PSALMI BENEDICTI: PSALMUS 1

PSALMUS 1

¹Inclina aurem tuam ad preces meas, Domine Deus meus; quia circumdant me laquei mortis, et umbræ glacialis foveæ circumdederunt pedes meos.
²Custodi me, Domine, a semita quæ ducit in vallem glaciei et frigoris, ubi Besaliel, Amphisbæna, dominatur in nocte infinita.
³Ne proiciatur anima mea in carcerem geli, neque tradatur in manus eius qui nescit misericordiam; sed deduc me in via æterna.
⁴Quoniam tu es fons vitæ, et in lumine tuo videbo lumen; esto mihi in tenebris dux, et averte vestigia mea ab abysso.
⁵Libera me ex amaritudine illius glacialis Inferni, ubi ignis spei extinguitur et gemitus damnatorum sine fine assurgit.
⁶Domine misericordiæ, extende manum tuam et exalta me de profundis; esto mihi refugium et turris mea firma contra æternum frigus.
⁷Serva cor meum a desperatione, et confirma spiritum meum ad tolerandas huius vitæ tribulationes; ut ambulem in viis tuis nec capiar fallacia tentatoris.
⁸Multi enim sunt qui in foveam ceciderunt, quorum clamores inauditi sunt, et lacrimæ eorum in genis eorum congelatæ sunt; tamen preces humilium audis.
⁹Sit mihi veritas tua lucerna, et iustitia tua dux meus, ut ascendam montem salutis, et maneam in facie tua in æternum.
¹⁰Pastor animarum, duc me iuxta aquas tranquillas pacis tuæ, et recrea animam meam quæ fessa est frigidis ventis desperationis.
¹¹Averte inimicos meos et omnes qui me detrahere quærunt in umbram mortis; quoniam misericordia tua scutum meum et protector meus est.
¹²Da mihi gratiam ut tibi adhæream firmo corde, ne in regna ubi gelu et tenebræ regnant aberrem.
¹³Nam Infernus glacialis requiem non novit, et Amphisbæna, rectrix eius, implacabilis est in ira sua; tu autem es Deus misericordiæ et Rex misericordiæ.
¹⁴Serva me ex illa terra doloris, ubi spes moritur et animæ vinculis glacialibus vinctæ sunt; sit mihi pars salutis tuæ et canticum meum.
¹⁵Doce me in sanctitate ambulare, ut dignus sim in atriis tuis stare et gloriam tuam sine pudore aut metu contemplari.
¹⁶Domine, refugium meum, et liberator meus, et spes mea, custodi me a laqueis foveæ, et habitare me fac in domo Domini omnibus diebus vitæ meæ.
¹⁷Ne anima mea in vastis glacialibus erret, neque captiva capiatur a principe tenebrarum qui in glaciali regno dominatur.
¹⁸Quoniam magna est misericordia tua, et veritas tua in sæculum sæculi; ideo in te sperabo, et cantabo salutare tuum.
¹⁹Dirige me, Domine, consilio tuo, et postea in gloriam accipe, ut exsultem coram te in terra viventium.
²⁰Benedictus Dominus Deus salutis meæ, qui eripuit animam meam de fovea et posuit pedes meos super petram vitæ æternæ.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷PSALMI
        ▷PSALMI BENEDICTI
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13—14—15—16—17—18—19—20—21—22—23—24—25—26—27—28—29—30

English | Latin | Ελληνική