Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

¹Και ο Λόρας, ο βασιλιάς των Ντελμαριανών, μίλησε πρώτος, λέγοντας: «Κύριε, εσύ με γνωρίζεις, και την έξοδό μου και την είσοδό μου. Αγάπησα τα πράγματα του νου, και η αναζήτηση των έργων Σου ήταν η απόλαυσή μου».
²«Όταν ήμουν ακόμα παιδί, διάβαζα τα αστέρια και θαύμαζα τη σειρά τους. Καθόμουν ανάμεσα σε γραμματείς και τους ρωτούσα για τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό και για τις γλώσσες των αρχαίων.»
³«Ας πιω, λοιπόν, από το Δισκοπότηρο της Γνώσης, γιατί η ψυχή μου πεινάει για τα κρυμμένα πράγματα.»
⁴Και πήρε το ποτήριο που ήταν σαν μεσάνυχτα, και το έφερε στα χείλη του, και ήπιε. Και το ποτήρι δεν άδειασε, αλλά έλαμπε πιο έντονα, και ένα φως μπήκε στα μάτια του.
⁵Τότε ο Μπάλτρειν, βασιλιάς των Κεζρεθιτών, κοίταξε το Δισκοπότηρο της Δύναμης και η καρδιά του έκαιγε μέσα του. Και είπε:
⁶«Κύριε, από τη νεότητά μου ήμουν δυνατός· στάθηκα στο ρήγμα και απέστρεψα το σπαθί του καταπιεστή· δεν επιθύμησα την κυριαρχία για χάρη της, αλλά για να υψώσω τον ταπεινό και να δώσω ψωμί στο ορφανό».
⁷«Ας πάρω το Δισκοπότηρο της Δύναμης, γιατί με αυτό θα εδραιώσω τη δικαιοσύνη και θα συντρίψω την υπερηφάνεια των ασεβών».
⁸Και σήκωσε το δισκοπότηρο από φλόγα και χρυσό και ήπιε. Αν και το ποτήρι δεν άδειασε, μια φωτιά τον διαπέρασε και η φωνή του έγινε σαν φωνή πολλών ανθρώπων.
⁹Τότε ο Κάδρα, ο βασιλιάς των Αβαριτών, στάθηκε μόνος μπροστά στο τελευταίο κύπελλο και έτρεμε περισσότερο από αυτούς. Και δεν κοίταξε το δοχείο, αλλά σήκωσε τα μάτια του προς τους Ουρανούς και είπε:
¹⁰«Κύριε, μέγας και τρομερός, ο γνώστης των πάντων, δεν είμαι άξιος να πιω από κανένα από αυτά, γιατί η διάνοιά μου είναι σκόνη».
¹¹«Ωστόσο, αν μου δώσεις τη χάρη, ώστε να μπορώ να οδηγώ τον λαό μου με ειρήνη και να διακρίνω μεταξύ καλού και κακού, και να μην υπερβαίνω αυτό που μου δίνεται, τότε θα πάρω το Δισκοπότηρο της Σοφίας.»
¹²Και άπλωσε το χέρι του, πήρε το ποτήρι που ήταν απλό και χωρίς στολίδια, και ήπιε. Και δεν υπήρχε φωτιά, ούτε φως, ούτε κραυγή — αλλά έπεσε σιωπή γύρω του, και άλλαξε, παρόλο που είχε πάρει μόνο μια γουλιά από το ποτήρι.
¹³Και η φωνή του Κυρίου μίλησε ξανά, και ήταν σαν ήχος πολλών σαλπίγγων:
¹⁴«Καλώς εκλέξατε, υιοί ανθρώπων, και σύμφωνα με την εκλογή σας θα εδραιωθούν οι οίκοι σας για πάντα».
¹⁵«Λόρας, γιε του Χάλμαρ: Πήρες το Δισκοπότηρο της Γνώσης και με αυτό οι απόγονοί σου θα πολλαπλασιαστούν σε κατανόηση.»
¹⁶«Από την οσφύ σου θα προέλθουν γραμματείς και λόγιοι, φύλακες του ιστορικού και αποκαλυπτές του κρυμμένου. Μάλιστα, θα ερευνήσουν τα βάθη του Ήβαλη και θα αποκαλύψουν τα έργα της χειρός μου.»
¹⁷«Μπάλτρειν, γιε του Όρικ: Πήρες το Δισκοπότηρο της Δύναμης και με αυτό το σπέρμα σου θα γίνει δυνατό.»
¹⁸«Βασιλείς και άρχοντες θέλουσιν εγερθή εκ του οίκου σου, και το σκήπτρον δεν θέλει απομακρυνθεί από σένα. Σύ θέλεις βασιλεύσει εν ισχύις, και θέλεις υπερασπίσει την υπόθεσιν των δικαίων.»
¹⁹«Κάντρα, γιε του Μεθόρ: Πήρες το Δισκοπότηρο της Σοφίας και έχυσα το πνεύμα μου πάνω σου.»
²⁰«Το σπέρμα σου θα ονομαστεί ευλογημένο, και όταν το σκοτάδι σκεπάσει τη γη, θα είναι σαν φως πάνω στα βουνά».
²¹«Διότι εν ταις εσχάταις ημέραις ο Ήβαλης θέλει ταραχθεί, και αι καρδίαι πολλών θέλουσιν αποκάμει· οι δε σοφοί θέλουσι σταθεί και θέλουσιν οδηγήσει τον λαόν εις σωτηρίαν.»
²²«Θα έρθει ημέρα που τα βασίλεια των ανθρώπων θα σειστούν, και τα θηρία θα αναδυθούν από την άβυσσο· τότε ο οίκος σου θα είναι καταφύγιο, και το όνομά σου σημαία».
²³Και το δέντρο στη μέση σήκωσε τα κλαδιά του, και οι φλόγες πάνω του έγιναν σαν αστέρια· και η πεδιάδα γέμισε με μια δόξα απερίγραπτη.
²⁴Και η φωνή έπαψε, αλλά η ηχώ της παρέμεινε, σαν τραγούδι που τραγουδιέται πριν από την αρχή των ημερών.
²⁵Και οι βασιλιάδες έπεσαν με το πρόσωπο μπρούμυτα και έκλαψαν, και τα δάκρυά τους πότισαν την Ήβαλη.
²⁶Και δόθηκε σε καθέναν από ένα σημάδι: στον Λόρα, ένας κύλινδρος σφραγισμένος με επτά σφραγίδες· στον Μπάλτρειν, μια σιδερένια ράβδος· στην Κάδρα, μια πέτρα λευκή σαν χιόνι, πάνω στην οποία κανένα όνομα δεν ήταν γραμμένο, αλλά γνωστό μόνο στον Θεό.
²⁷Και ο Κύριος ευλόγησε τον τόπο της εκλογής.
²⁸Και οι βασιλιάδες νόμιζαν ότι ο καθένας είχε τη δική του γη, όπου θα έφερε το μυστήριο των δισκοπότηρων στις καρδιές τους.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
        ▷Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
            ▶1—2—3—4—5

English | Latin | Ελληνική