ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΨΑΛΜΟΙ: ΨΑΛΜΟΣ 1

ΨΑΛΜΟΣ 1

¹Κύριε, Θεέ μου, κλίνε το αυτί Σου στη δέησή μου· επειδή, παγίδες θανάτου με περικυκλώνουν, και σκιές παγωμένου λάκκου μαζεύονται γύρω από τα πόδια μου.
²Φύλαξέ με, Κύριε, από το μονοπάτι που οδηγεί στην κοιλάδα του πάγου και του κρύου, όπου ο Βεζαλιήλ, η Αμφίσβαινα, βασιλεύει στην ατελείωτη νύχτα.
³Μη ρίψης της ψυχής μου εις φυλακήν παγετού, μηδέ παραδόσεως εις χείρας ασεβούς· αλλ’ οδήγησέ με εις τον αιώνιον δρόμον.
⁴Διότι συ είσαι η πηγή της ζωής, και στο φως Σου θα δω φως· γίνε οδηγός μου μέσα στο σκοτάδι, και έστρεψε τα βήματά μου από την άβυσσο.
⁵Λύτρωσέ με από την πίκρα εκείνης της παγωμένης Κόλασης, όπου η φωτιά της ελπίδας σβήνει και ο θρήνος των καταραμένων υψώνεται ατελείωτος.
⁶Κύριε του ελέους, άπλωσε το χέρι Σου και σήκωσέ με από τα βάθη· γίνε Εσύ το καταφύγιό μου και ο ισχυρός πύργος μου ενάντια στο αιώνιο ψύχος.
⁷Φύλαξέ με από την απελπισία και ενδυνάμωσε το πνεύμα μου για να υπομένω τις δοκιμασίες αυτής της ζωής, ώστε να περπατώ στους δρόμους Σου και να μην παγιδεύομαι από την απάτη του πειραστή.
⁸Διότι πολλοί είναι εκείνοι που έχουν πέσει στον λάκκο, των οποίων οι κραυγές δεν ακούγονται και τα δάκρυά τους παγώνουν στα μάγουλά τους· κι όμως Εσύ ακούς τις προσευχές των ταπεινών.
⁹Ας είναι η αλήθεια σου λυχνάρι μου, και η δικαιοσύνη σου οδηγός μου· για να ανέβω το βουνό της σωτηρίας και να μείνω μπροστά σου για πάντα.
¹⁰Ω Ποιμένα των ψυχών, οδήγησέ με δίπλα στα ήρεμα νερά της ειρήνης Σου και αποκατέστησε την ψυχή μου που έχει κουραστεί από τους ψυχρούς ανέμους της απελπισίας.
¹¹Απομάκρυνε τους εχθρούς μου, και όλους όσους ζητούν να με σύρουν στη σκιά του θανάτου· επειδή, το έλεός σου είναι ασπίδα μου και υπεράσπισή μου.
¹²Δώσε μου τη χάρη να προσκολληθώ σε Σένα με ακλόνητη καρδιά, ώστε να μην περιπλανηθώ στα βασίλεια όπου βασιλεύει ο παγετός και το σκοτάδι.
¹³Διότι η παγωμένη Κόλαση δεν γνωρίζει ανάπαυση, και ο ηγεμόνάς της, η Αμφίσβαινα, είναι ανελέητος στην οργή του· αλλά Εσύ είσαι ο Θεός της συμπόνιας και ο Βασιλιάς του ελέους.
¹⁴Σώσε με από εκείνη τη γη της θλίψης, όπου η ελπίδα πεθαίνει και οι ψυχές είναι δεμένες σε αλυσίδες πάγου· ας είναι η σωτηρία Σου η μερίδα μου και το τραγούδι μου.
¹⁵Δίδαξέ με να περπατάω σε αγιότητα, για να είμαι άξιος να σταθώ στις αυλές Σου και να βλέπω τη δόξα Σου χωρίς ντροπή ή φόβο.
¹⁶Κύριε, καταφύγιό μου, ελευθερωτή μου και ελπίδα μου, φύλαξέ με από παγίδες λάκκου, και ας κατοικώ στον οίκο του Κυρίου όλες τις ημέρες της ζωής μου.
¹⁷Ας μην αφεθεί η ψυχή μου να περιπλανιέται στις παγωμένες ερημιές, ούτε να αιχμαλωτιστεί από τον άρχοντα του σκότους που κυβερνά στο παγωμένο βασίλειο.
¹⁸Διότι μέγα είναι το έλεός Σου, και η πιστότητά Σου μένει στον αιώνα· γι’ αυτό θα ελπίζω σε Σένα και θα ψάλλω για τη σωτηρία Σου.
¹⁹Οδήγησέ με, Κύριε, με τη βουλή Σου, και ύστερα δέξου με στη δόξα, για να αγαλλιάσω ενώπιόν Σου στη γη των ζωντανών.
²⁰Ευλογητός Κύριος ο Θεός της σωτηρίας μου, ο οποίος έσωσε την ψυχή μου από τον λάκκο και έβαλε τα πόδια μου πάνω στον βράχο της αιώνιας ζωής.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΨΑΛΜΟΙ
        ▷ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΨΑΛΜΟΙ
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13—14—15—16—17—18—19—20—21—22—23—24—25—26—27—28—29—30

English | Latin | Ελληνική