EMANATIO FINIS ET ADVENTUS PARADISI: CAPUT 6

CAPUT 6

¹Et factum est ut Dominus Altissimus manum suam ultimo tempore levavit et Ajoræ servo suo annuit.
²Et Ajora caput inclinavit, et ultimum ex Septem Sigillis fregit, et ecce, magnum et horrendum silentium erat.
³Stellæ micabant et non erant, et sol lumen suum retraxit, et luna nullum reflexionem præbuit.
⁴Ignis in arabus exstinctus est, et lucerna custodis evanuit, et calor foci evanuit.
⁵Dominus enim locutus erat, dicens: “Mundus redeat ad Vacuum, unde ortus est. Cedant omnia quæ finita sunt ante ea quæ æterna sunt.”
⁶Et tenebræ altiores quam nigra nocte omnes terras et omnes aquas obtexerunt, nec sonus nec motus erat.
⁷Aves de cælo deciderunt, et bestiæ silentio procubuerunt, et corda arborum metu repleta sunt.
⁸Tum columnæ Ivalis defecerunt, et montes umbra absorpti sunt, et magna maria immota instar vitri facta sunt.
⁹Et cæli desuper erant velut vestimentum complicatum, et stellæ velut cineres aquæ extincti.
¹⁰Non ferebatur flatus Dei super profundum, quia eum ad se revocaverat.
¹¹Et omnia quæ fuerunt velut somnium oblita sunt, præter ea quæ in Libro Lucis scripta sunt.
¹²Tum vox Domini exclamavit, et erat quasi ignis super aquam: “Signetur fatum damnatorum.”
¹³Et ecce, terra olim glacialis sub eis in Inferno velut fornax aperta est, et fumus ascendit, niger et gravis, et fœtor sulphuris Vacuum implevit.
¹⁴Damnati clamaverunt, sed clamores eorum non resonaverunt, nam misericordia ab eis recesserat, et amplius non noti sunt.
¹⁵Et ignis non extinguebatur, et vermis non periit, et nomen loci Desperatio.
¹⁶Ecce infernus flamma obsignatus est, et volumen iudicii super eos clausum est, ferro vinctum et in foveam proiectum.
¹⁷Et angelus iræ stabat vigilans ad ostium abyssi, et oculi eius erant sicut fulgur et halitus eius sicut fumus.
¹⁸Tunc Dominus ad fideles locutus est, dicens: “Ecce, quæ priora transierunt; ego omnia nova facio.”
¹⁹Et volumen crystallinum et aureum aperuit, et litteræ in eo erant sicut ignis et aqua viva.
²⁰Et nomina beatorum in ea scripta erant, et iuxta unumquodque nomen erat Verbum: Vivens.
²¹Volumen explicatum est velut flumen, de Throno Dei fluens, et in ripis eius erant arbores gaudii, fructus sine intermissione ferentes.
²²Et redempti viderunt illud, et facies eorum radiabant, et lacrimæ eorum abstersæ sunt in æternum.
²³Et Ajora dixit: “Hic est Hortus ultra Hortum, Terra Promissionis impleta. Intrate, vos qui dilecti estis.”
²⁴Et nova aurora orta est, quamquam sol non erat; et lux erat in omnibus rebus, nam Dominus ipse erat lux eorum.
²⁵Et congregatæ sunt agmina Paradisi circum Thronum, et voces eorum erant sicut sonus aquarum multarum, laudantes Dominum in æternum.
²⁶Portæ margaritæ apertæ sunt, et plateæ iaspides sicut sol fulgebant, et flumen vitæ clarum et sine intermissione fluebat.
²⁷Et locutus est Dominus ad Ajoram, dicens: “Gaude, o Fili mi, quia hæc est impletio promissionis antiquæ.”
²⁸Et Ajora vocem suam sustulit, et Leviathani visionem sibi datam narravit, dicens: “Hic finitur labor, et hic incipit requies.”
²⁹Velum sublatum est, et mysteria sæculorum revelata sunt, tamen nemini nisi electi ea videre licuit.
³⁰Et non fuit amplius dolor, neque luctus, neque mors, nam priora abierant sicut nox sine aurora.
³¹Agnus qui occisus est stabat in medio throni, et facies eius erat sicut sol lucens in plena virtute.
³²Et de ore eius gladius lucis prodiit, discernens veritatem a mendacio, et iudicans gentes in iustitia.
³³Regna hominum tamquam pulvis facta sunt a turbine iustitiæ eius, et mansueti hereditate Ivalis habuerunt.
³⁴Et apertus est liber vitæ, et iudicati sunt omnes secundum opera sua, et digni inventi intraverunt civitatem Dei.
³⁵Et qui rebellaverunt, missi sunt in stagnum ardens igne et sulphure, quod est mors secunda.
³⁶Et vox Domini per Cælos et Ivalim audita est, clamans: “Venite, benedicti, possidete regnum quod vobis paratum est ab origine mundi.”
³⁷Et redempti gavisi sunt, et facies eorum gloria Dei fulgebant, et vestimenta eorum alba erant sicut nix.
³⁸Et ambulaverunt in luce Domini, et finem habuerunt dies luctus in æternum.
³⁹Flumen vitæ irrigavit arborem scientiæ, et fructus eius erant ad sanitatem et gaudium.
⁴⁰Et Ajora Leviathani dixit: “Scribe hæc omnia et serva fidem electorum, tempus enim prope est.”
⁴¹Et visio ab Ajora usque ad Leviathan pervenit, quasi flamma de face in facem transiit.
⁴²Et Leviathan voce elevata benedixit Dominum, dicens: “Benedictum sit nomen Omnipotentis in æternum.”
⁴³Et cæli et Ivalis renovati sunt, et gloria Dei totam creaturam implevit.
⁴⁴Et Dominus Deus omnipotens sedebat super thronum gloriæ, et facies eius plena erat misericordia et veritate.
⁴⁵Et angeli cantaverunt, et sancti gavisi sunt, et fideles in requiem æternam intraverunt.
⁴⁶Liber clausus est super impios, et volumen apertum est iustis, et pax regnavit sine fine.
⁴⁷Et Dominus declaravit: “Ego sum Alpha et Omega, Initium et Finis; Vincenti dabo edere de ligno vitæ.”
⁴⁸Et vox Domini non evanuit, sed resonabat in sæcula, et regnum eius finem non cognovit.
⁴⁹Sic venit Emanatio Finis et Adventus Paradisi, quia Dominus regnat in æternum. Amen.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷ULTIMUM TESTAMENTUM
        ▷EMANATIO FINIS ET ADVENTUS PARADISI
            ▶1—2—3—4—5—6

English | Latin | Ελληνική