EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM GALLIONIS: CAPUT 2

CAPUT 2

¹Audi, Rex, verba servi tui, quia non scribo in nomine meo, sed in nomine Altissimi et Uncti eius, Sanctæ Ajoræ.
²Septem præcepta nobis Dominus dedit, ut in viis eius ambulemus et non offendamus in tenebris.
³Hæc præcepta sunt fundamentum iustitiæ, et super ea requiescunt leges et prophetæ.
⁴Sanctus Ajora, in doctrinis suis, hæc mandata exposuit, nos in via veritatis et vitæ ducens.
⁵Docuit nos diligere Dominum Deum nostrum ex toto corde nostro, et ex tota anima nostra, et ex tota mente nostra.
⁶Docuit nos diligere proximos nostros sicut nos ipsos, facere aliis sicut volumus ut ipsi nobis faciant.
⁷Docuit nos ignoscere debitoribus nostris, benedicere maledicentes nos, et orare pro eis qui nos contumeliose utuntur.
⁸Docuit nos esse mites et humiles corde, pacem quærere et sequi, iustitiam esurire et sitire.
⁹Nos contra desideria carnis, superbiam vitæ, et fallaciam divitiarum monuit.
¹⁰Vocavit nos ut onera nostra cotidie portaremus et eum sequeremur, ut nos ipsos abnegaremus et vitam nostram propter eum amitteremus.
¹¹Promisit nobis, si mandata eius servaverimus, in dilectione eius manebimus, sicut et ipse mandata Patris sui servavit et manet in dilectione eius.
¹²Si autem avertimus a mandatis eius, si ambulaverimus in consilio impiorum, si steterimus in via peccatorum, si sederimus in cathedra pestilentium, erimus sicut palea quam proicit ventus.
¹³Novit enim Dominus viam iustorum, iter autem impiorum peribit.
¹⁴Est locus impiis præparatus, locus tenebrarum et cruciatus, ubi vermis non moritur, et ignis non extinguitur.
¹⁵Hic locus Infernus glacialis appellatur, cui regitur ea quæ Amphisbæna, serpens bicapita, appellatur.
¹⁶Hic locus est fletus et stridor dentium, et fumus tormentorum eorum ascendit in sæcula sæculorum.
¹⁷Animæ damnatorum vinculis tenebrarum vinctæ sunt, ad iudicium reservatæ, nec est requies die neque nocte.
¹⁸Noli ergo errere, rex; Deus non irridetur: quæ enim seminaverit homo, hæc et metet.
¹⁹Qui seminat in carne sua, de carne metet corruptionem; qui autem seminat in spiritu, de spiritu metet vitam æternam.
²⁰Nolite deficere in bono opere, tempore enim suo metemus non deficientes.
²¹Itaque dum tempus habemus, operemur benefacientibus omnibus, maxime autem iis qui sunt de domestico fidei.
²²O Rex, tibi cura populi tui commissa est; tu es quasi pastor super gregem.
²³Si duxeris eos in semitis iustitiæ, benedicet tibi Dominus et prosperabitur regnum tuum.
²⁴Quod si deceperis eos, ut labefactent et cadant, sanguis innocentis de manu tua requiretur.
²⁵Appone igitur cor tuum ut quæras Dominum et ambules in viis eius et custodias mandata eius et præcepta eius atque iudicia.
²⁶Doce populum tuum timere Dominum, ut serviant ei corde perfecto et animo voluntario.
²⁷Remove excelsa, confringe simulacra, et succide palos, munda terram ab abominationibus.
²⁸Legem Domini statue in atriis tuis, et defluat sicut aqua iudicium, et iustitia sicut torrens fortis.
²⁹Iudicate causam pauperis et pupilli, et iudicium facite egeno et inopi.
³⁰Eripite pauperem et inopes; liberate eos de manu impiorum.
³¹Tunc erumpet quasi mane lumen tuum, et sanitas tua citius orietur.
³²Iustitia tua antecedet te, et gloria Domini erit merces tua.
³³Tunc invocabis, et Dominus exaudiet; clamabis, et dicet: Ecce adsum.
³⁴Si abstuleris de medio tui iugum, et digitum extendere, et loqui vanitatem.
³⁵Si effuderis esurienti animam tuam, et animam afflictam repleveris, orietur in tenebris lux tua, et tenebræ tuæ erunt sicut meridies.
³⁶Dominus te semper ducam, et in siccitate animam tuam implebit, et ossa tua implebit.
³⁷Eris quasi hortus irriguus, et sicut fons aquarum cuius aquæ non deficient.
³⁸Et qui ex te erunt, ædificabunt deserta sæculorum, fundamenta generationis et generationis suscitabis.
³⁹Vocaberis Reparator rupturæ, Ædificator semitarum ad habitandum.
⁴⁰Si averteris pedem tuum a sabbato, ne facias voluntatem tuam in die sancto meo.
⁴¹Et Sabbatum delicias vocabis, Sanctum Domini gloriosum; et honorabis eum non faciens vias tuas, neque inveniens voluptatem tuam, neque loquens verba tua.
⁴²Tunc delectaberis in Domino, et equitabo te super excelsa Ivalis.
⁴³et ego te cibabo hereditate patris tui, os enim Domini locutum est.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷EPISTULÆ SANCTI VELII AD REGNA NOVA
        ▷EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM GALLIONIS
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική