ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΨΑΛΜΟΙ: ΨΑΛΜΟΣ 30

ΨΑΛΜΟΣ 30

¹Κύριε, Βράχος μου, πόσο υπέροχα είναι τα έργα Σου! Με σοφία έπλασες τους ουρανούς, και με δύναμη στερέωσες την Ήβαλη· οι θάλασσες είναι το υποπόδιό Σου, και τα αστέρια οι δούλοι Σου.
²Τα βουνά στέκονται σταθερά με το διάταγμά Σου, και οι κοιλάδες είναι τα μονοπάτια Σου· τα σύννεφα ξεχύνουν τις ευλογίες Σου, και οι άνεμοι μεταφέρουν τη φωνή Σου παντού.
³Έντυσες την Ήβαλη με ομορφιά και την σκέπασες με αφθονία· τα δέντρα δίνουν τους καρπούς τους στην εποχή τους, και τα άνθη διηγούνται τη δόξα Σου.
⁴Κανείς δεν μπορεί να μετρήσει τα βάθη της βουλής Σου, ούτε το πλήθος των έργων Σου· οι άγγελοι ψάλλουν συνεχώς για την αγιότητά Σου, και όλη η κτίση υποκλίνεται μπροστά Σου.
⁵Τα θηρία του αγρού αναζητούν καταφύγιο σε Σένα, και τα πουλιά του ουρανού βρίσκουν ανάπαυση κάτω από τις φτερούγες Σου· ακόμη και το μικρότερο πλάσμα το γνωρίζεις και το φροντίζεις.
⁶Τα ποτάμια ευφραίνουν την πόλη του Θεού, και τα χωράφια αγαλλιάζουν για την προμήθειά Σου· όλα τα ζωντανά όντα σε υμνούν για την πιστότητά Σου.
⁷Εσύ έπλασες τους Ουρανούς με τα δάχτυλά Σου, και έβαλες τα αστέρια στην πορεία τους· ο ήλιος ανατέλλει και δύει σύμφωνα με το θέλημά Σου, και η σελήνη ορίζει τις εποχές.
⁸Η βροντή αναγγέλλει τη δύναμή Σου, και η αστραπή δείχνει τη δύναμή Σου· ο Ήβαλης τρέμει στη φωνή Σου, και οι θάλασσες βρυχώνται τον αίνο Σου.
⁹Κύριε, πόσο πολλά είναι τα έργα Σου! Με σοφία τα έκανες όλα· η Ήβαλις είναι πλήρης από τα πλούτη Σου, και οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα Σου.
¹⁰Σύ διαφυλάττεις τόν ταπεινόν καί υψώνεις τόν ταπεινόν· ουδείς δύναται νά αντισταθη τη χειρη σου καί ουδείς δύναται νά έφυγε τής οφθαλμίας σου.
¹¹Τα λουλούδια μαραίνονται, αλλά Εσύ παραμένεις· τα βουνά μπορεί να μετακινηθούν, αλλά η σταθερότητά Σου διαρκεί για πάντα.
¹²Τα πουλιά πετούν πάνω από την Ήβαλη, και τα ζώα αναζητούν τις φωλιές τους· όλα συντηρούνται από τη δύναμή Σου, και κανένα δεν πέφτει χωρίς να το ξέρεις.
¹³Όταν βλέπω τους Ουρανούς Σου, το έργο των δακτύλων Σου, τη σελήνη και τα αστέρια που Εσύ έχεις ορίσει, γεμίζω δέος και τρόμο.
¹⁴Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να τον θυμάσαι; Ή ο γιος του ανθρώπου, ώστε να τον επισκέπτεσαι; Κι όμως, τον έκανες λίγο κατώτερο από τους αγγέλους, και τον στεφάνισες με δόξα και τιμή.
¹⁵Του έδωσες εξουσία πάνω στα έργα των χεριών Σου, και υπέταξες τα πάντα κάτω από τα πόδια του· όλα τα πρόβατα και τα βόδια, ναι, και τα θηρία του αγρού.
¹⁶Τα πετεινά του ουρανού, και τα ψάρια της θάλασσας, και οτιδήποτε διασχίζει τα μονοπάτια των θαλασσών.
¹⁷Κύριε, αγαλλιάζει η καρδιά μου για τη δημιουργία Σου, και η ψυχή μου ευφραίνεται για τα έργα των χεριών Σου· επειδή, εσύ είσαι μέγας και πολύ αίνος.
¹⁸Ας περπατώ πάντα στους δρόμους Σου, και ας τηρώ τις εντολές Σου, για να μακροημερεύσω επάνω στην Ήβαλη που έκτισες.
¹⁹Αινείτε τον Κύριο, όλα τα έργα του Κυρίου, ευλογείτε τον Κύριο, ψυχή μου.
²⁰Και μη λησμονήσεις όλα τα αγαθά Του, επειδή το έλεός Του παραμένει στον αιώνα, και η πιστότητά Του σε όλες τις γενεές.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΨΑΛΜΟΙ
        ▷ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΨΑΛΜΟΙ
            ▶1—2—3—4—5—6—7—8—9—10—11—12—13—14—15—16—17—18—19—20—21—22—23—24—25—26—27—28—29—30

English | Latin | Ελληνική