CODEX SACRUS DISORDIÆ: CAPUT 3

CAPUT 3

¹Et Dominus filios hominum respexit, et de altitudinibus cælorum in terras Ivalis despexit.
²Et Ivalis strepitu et tumultu repleta est; clamores afflictorum usque ad cælum pervenerunt, et gemitus oppressorum velut fumus ex altaribus sanguinis ascendebant.
³Et dixit Dominus: “Quid est hoc quod fecit populus meus muneribus dexteræ meæ?”
⁴“Ecce, dedi eis scientiam, ut intellegerent mysteria mundi et ambularent in viis intelligentiæ.”
⁵“Dedi eis potestatem, ut innocentes defenderent et causam iustitiæ tuerentur.”
⁶“Dedi eis sapientiam, ut gentes ducerent et duxissent eas sicut pastor gregem suum.”
⁷“Nunc autem facti sunt sicut lupi inter agnos, et omnis manus extollit se in violentiam, et omnis lingua dolum locuta est.”
⁸“Scientia eorum inflata est vanitate; scrutantur sidera, sed nesciunt corda sua.”
⁹“Potestas eorum in tyrannide et victoria consumitur; vexilla sua tollunt, sed iustitiam conculcant.”
¹⁰“Sapientia eorum pro plausu mutatur; in portis sedent et verba dulcia loquuntur, sed clamores pauperum non audiunt.”
¹¹Et avertit Dominus faciem suam ab eis, et tenebræ operuerunt corda sapientium, et fortium, et eruditorum.
¹²Nam lux calicum obscuravit, et gloria quæ olim eos velut columna ignis præcedebat, velut nebula auroræ evanuit.
¹³Et dixit Dominus: “Num in furore extendam bracchium meum, num visitabo eos peste, et fame, et gladio?”
¹⁴“Num frangam eos sicut figulus vas frangit? Num spiritum, quem dedi, revocabo, et pulverem in pulverem revertatur?”
¹⁵Dominus autem misericors et patiens est, et iustitia eius patientia moderatur.
¹⁶Recordatus est enim fœderis, quod pepigit cum regibus in monte, et promissionis, quod iuraverat in nomine suo.
¹⁷Et dixit: Non percutiam eos, neque consumam eos.
¹⁸“Constitui enim tempus, et dies iudicii veniet, cum implebitur mensura operum eorum.”
¹⁹“Iudicio meo signavi, et nemo ante horam suam aperiet.”
²⁰“Usque ad id tempus, non puniam, etsi non benedicam; non disperdam, etsi non laudabo facta populi mei.”
²¹“Eat mundus in via sua, et homines gressus suos eligant. Qui ambulat in luce, inveniet eam; qui autem amat tenebras, satiabitur.”
²²Et recessit Dominus in sanctuarium suum, et vox prophetiæ in terra siluit.
²³Et silentium facta est somnia sanctorum, et visiones iustorum cessaverunt.
²⁴Et venit fames corda hominum — non panis, neque aquæ, sed audiendi verba Domini.
²⁵Attamen etiam in silentio, Dominus observabat. Oculi eius Ivalim scrutati sunt, et nulla ab eius aspectu abscondita erat.
²⁶Et notavit eos qui pro iustitia lugebant, et lacrimas innocentium numeravit.
²⁷Et dixit in corde suo: “Si multi obliti fuerint mei, ego quoque non obliviscar eos; etsi pollutus erit mundus, reliquias mihi reservabo.”
²⁸Et in secretis Ivalis locis, in speluncis et desertis et in cordibus humilium, lux adhuc vacillabat.
²⁹Et Dominus exspectavit.
³⁰Et factum est vespere et mane, dies secundus tristitiæ.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷PRIMUM TESTAMENTUM
        ▷CODEX SACRUS DISORDIÆ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική