Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

¹Και συνέβηκε κατά τις ημέρες εκείνες, ενώ ο Ήβαλης ήταν ακόμη νέος και οι καρδιές των ανθρώπων δεν υπερηφανεύονταν, ότι Κύριος ο Θεός κατοικούσε ανάμεσα στον λαό Του, και ήταν σαν ποιμένας ανάμεσα στο ποίμνιό Του.
²Στη μέση της γης έχτισε το θρόνο Του, έναν τόπο λαμπρότητας και ομορφιάς, όχι φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια, ούτε διαμορφωμένο από πέτρα ή ξύλο, αλλά γεννημένο από το θέλημα του Κυρίου και λάμποντας σαν κρύσταλλο στο πρωινό φως.
³Αυτό το κάθισμα το ονόμαζαν Θρόνο του Υψίστου, και γύρω του υπήρχε ένας κήπος που δεν γνώριζε φθορά, και μέσα του έρεε μια πηγή που έδινε ζωή σε όλους όσους έπιναν.
⁴Και από αυτόν τον άγιο τόπο, ο Κύριος κυβέρνησε με δικαιοσύνη και έλεος, χωρίς να εξυψώνει μια φυλή πάνω από μια άλλη, ούτε να ευνοεί τους ισχυρούς πάνω από τους πράους.
⁵Διότι ήταν ένας Βασιλιάς διαφορετικός από τους βασιλιάδες των μεταγενέστερων ημερών, που ευαρεστούνται στον πόλεμο και στους φόρους υποτέλειας. Ο Κύριος ευαρεστήθηκε στη δικαιοσύνη και στην ταπεινότητα εκείνων που περπατούσαν ευθέως.
⁶Και ο λαός ήρθε σε Αυτόν με ειρήνη, φέρνοντας τους πρώτους καρπούς των αγρών τους και τα πιο εκλεκτά αρνιά από τα κοπάδια τους — όχι ως πληρωμή, αλλά ως προσφορά αγάπης, γιατί δεν επιδίωκαν να αγοράσουν την εύνοιά Του, αλλά να κατοικήσουν στη χαρά Του.
⁷Και ο Κύριος τους δέχτηκε, όχι όπως ένας αφέντης δέχεται έναν δούλο, αλλά όπως ένας πατέρας δέχεται τα παιδιά του, και περπάτησε μαζί τους μέσα από τις κοιλάδες και τους δίδαξε δίπλα στα ποτάμια.
⁸Εκείνες τις μέρες, ο Κύριος δίδαξε πολλά πράγματα στους ανθρώπους: πώς να διαιρούν το έτος με την κίνηση του ήλιου και των αστεριών· πώς να παρατηρούν τα ζώα και να μαθαίνουν από αυτά· πώς να μαζεύουν μέλι χωρίς να εξοργίζουν τις μέλισσες· και πώς να ευλογούν τη γη πριν από τη σπορά.
⁹Δεν μιλούσε με βροντές ούτε με αινίγματα, αλλά με απλό λόγο, όπως μιλάει ένας φίλος σε έναν φίλο, και όσοι Τον άκουγαν γίνονταν σοφοί.
¹⁰Και τα παιδιά έτρεχαν κοντά Του όταν περνούσε από το χωριό, γιατί δεν Τον φοβόντουσαν, αλλά Τον αγαπούσαν σαν κάποιον που ήξερε τα ονόματά τους και γελούσε με τα παιχνίδια τους.
¹¹Εκείνη την εποχή, κανείς δεν σήκωνε σπαθί εναντίον του πλησίον του, ούτε ο δυνατός καταδυνάστευε τον αδύναμο, γιατί ο φόβος του Κυρίου ήταν πάνω τους — όχι ο φόβος της οργής, αλλά ο φόβος που πηγάζει από το σεβασμό και το δέος.
¹²Ο Κύριος καθόταν κοντά στη βραδινή φωτιά και άκουγε τις συμβουλές των πρεσβυτέρων, και ευλογούσε τα λόγια τους όταν ήταν δίκαια, και τους διόρθωνε με πραότητα όταν έσφαλλαν.
¹³Και όταν ο λαός μάλωνε, έφερναν τις διαφορές τους ενώπιον του Κυρίου, και Αυτός δεν έκρινε με μεροληψία, αλλά με αλήθεια· και κανένας δεν έφευγε από την παρουσία Του ασυμφιλίωτος.
¹⁴Έτσι επικράτησε ειρήνη στη γη, και ο λαός αυξήθηκε σε αριθμό και σε κατανόηση, και αυτοαποκαλούνταν οι Ευλογημένοι, γιατί ο Κύριος ήταν ανάμεσά τους, και το φως Του τους οδηγούσε μέρα και νύχτα.
¹⁵Και τον έβδομο μήνα κάθε έτους, ο λαός από όλες τις γωνιές της γης συγκεντρωνόταν και συναθροιζόταν στον Θρόνο του Υψίστου.
¹⁶Και έφεραν μαζί τους τραγούδια και ιστορίες, ψωμί και κρασί, τους καρπούς του Ήβαλη και τα έργα των χεριών τους, και έκαναν ένα μεγάλο συμπόσιο στον Κύριο και χάρηκαν ενώπιόν Του.
¹⁷Και χάρηκε μαζί τους, γιατί η χαρά του λαού ήταν η ευχαρίστηση Του, και η ευχαριστία τους ανέβηκε στον ουρανό σαν θυμίαμα.
¹⁸Εκείνες τις μέρες, κανείς δεν περπατούσε στο σκοτάδι, και η ανάμνηση της θλίψης ήταν μόνο μια σκιά στο βάθος, γιατί ο Κύριος ήταν το λυχνάρι τους, και η παρουσία Του ήταν η ειρήνη τους.
¹⁹Έτσι πέρασαν οι πρώτες ημέρες της Ήβαλης, κατά τις οποίες Κύριος ο Θεός κατοικούσε με τους ανθρώπους, και ο θρόνος Του ήταν ανάμεσά τους, και ο λαός ήταν σαν παιδιά στο σπίτι του Πατέρα τους.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
        ▷Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ
            ▶1—2—3

English | Latin | Ελληνική