Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

¹Και αφού τέθηκαν τα θεμέλια του κόσμου, και ο ήλιος έδυσε μέσα από τους ουρανούς, και οι θάλασσες βρήκαν την κοίτη τους, και τα βουνά τα ύψη τους, ο Κύριος κοίταξε τον κόσμο και χάρηκε.
²Είδε τα παιδιά του Ήβαλη, τα οποία είχε πλάσει από χώμα και πνοή, και ήταν σαν νεογέννητα σε έναν κήπο, αγνά και χωρίς γνώση, αλλά γεμάτα θαυμασμό.
³Και ο Κύριος είπε: «Δεν θα τους αφήσω να περιπλανώνται στο σκοτάδι, αλλά θα τους δώσω δώρα, για να αναπτυχθούν και να γίνουν σοφοί, και να καρποφορήσουν δικαιοσύνη».
⁴Και δεν ήρθε σε αυτούς ως καταιγίδα, ούτε ως φωτιά από τους Ουρανούς, αλλά ως μια ευγενική παρουσία, ντυμένη με δόξα και κατανόηση, και ο λαός δεν έτρεμε, γιατί γνώριζαν την ειρήνη Του.
⁵Πρώτα ο Κύριος τους έδωσε το χάρισμα της συνεργασίας, λέγοντας: «Δεν είναι καλό να κοπιάζει κανείς μόνος του ούτε να γλεντάει ενώ άλλος πεινάει. Ας γνωρίσει κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα τη δύναμη των πολλών».
⁶Και τους δίδαξε να χτίζουν μαζί, να μοιράζονται τις σοδειές και τα βάρη τους. Δίδαξε τις φυλές να μιλάνε με ενότητα, να συμβουλεύονται γύρω από τις φωτιές το βράδυ και να κάνουν ειρήνη μέσω συζήτησης και όχι μέσω συγκρούσεων.
⁷Τότε ο Κύριος τους έδωσε φωτιά, την οποία φοβόντουσαν, γιατί πήδηξε και κατέκαψε, και κανείς δεν μπορούσε να την κυριεύσει.
⁸Αλλά ο Κύριος έβγαλε φωτιά από την πέτρα και το κλαδί και την δάμασε με το χέρι Του, λέγοντας: «Αυτό θα είναι ζεστασιά στην κρύα νύχτα, φως στο σκοτάδι και καμίνι για τη διαμόρφωση εργαλείων. Φυλάξτε το καλά και ας μην χρησιμοποιηθεί ποτέ σε οργή».
⁹Και ο λαός χάρηκε, γιατί η φωτιά τους έδωσε δύναμη να ξεπεράσουν τη μακριά νύχτα και έδιωξε τα ζώα από τα στρατόπεδά τους. Συγκεντρώθηκαν κοντά και άρχισαν να τραγουδούν, και από εκείνη τη νύχτα γεννήθηκε η μουσική.
¹⁰Τότε ο Κύριος περπάτησε ανάμεσα στα χωράφια και τους έδειξε την καλλιέργεια της γης. Τους δίδαξε πώς να σκάβουν το έδαφος, πώς να φυτεύουν σπόρους με προσοχή και υπομονή και πώς να αντλούν νερό από τις πηγές και τα ποτάμια.
¹¹Και είπε: «Ας πέσει ο σπόρος στην εποχή του, και το χέρι του θεριστή ας είναι σταθερό. Η Ήβαλης θα δώσει τα γεννήματά της σε εκείνους που την τιμούν».
¹²Τους έδωσε γνώση για το κριθάρι, και για το σιτάρι, και για το κεχρί και το αμπέλι. Τους δίδαξε να εμβολιάζουν δέντρα και να φροντίζουν αμπέλια, και να αποθηκεύουν σιτηρά για τις μέρες της ισχνότητας.
¹³Και ο λαός έβγαλε πράσινους βλαστούς από την καστανή γη, και από τους βλαστούς προήλθε σιτάρι, και από το σιτάρι προήλθε ψωμί, και ο λαός χόρτασε.
¹⁴Στη συνέχεια, ο Κύριος τους έδωσε τη γνώση των κοπαδιών. Κάλεσε το βόδι, και το πρόβατο, και το κατσίκι, και τα πουλιά του αγρού. Και δίδαξε τον λαό να φροντίζει τα ζώα με καλοσύνη και επιμέλεια.
¹⁵«Μη χτυπήσεις το θηρίο χωρίς αιτία», είπε, «γιατί είναι και δικό Μου δημιούργημα. Ας είναι η χειρ σου σταθερή, αλλά η καρδιά σου γλυκιά».
¹⁶Τους δίδαξε το γάλα της κατσίκας, το μαλλί των προβάτων και τη δύναμη των βοδιών. Και τους δίδαξε πώς να φτιάχνουν μάντρες και καταφύγια, ώστε τα ζώα να μην χάνονται σε καταιγίδες ή ξηρασίες.
¹⁷Έτσι, ο λαός δεν περιπλανιόταν πλέον πεινασμένος στη γη, αλλά είχε κρέας και γάλα και γερή πλάτη για να σηκώνει τα βάρη του.
¹⁸Και βλέποντας ότι ο κόσμος ήταν απέραντος και τα θηρία του πολλά, ο Κύριος έφερε τον λαό στο δάσος και στις πεδιάδες και τους δίδαξε να κυνηγούν.
¹⁹Τους έδειξε το τόξο και το βέλος, τη σφεντόνα και την παγίδα. Τους δίδαξε να ακολουθούν τα ίχνη και να τιμούν το ζώο που πιάνουν στο κυνήγι.
²⁰«Πάρε μόνο ό,τι σου χρειάζεται», είπε ο Κύριος, «και μην αφήνεις τίποτα να πάει χαμένο. Διότι κάθε θηρίο που περπατάει Ήβαλης είναι αριθμημένο ενώπιόν Μου».
²¹Και ο λαός ήταν γρήγορος και επιδέξιος, και ευχαριστούσαν τον Κύριο για κάθε γεύμα.
²²Και τους έδωσε γνώση των βοτάνων του αγρού, των ριζών, των φύλλων και του φλοιού που περιείχαν θεραπευτικά συστατικά στους χυμούς τους. Και έδωσε σε μερικούς το χάρισμα να διακρίνουν μεταξύ του φυτού που καταπραΰνει και του φυτού που δηλητηριάζει.
²³Σε άλλους, έδωσε το μάτι για να βλέπουν τα αστέρια και τις εποχές, και να μετρούν τις ημέρες, και να τις ονομάζουν. Τους δίδαξε να σημειώνουν τις κινήσεις της σελήνης, και την έλευση των βροχών.
²⁴Στους οικοδόμους έδωσε τέχνη να πλάθουν πέτρα και να ψήνουν πηλό. στους υφαντές έδωσε κλωστές από λινάρι και σχέδια από ιστό αράχνης. στους τραγουδιστές έδωσε τόνο και ρυθμό, και στους αφηγητές έδωσε μνήμη.
²⁵Έτσι ο λαός έλαβε από τον Κύριο πολλά δώρα, και κάθε φυλή και γλώσσα ευημερούσε στον δρόμο της. Και καμία δεν έμεινε άδεια, γιατί ο Κύριος είναι γενναιόδωρος και σοφός.
²⁶Και περπατούσε ανάμεσα στον κόσμο και τους παρακολουθούσε να μαθαίνουν, και τα μικρά παιδιά έτρεχαν προς Αυτόν, και γονάτισε ανάμεσά τους και τα ευλόγησε.
²⁷Και τους είπε: «Όλα όσα βλέπετε, τα έδωσα για το καλό σας. Αλλά φυλάξτε τις καρδιές σας, γιατί τα χαρίσματα του Ήβαλη είναι μεγάλα, και ο πειρασμός μεγαλώνει τόσο εύκολα όσο το σιτάρι».
²⁸Ωστόσο, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ζήλια μεταξύ του λαού, ούτε φθόνος μεταξύ αδελφών. Μοιράζονταν ό,τι είχαν, και τα δώρα του Θεού τους συνέδεαν ως έναν λαό, αν και πολλές ήταν οι γλώσσες τους και πολλές οι χώρες τους.
²⁹Και ο Κύριος έφτιαξε έναν τόπο ανάμεσα στους οικισμούς τους, όπου θα κατοικούσε όταν δεν περπατούσε ανάμεσά τους. Δεν ήταν ναός από χρυσό, αλλά ένας τόπος ηρεμίας και φωτός, και ο λαός πήγαινε σε αυτόν για να μιλήσει με τον Κύριο και να ζητήσει τη σοφία Του.
³⁰Και υπήρχε ειρήνη επί τον Ήβαλη, διότι ο Κύριος εβασίλευσε με δικαιοσύνη, και τα χαρίσματά Του δεν είχαν ακόμη φθαρεί.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
        ▷Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ
            ▶1—2—3

English | Latin | Ελληνική