Αν είστε πρόθυμοι και υπάκουοι, θα φάτε τα αγαθά του Ήβαλη και θα κατοικήσετε με ασφάλεια κάτω από το χέρι μου.
²¹Αν όμως αρνηθείτε και επαναστατήσετε, θα καταστραφείτε από το σπαθί της αγανάκτησής μου· επειδή, στόμα Κυρίου το μίλησε.
²²Υπάρχει ένα μονοπάτι μπροστά σε κάθε άνθρωπο, και ένα είναι πλατύ και φωτεινό στο μάτι, αλλά οδηγεί στη φλόγα και στο Κενό.
²³Και υπάρχει ένα άλλο, στενό και τραχύ, όπου τα αγκάθια σκίζουν το ένδυμα και οι πέτρες τρυπούν τα πόδια — κι όμως τελειώνει με χαρά.
²⁴Διάλεξε, λοιπόν, τη στενή οδό και μη βασίζεσαι στη δική σου κατανόηση.
²⁵Έλπιζε στον Κύριο με όλη σου την καρδιά, και θα ευθυγραμμίσει τα μονοπάτια σου.
²⁶Μη γίνεσαι σοφός στα μάτια σου, αλλά φοβήσου τον Κύριο και απέφυγε το κακό.
²⁷Τίμα τον Κύριο με τα υπάρχοντά σου, και με τα πρωτογεννήματα όλου του πλούτου σου.
²⁸Έτσι θα γεμίσουν οι αποθήκες σου άφθονα, και τα πατητήρια σου θα ξεχειλίσουν από νέο κρασί.
²⁹Μην καταφρονείτε την παιδεία του Κυρίου, ούτε να αποκάμετε από τη διόρθωσή Του.
³⁰Διότι όποιον αγαπά ο Κύριος, αυτόν ελέγχει· ως πατέρας τον υιό στον οποίο ευαρεστείται.
³¹Μακάριος ο άνθρωπος που βρίσκει σοφία, και ο άνθρωπος που αποκτά σύνεση.
³²Είναι πιο πολύτιμη από τα ρουμπίνια, και όλα τα πράγματα που μπορείς να επιθυμήσεις δεν μπορούν να συγκριθούν μαζί της.
³³Μακρότητα ημερών είναι στο δεξί της χέρι, και στο αριστερό της χέρι πλούτος και δόξα.
³⁴Οι δρόμοι της είναι δρόμοι ευχαρίστησης, και όλοι οι δρόμοι της είναι ειρήνη.
³⁵Δέντρο ζωής είναι σε όσους την κρατούν, και μακάριος όποιος την κρατάει.
³⁶Ο Κύριος με σοφία θεμελίωσε τον Ήβαλη· με σύνεση στερέωσε τους ουρανούς.
³⁷Με τη γνώση Του ανοίγονται τα βάθη, και τα σύννεφα στάζουν δροσιά.
³⁸Φύλαξε σωφροσύνη και σύνεση· και θα είναι ζωή στην ψυχή σου, και χάρη στον τράχηλό σου.
³⁹Τότε θα περπατάς στην οδό σου με ασφάλεια, και το πόδι σου δεν θα σκοντάψει την ημέρα της δοκιμασίας.
⁴⁰Όταν πλαγιάσεις, δεν θα φοβηθείς· ναι, θα πλαγιάσεις, και ο ύπνος σου θα είναι γλυκός.
⁴¹Μη φοβάσαι τον ξαφνικό φόβο, ούτε την ερήμωση των ασεβών όταν έρθει.
⁴²Διότι ο Κύριος θα είναι η ελπίδα σου, και θα φυλάξει το πόδι σου από το να πιαστεί.
⁴³Μη αρνηθείς το καλό σε εκείνους που τους οφείλεται, όταν είναι στη δύναμη της χειρός σου να το κάνεις.
⁴⁴Μη λες στον πλησίον σου: Πήγαινε και γύρνα πίσω, και αύριο θα σου δώσω, όταν το έχεις κοντά σου.
⁴⁵Μη μηχανεύεσαι κακό εναντίον του πλησίον σου, επειδή αυτός κατοικεί με ασφάλεια κοντά σου.
⁴⁶Μην μαλώνεις με άνθρωπο χωρίς αιτία, αν δεν σου έχει κάνει κακό.
⁴⁷Μη ζηλεύεις τον καταπιεστή, και μην εκλέγεις κανέναν από τους δρόμους του.
⁴⁸Διότι ο ασεβής είναι βδέλυγμα στον Κύριο· το μυστικό του όμως είναι με τους δίκαιους.
⁴⁹Η κατάρα του Κυρίου είναι στο σπίτι των ασεβών· αλλά ευλογεί την κατοικία των δικαίων.
⁵⁰Βεβαίως, περιφρονεί τους χλευαστές· στους ταπεινούς όμως δίνει χάρη.
⁵¹Οι σοφοί θα κληρονομήσουν δόξα· οι αφρόνοι όμως θα προαχθούν με ντροπή.
⁵²Η οδός των δικαίων είναι ευθύτητα· συ, Κύριε, ευθύτατε, σταθμίζεις την οδό των δικαίων.
⁵³Ναι, στην οδό των κρίσεών Σου, Κύριε, σε περιμέναμε· η επιθυμία της ψυχής μας είναι στο όνομά Σου.
⁵⁴Με την ψυχή μου σε επιθύμησα τη νύχτα· ναι, με το πνεύμα μου μέσα μου θα σε ζητήσω νωρίς.
⁵⁵Διότι όταν οι κρίσεις Σου είναι εν Ήβαλίς, οι κάτοικοι του κόσμου θα μάθουν δικαιοσύνη.
⁵⁶Ας δεχθεί εύνοια στον ασεβή, και αυτός δεν θα μάθει δικαιοσύνη· σε γη ευθύτητας θα αδικήσει.
⁵⁷Δεν βλέπει τη μεγαλοπρέπεια του Κυρίου, ούτε εξετάζει τα έργα των χεριών Του.
⁵⁸Κύριε, όταν το χέρι σου υψωθεί, δεν θα δουν· αλλά θα δουν και θα ντραπούν για τον φθόνο τους προς τον λαό.
⁵⁹Ναι, η φωτιά των εχθρών σου θα τους καταφάει, και το όνομά τους θα χαθεί από την Ήβαλη.
⁶⁰Ειρήνην θέλεις θεσίσει εις ημάς· διότι συ έπραξας εν ημίν πάντα τα έργα ημών.
⁶¹Κύριε Θεέ μας, άλλοι άρχοντες εκτός από Σένα μας έχουν κυριαρχήσει· αλλά μόνο με Σένα θα αναφέρουμε το όνομά Σου.
⁶²Είναι νεκροί, δεν θα ζήσουν· είναι νεκροί, δεν θα αναστηθούν· γι’ αυτό τους επισκέφτηκες και τους κατέστρεψες, και εξαφάνισες κάθε μνήμη τους.
⁶³Αύξησες το έθνος, Κύριε, αύξησες το έθνος· δοξάστηκες· το μετέφερες μακριά μέχρι όλα τα πέρατα της Ήβαλης.
⁶⁴Κύριε, σε θλίψη σε επισκέφτηκαν, έχυσαν μια προσευχή όταν η παιδεία Σου ήταν πάνω τους.
⁶⁵Σαν γυναίκα έγκυος, που πλησιάζει τον καιρό του τοκετού της, πονάει και φωνάζει από τις ωδίνες της, έτσι ήμασταν κι εμείς ενώπιόν Σου, Κύριε.
⁶⁶Ήμασταν έγκυοι, πονούσαμε, σαν να γεννηθήκαμε από άνεμο· δεν έχουμε επιφέρει καμία λύτρωση στην Ήβαλη.
⁶⁷Ούτε οι κάτοικοι του κόσμου έπεσαν· οι νεκροί σου θα ζήσουν, μαζί με το νεκρό μου σώμα θα αναστηθούν.
⁶⁸Ξυπνήστε και ψάλλετε, εσείς που κατοικείτε στο χώμα· επειδή, η δροσιά σου είναι σαν τη δροσιά των βοτάνων, και ο Ήβαλης θα διώξει τους νεκρούς.
⁶⁹Έλα, λαέ μου, μπες στα δωμάτιά σου, και κλείσε τις πόρτες σου γύρω σου· κρύψε τον εαυτό σου για λίγο, μέχρι να περάσει η οργή.
⁷⁰Διότι, ιδού, ο Κύριος εξέρχεται εκ του τόπου αυτού, δια να τιμωρήσει τους κατοίκους της Ήβαλης δια την ανομίαν αυτών.
⁷¹Ο Ήβαλης θα αποκαλύψει επίσης το αίμα της και δεν θα καλύψει πλέον τους φονευμένους της.
⁷²Μακάριος ο άνθρωπος που δεν περπατάει σε συμβουλή ασεβών ούτε στέκεται σε οδό αμαρτωλών.
⁷³Αλλά η ευχαρίστησή του είναι στον νόμο του Κυρίου· και στον νόμο του μελετά ημέρα και νύχτα.
⁷⁴Θα είναι σαν δέντρο φυτεμένο κοντά σε ποτάμια νερού, που κάνει τον καρπό του στην εποχή του.
⁷⁵Και το φύλλο του δεν θα μαραθεί· και οτιδήποτε κάνει θα ευοδωθεί.
⁷⁶Δεν είναι έτσι οι ασεβείς, αλλά είναι σαν το άχυρο που το διώχνει ο άνεμος.
⁷⁷Γι’ αυτό, οι ασεβείς δεν θα σταθούν στην κρίση, ούτε οι αμαρτωλοί στη συναγωγή των δικαίων.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΤΑ ΑΛΛΑ
        ▷ΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΑΛΛΑΓΜΑΤΑ
            ▶1—2—3—4—5—6—7

English | Latin | Ελληνική