PSALMUS 25
¹Domine Deus meus, exaudi orationem meam; inclina aurem tuam ad me, et eripe animam meam a tenebris quæ super perditos cadunt, et a puteo glaciali ubi Amphisbæna regnat in frigore infinito.
²Ne pedes meos deflectant in semitas mortis, neque cor meum obduratur gelu regni illius horrendi; sed dirige me in veritate et misericordia tua.
³Quoniam tu es refugium meum et spes mea, auxilium proximum in die tribulationis meæ: in te confido et inveni salutem meam.
⁴Custodi me, Domine, ab insidiis impiorum et a frigidis inferni vinculis; luceat lux tua semitam meam et ducat me in atria tua cælestia.
⁵Memento fœderis tui cum servis tuis, et justificationes tuas sustine in æternum; ne sinas me deiici in abyssum glacialem, ubi nulla spes manet.
⁶Impii in tenebris ambulant, et viam pacis nesciunt; cor eorum induratum est, et incidunt in foveam quæ præparata est eis.
⁷Ego autem cantabo misericordiam tuam, et confitebor tibi propter veritatem tuam, quia tu es protector animæ meæ, et scutum salutis meæ.
⁸Tene me, Domine, ne movear; serva me a frigore æternæ pruinæ et a regno desperationis horrendo.
⁹Sit mihi misericordia tua scutum et refugium meum, et veritas tua dux mea in deserto huius sæculi.
¹⁰Nam Infernus glacialis locus tenebrarum et cruciatus est, ubi nulla lux lucet et nullus calor habitat; ibi animæ iniquorum in glacie vinctæ sunt.
¹¹Regnum autem tuum regnum gloriæ et vitæ est, ubi gaudium et pax in æternum manent; duc me illuc, Domine, et habitem in præsentia tua.
¹²Inclina aurem tuam ad clamorem meum, et exaudi me in iustitia tua; libera me de manu inimicorum meorum et de vinculis glacialibus mortis.
¹³Doce me ambulāre in viis tuis, et custodire mandata tua in toto corde meo, ut non inveniar defectus in die iudicii.
¹⁴Ne tangat frigus desperationis animam meam, neque umbra mortis me comprehendat; sed dextera tua me sustine et tuto me domum reduc.
¹⁵Quoniam tu es Deus misericordiæ et veritatis, petra salutis meæ, et refugium pauperum spiritu.
¹⁶Confitebor tibi omnibus diebus meis, et narrabo mirabilia tua, quia eruisti animam meam de fovea, et statuisti super petram pedes meos.
¹⁷Domine, luceat lumen tuum in tenebris, et dirigat gressus meos in viam vitæ, ut videam gloriam tuam et lætar in conspectu tuo.
¹⁸Serva me, Deus, a laqueis impiorum, et a pruina perpetua ubi Amphisbæna regnat.
¹⁹Anima mea in te confidat, et lætetur cor meum in salutari tuo: quia tu es Deus meus et liberator meus, custos animæ meæ.
²⁰Benedictus Dominus, qui non tradidit me in manus mortis, sed induxit me in terram viventium, et dedit mihi locum in regno suo in æternum.
▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
▷PSALMI
▷PSALMI BENEDICTI
▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13—14—15—16—17—18—19—20—21—22—23—24—25—26—27—28—29—30
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.