MAGNA PROPHETIA SALUTIS: CAPUT 2

CAPUT 2

¹Et vox Domini rediit ad Pharaum, oriente sole super montes, et lux auroræ orta est in vultum eius.
²Et dixit Dominus, “Phara, serve mi, audi verba quæ loquor ad te, vocatus es enim ut testimonium perhibes rerum quæ cito evenient.”
³“Ecce, dies appropinquat, immo, cito venit sicut fur in nocte, cum mittam Filium meum unigenitum ad Ivalis, ut salvet mundum a tenebris quæ circumdant eum.”
⁴“Nam populi Ivalis impingunt in viis suis, et gentes vacillaverunt in superbia sua. Multiplicata est confusio et vacillatio, et nemo de laqueo se liberare potest.”
⁵“Propterea mittam Filium meum, indutum potentia et accinctum misericordia, ut lucem afferat in umbras et quietem in procellam.”
⁶“Eriget fractos corde et genua debilia roborabit. Solvet captivos e vinculis tormentorum eorum et adducet gaudium his qui in dolore habitant.”
⁷“Manus eius erit sicut balsamum super pauperes, et verbum eius quasi ignis in ossibus impientium. Non contendet, neque clamabit, sed veritas eius concutiet montes.”
⁸“In ipso revelabuntur semitæ iustitiæ, et qui ambulant in eis non impingent. Vias pravas rectas faciet, et dissipabit operarios iniquitatis.”
⁹“Phara, tu ante eum ibis ut viam parare possis, et vox tua audietur per urbes et agros, inter divites et pauperes, inter doctos et indoctos.”
¹⁰“Clama in voce magna, ne parcas: exalta quasi tuba vocem tuam, et dic populo: ‘Ecce Dominus venit cum salvatione in alis suis. Prope est Filius eius, et dies eius pleni erunt mirabilibus et liberatione.’”
¹¹“Dic principibus Ivalis, ‘Deponite sceptra vestra et frangite superbiam vestram, nam Rex cælorum appropinquat.’ Dic populo, ‘Præparate corda vestra et mundate manus vestras, tempus enim appropinquat.’”
¹²“Etsi multi te irridebunt, et alii a te aversuri erunt, tu tamen stabilis esto et ne deficias. Verbum enim quod procedit de ore meo non revertetur vacuum, sed faciet quod mihi placet.”
¹³“Ne formides a facie eorum, neque minas eorum metuas. Ego enim Dominus Deus tuus tecum sum quocumque ieris.”
¹⁴“Serva fidem quæ tibi tradita est. Sit quasi lucerna in tenebris et scutum contra tempestatem. Etsi angusta sit semita et plena doloris, tamen ad gloriam deducet.”
¹⁵“Eris enim quasi lapis positus ad signum. Memoriam memoriæ mandabitur testium tuum, et verba tua scribentur in cordibus credentium.”
¹⁶“Et cum impleti erunt dies tui, et vox tua silebit manu impiorum, tunc congregabitur anima tua ad me, et requiesces in atriis cæli.”
¹⁷“Noli timere, serve meus, quia sanguis tuus non in vanum effundetur. Memoria iusti odor suavis est in conspectu meo, et merces tua non auferetur.”
¹⁸Et Phara inclinavit faciem suam ad terram, et elevatis manibus suis in adorationem, dicens, “Domine, fiat voluntas tua. Ecce ego servus tuus sum: impera mihi quod bonum tibi videtur.”
¹⁹Et recessit Dominus ab eo in splendore gloriæ, et locus ubi stetit Phara repletus est silentio, et flatus cæli ibi permansit.
²⁰Et surrexit Phara mane, et accepit baculum suum et pallium suum, et egressus est de domo sua, ut iret quo miserat eum Dominus, ut prædicaret adventum Filii Altissimi.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷MAGNÆ PROPHETIÆ
        ▷MAGNA PROPHETIA SALUTIS
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική