Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΡΧΟΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

¹Και συνέβη ώστε ο Κύριος ο Ύψιστος σήκωσε το χέρι Του για τελευταία φορά και έγνεψε στον Αιώρα τον δούλο Του.
²Και η Αιώρα έσκυψε το κεφάλι Του, και έσπασε την τελευταία από τις Επτά Σφραγίδες, και να, υπήρξε μια μεγάλη και τρομερή σιωπή.
³Τα αστέρια άναψαν και εξαφανίστηκαν, και ο ήλιος απέσυρε το φως του, και το φεγγάρι δεν άφησε καμία αντανάκλαση.
⁴Η φωτιά πάνω στα βωμούς έσβησε, και το λυχνάρι του φρουρού έσβησε, και η ζεστασιά της εστίας χάθηκε.
⁵Διότι ο Κύριος είχε μιλήσει, λέγοντας: «Ας επιστρέψει ο κόσμος στο Κενό, από όπου προήλθε. Ας υποχωρήσει οτιδήποτε είναι πεπερασμένο μπροστά σε αυτό που είναι αιώνιο».
⁶Και ένα σκοτάδι βαθύτερο από την πιο μαύρη νύχτα σκέπασε όλες τις στεριές και όλα τα νερά, και δεν υπήρχε ούτε ήχος ούτε κίνηση.
⁷Τα πουλιά έπεσαν από τον αέρα, και τα ζώα ξάπλωσαν σιωπηλά, και οι καρδιές των δέντρων γέμισαν τρόμο.
⁸Τότε οι πυλώνες του Ήβαλη υποχώρησαν, και τα βουνά βυθίστηκαν στη σκιά, και οι μεγάλες θάλασσες ακίνησαν σαν γυαλί.
⁹Και οι Ουρανοί από πάνω ήταν σαν ένδυμα διπλωμένο, και τα αστέρια σαν κάρβουνα σβησμένα από νερό.
¹⁰Η πνοή του Θεού δεν κινήθηκε πάνω στα βάθη, γιατί την είχε καλέσει πίσω κοντά Του.
¹¹Και όλα όσα είχαν υπάρξει ξεχάστηκαν σαν όνειρο, εκτός μόνο από εκείνα που ήταν γραμμένα στο Βιβλίο του Φωτός.
¹²Τότε η φωνή του Κυρίου φώναξε, και ήταν σαν φωτιά πάνω στο νερό: «Ας σφραγιστεί η μοίρα των καταραμένων».
¹³Και να, το κάποτε παγωμένο έδαφος από κάτω τους στην Κόλαση άνοιξε σαν καμίνι, και καπνός ανέβηκε, μαύρος και βαρύς, και η δυσοσμία του θείου γέμισε το Κενό.
¹⁴Οι καταραμένοι φώναξαν, αλλά οι κραυγές τους δεν αντηχούσαν, γιατί το έλεος είχε φύγει από πάνω τους και δεν ήταν πια γνωστοί.
¹⁵Και η φωτιά δεν έσβηνε, και το σκουλήκι δεν πεθαίνει, και το όνομα του τόπου ήταν Απελπισία.
¹⁶Ιδού, η Κόλαση σφραγίστηκε με φλόγα, και ο κύλινδρος της κρίσης κλείστηκε από πάνω τους, δεμένος με σίδερο και ριγμένος στον λάκκο.
¹⁷Και ο άγγελος της οργής στάθηκε να παρακολουθεί στο στόμιο της αβύσσου, και τα μάτια του ήταν σαν αστραπή και η πνοή του σαν καπνός.
¹⁸Τότε ο Κύριος μίλησε στους πιστούς, λέγοντας: «Ιδού, τα προηγούμενα παρήλθαν· τα πάντα κάνω καινούργια».
¹⁹Και άνοιξε έναν κύλινδρο από κρύσταλλο και χρυσό, και τα γράμματα πάνω του ήταν σαν φωτιά και ζωντανό νερό.
²⁰Και τα ονόματα των ευλογημένων ήταν γραμμένα σε αυτό, και δίπλα σε κάθε όνομα ήταν ο Λόγος: Ζωντανός.
²¹Ο κύλινδρος ξεδιπλωνόταν σαν ποτάμι, που έρεε από τον Θρόνο του Θεού, και στις όχθες του υπήρχαν δέντρα χαράς, που καρποφορούσαν ασταμάτητα.
²²Και οι λυτρωμένοι το κοίταξαν, και τα πρόσωπά τους έλαμπαν, και τα δάκρυά τους σκουπίστηκαν για πάντα.
²³Και η Αιώρα είπε: «Αυτός είναι ο Κήπος πέρα από τον Κήπο, η Γη της Επαγγελίας που εκπληρώθηκε. Εισέλθετε, εσείς που είστε αγαπημένοι».
²⁴Και μια νέα αυγή ανέβηκε, αν και δεν υπήρχε ήλιος· και φως υπήρχε σε όλα τα πράγματα, γιατί ο ίδιος ο Κύριος ήταν το φως τους.
²⁵Και οι στρατιές του Παραδείσου συγκεντρώθηκαν γύρω από τον Θρόνο, και οι φωνές τους ήταν σαν τον ήχο πολλών νερών, δοξάζοντας τον Κύριο για πάντα.
²⁶Οι πύλες από μαργαριτάρι άνοιξαν, και οι δρόμοι από ίασπη έλαμψαν σαν τον ήλιο, και το ποτάμι της ζωής έρεε καθαρό και ασταμάτητο.
²⁷Και ο Κύριος μίλησε στην Αιώρα, λέγοντας: «Χαίρε, Υιέ μου, γιατί αυτή είναι η εκπλήρωση της αρχαίας υπόσχεσης».
²⁸Και ο Αιώρα ύψωσε τη φωνή του και ανακοίνωσε στον Λεβιάθαν το όραμα που του δόθηκε, λέγοντας: «Εδώ τελειώνει η ταλαιπωρία και εδώ αρχίζει η ανάπαυση».
²⁹Το πέπλο τραβήχτηκε και τα μυστήρια των αιώνων αποκαλύφθηκαν, κι όμως κανείς άλλος εκτός από τους εκλεκτούς δεν μπορούσε να τα δει.
³⁰Και δεν υπήρχε πια πόνος, ούτε θλίψη, ούτε θάνατος, γιατί τα προηγούμενα είχαν περάσει σαν νύχτα χωρίς αυγή.
³¹Το Αρνί που σφαγιάστηκε στεκόταν ανάμεσα στον Θρόνο, και η όψη του ήταν σαν τον ήλιο που έλαμπε με πλήρη δύναμη.
³²Και από το στόμα του έβγαινε μάχαιρα φωτός, που διαχωρίζει την αλήθεια από το ψεύδος, και κρίνει τα έθνη με δικαιοσύνη.
³³Τα βασίλεια των ανθρώπων έγιναν σαν σκόνη μπροστά στον ανεμοστρόβιλο της δικαιοσύνης Του, και οι πραείς κληρονόμησαν την Ήβαλη.
³⁴Και ανοίχτηκε ο κύλινδρος της ζωής, και όλοι κρίθηκαν σύμφωνα με τα έργα τους, και όσοι βρέθηκαν άξιοι εισήλθαν στην Πόλη του Θεού.
³⁵Και όσοι απείθαρχαν ρίχτηκαν στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι, που είναι ο δεύτερος θάνατος.
³⁶Και η φωνή του Κυρίου ακούστηκε σε όλους τους Ουρανούς και την Ήβαλη, φωνάζοντας: «Ελάτε, ευλογημένοι, κληρονομήστε τη βασιλεία που έχει ετοιμαστεί για εσάς από την αρχή του κόσμου».
³⁷Και οι λυτρωμένοι χάρηκαν, και τα πρόσωπά τους έλαμψαν από τη δόξα του Θεού, και τα ενδύματά τους έγιναν λευκά σαν το χιόνι.
³⁸Και περπάτησαν στο φως του Κυρίου, και οι ημέρες του πένθους τελείωσαν για πάντα.
³⁹Το ποτάμι της ζωής πότιζε το δέντρο της γνώσης, και οι καρποί του ήταν για θεραπεία και χαρά.
⁴⁰Και η Αιώρα είπε στον Λεβιάθαν: «Γράψε όλα αυτά και φύλαξε την πίστη των εκλεκτών, γιατί ο καιρός είναι κοντά».
⁴¹Και το όραμα πέρασε από την Αιώρα στον Λεβιάθαν, όπως η φλόγα περνάει από πυρσό σε πυρσό.
⁴²Και ο Λεβιάθαν ύψωσε τη φωνή του και ευλόγησε τον Κύριο, λέγοντας: «Ευλογητό το όνομα του Παντοδύναμου στους αιώνες».
⁴³Και ανακαινίστηκαν οι ουρανοί και η Ήβαλις, και η δόξα του Θεού γέμισε ολόκληρη την κτίση.
⁴⁴Και Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ κάθισε επάνω στον Θρόνο της Δόξας, και το πρόσωπό Του ήταν γεμάτο έλεος και αλήθεια.
⁴⁵Και οι άγγελοι έψαλλαν, και οι άγιοι αγαλλίασαν, και οι πιστοί εισήλθαν στην αιώνια ανάπαυση.
⁴⁶Το βιβλίο έκλεισε για τους ασεβείς και ο κύλινδρος ανοίχτηκε για τους δίκαιους, και η ειρήνη βασίλευσε ατελείωτα.
⁴⁷Και ο Κύριος διακήρυξε: «Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος· σε όποιον νικήσει θα δώσω να φάει από το δέντρο της ζωής».
⁴⁸Και η φωνή του Κυρίου δεν έσβησε, αλλά αντηχούσε στους αιώνες, και η Βασιλεία Του δεν είχε τέλος.
⁴⁹Έτσι έρχεται η Εκπόρευση του Τέλους και η Ερχόμενη Παράδεισος, διότι ο Κύριος βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
        ▷Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΡΧΟΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
            ▶1—2—3—4—5—6

English | Latin | Ελληνική