Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΩΝΗΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

¹Άκουσε, Βασιλιά, τα λόγια του δούλου σου, επειδή δεν γράφω εν τω ονόματί μου, αλλά εν τω ονόματι του Υψίστου και του Χρισμένου Του, της Αγίας Αιώρας.
²Ο Κύριος μας έδωσε επτά εντολές, για να μπορούμε να περπατάμε στους δρόμους Του και να μην σκοντάφτουμε στο σκοτάδι.
³Αυτές οι εντολές είναι το θεμέλιο της δικαιοσύνης και πάνω σε αυτές στηρίζονται οι νόμοι και οι προφήτες.
⁴Ο Άγιος Αιώρα, στις διδασκαλίες Του, εξήγησε αυτές τις εντολές, καθοδηγώντας μας στο μονοπάτι της αλήθειας και της ζωής.
⁵Μας δίδαξε να αγαπάμε Κύριον τον Θεόν μας με όλη μας την καρδιά, και με όλη μας την ψυχή, και με όλη μας τη διάνοια.
⁶Μας δίδαξε να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας, να κάνουμε στους άλλους ό,τι θα θέλαμε να μας κάνουν εκείνοι.
⁷Μας δίδαξε να συγχωρούμε όσους αμαρτάνουν εναντίον μας, να ευλογούμε όσους μας καταριούνται και να προσευχόμαστε για όσους μας κακομεταχειρίζονται.
⁸Μας δίδαξε να είμαστε πράοι και ταπεινοί στην καρδιά, να αναζητούμε την ειρήνη και να την επιδιώκουμε, να πεινάμε και να διψάμε για δικαιοσύνη.
⁹Μας προειδοποίησε ενάντια στις επιθυμίες της σάρκας, στην υπερηφάνεια της ζωής και στην απάτη του πλούτου.
¹⁰Μας κάλεσε να αναλαμβάνουμε τα βάρη μας καθημερινά και να Τον ακολουθούμε, να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και να χάσουμε τη ζωή μας για χάρη Του.
¹¹Μας υποσχέθηκε ότι αν τηρούμε τις εντολές Του, θα μείνουμε στην αγάπη Του, όπως Εκείνος τήρησε τις εντολές του Πατέρα Του και μένει στην αγάπη Του.
¹²Αν όμως απομακρυνθούμε από τις εντολές Του, αν ακολουθήσουμε τη συμβουλή των ασεβών, αν σταθούμε στον δρόμο των αμαρτωλών, αν καθίσουμε σε έδρα χλευαστών, τότε θα γίνουμε σαν το άχυρο που το διώχνει ο άνεμος.
¹³Διότι ο Κύριος γνωρίζει την οδόν των δικαίων, η δε οδός των ασεβών θέλει χαθεί.
¹⁴Υπάρχει ένας τόπος ετοιμασμένος για τους ασεβείς, ένας τόπος σκότους και βασάνων, όπου το σκουλήκι δεν πεθαίνει και η φωτιά δεν σβήνει.
¹⁵Αυτό το μέρος ονομάζεται Παγωμένη Κόλαση, και κυβερνάται από αυτόν που ονομάζεται Αμφίσβαινα, το φίδι με τα δύο κεφάλια.
¹⁶Σε τούτο τον τόπο, υπάρχει κλάμα και τρίξιμο των δοντιών, και ο καπνός του βασανισμού τους ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων.
¹⁷Οι ψυχές των καταδικασμένων είναι δεμένες σε αλυσίδες σκότους, φυλαγμένες για κρίση, και δεν υπάρχει ανάπαυση ούτε μέρα ούτε νύχτα.
¹⁸Γι’ αυτό, Βασιλιά, μη πλανάσαι· ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή, ό,τι σπείρει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει.
¹⁹Όποιος σπείρει στη σάρκα του, θα θερίσει από τη σάρκα φθορά· όποιος όμως σπείρει στο Πνεύμα, θα θερίσει από το Πνεύμα αιώνια ζωή.
²⁰Ας μην αποκάμουμε να κάνουμε το καλό· επειδή, αν δεν αποκάμουμε, θα θερίσουμε στον κατάλληλο καιρό.
²¹Καθώς λοιπόν έχουμε καιρό, ας κάνουμε το καλό σε όλους τους ανθρώπους, μάλιστα σε εκείνους που είναι από την οικογένεια της πίστης.
²²Βασιλιά, σου έχει ανατεθεί η φροντίδα του λαού σου· είσαι σαν ποιμένας πάνω στο ποίμνιο.
²³Αν τους οδηγήσεις στα μονοπάτια της δικαιοσύνης, ο Κύριος θα σε ευλογήσει και η βασιλεία σου θα ευημερήσει.
²⁴Αν όμως τους παραπλανήσεις, κάνοντάς τους να σκοντάψουν και να πέσουν, τότε το αίμα των αθώων θα ζητηθεί από το χέρι σου.
²⁵Γι’ αυτό, βάλε την καρδιά σου στο να εκζητείς τον Κύριο, να περπατάς στους δρόμους Του και να τηρείς τις εντολές Του και τα διατάγματά Του και τις κρίσεις Του.
²⁶Δίδαξε τον λαό σου να φοβάται τον Κύριο, να τον υπηρετεί με τέλεια καρδιά και με πρόθυμο μυαλό.
²⁷Απομακρύνετε τους υψηλούς τόπους, συντρίψτε τα είδωλα, και κόψτε τα άλση· καθαρίστε τη γη από τα βδελύγματα.
²⁸Στερέωσε τον νόμο του Κυρίου στις αυλές σου, και ας κυλήσει η κρίση σαν νερό, και η δικαιοσύνη σαν ορμητικό ρυάκι.
²⁹Υπερασπίσου την υπόθεση των πτωχών και των ορφανών· κρίνε την δικαιοσύνη των θλιμμένων και των πτωχών.
³⁰Ελευθέρωσον τον πτωχόν και τον πένητα· λύτρωσον αυτόν εκ χειρός ασεβών.
³¹Τότε το φως σου θα εκλάμψει σαν την αυγή, και η υγεία σου θα αναβλύσει γρήγορα.
³²Η δικαιοσύνη σου θα προπορεύεται μπροστά σου· η δόξα του Κυρίου θα είναι η ανταμοιβή σου.
³³Τότε θα φωνάξεις, και ο Κύριος θα απαντήσει· θα φωνάξεις, και θα πει: Ιδού εγώ.
³⁴Αν αφαιρέσεις από ανάμεσά σου τον ζυγό, το να εκτείνεις το δάχτυλο και να μιλάς ματαιόδοξα.
³⁵Αν δώσεις την ψυχή σου στον πεινασμένο, και χορτάσεις την ταλαιπωρημένη ψυχή, τότε το φως σου θα ανατείλει στο σκοτάδι, και το σκοτάδι σου θα είναι σαν το μεσημέρι.
³⁶Ο Κύριος θα σε οδηγεί συνεχώς, και θα χορταίνει την ψυχή σου στην ξηρασία, και θα παχύνει τα κόκαλά σου.
³⁷Θα είσαι σαν κήπος ποτισμένος, και σαν πηγή νερού, της οποίας τα νερά δεν στερεύουν.
³⁸Αυτοί που θα είναι από σένα θα ανοικοδομήσουν τα παλιά ερείπια· εσύ θα ανεγείρεις τα θεμέλια πολλών γενεών.
³⁹Θα κληθείς, Ο επισκευαστής της ρήξης, Ο αποκαταστάτης μονοπατιών για να κατοικείς.
⁴⁰Αν αποστρέψεις το πόδι σου από το σάββατο, από το να κάνεις το θέλημά σου στην άγια ημέρα μου.
⁴¹Και ονομάσε το Σάββατο απόλαυση, το άγιο του Κυρίου, τιμημένο· και θα Τον τιμάς, μη κάνοντας τους δικούς σου τρόπους, ούτε βρίσκοντας τα δικά σου ευχαρίστημα, ούτε μιλώντας τα δικά σου λόγια.
⁴²Τότε θα ευφραίνεσαι στον Κύριο· και θα σε κάνω να ιππεύσεις επάνω στους ψηλούς τόπους της Ήβαλης.
⁴³Θα σε θρέψω με την κληρονομιά του πατέρα σου· επειδή, στόμα Κυρίου το μίλησε.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΩΝΗΣ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική