Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΕΛΤΕΝΙΑΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

¹Άκουσε τώρα αυτά τα λόγια, Βασιλιά, και κλίνε την καρδιά σου προς τη σύνεση· επειδή, τι είναι το στέμμα χωρίς δικαιοσύνη, ή το σκήπτρο χωρίς φόβο Κυρίου;
²Ο Κύριος μίλησε από ανεμοστρόβιλο, και από τη φλόγα του βουνού έκανε γνωστά στους ανθρώπους τα διατάγματά του.
³Επτά μεγάλες εντολές όρισε από την αρχή και τις επιβεβαίωσε ξανά με το στόμα του αγίου δούλου Του, της Αιώρας.
⁴Είναι σαν στύλοι τοποθετημένοι σε ασφαλές μέρος· όποιος τους μετακινήσει, σίγουρα θα πέσει, και μεγάλη θα είναι η καταστροφή τους.
⁵Αυτές οι εντολές δεν είναι σοβαρές, αλλά δίκαιες και γεμάτες έλεος· είναι σαν λύχνος στα πόδια και σαν φρούριο σε καιρό δοκιμασίας.
⁶Μην ξεχνάτε τις διδασκαλίες του Υιού, γιατί μιλούσε ως κάποιος που έχει εξουσία, και τα λόγια Του ήταν ζωή για εκείνους που Τον δέχτηκαν.
⁷Άνοιξε τα μάτια των τυφλών και έλυσε τη γλώσσα των αλαλών· καθάρισε τους λεπρούς και ανέστησε νεκρούς· αλλά μεγαλύτερη από όλα αυτά ήταν η διδασκαλία του, η οποία σοφίζει τους απλούς.
⁸Και αυτή ήταν η διδασκαλία Του: να αγαπάς και να κρίνεις ορθά· να περπατάς ταπεινά και να βαστάζεις το βάρος του αδελφού σου.
⁹Εάν δέ τις εκκλίνει τής οδής καί καταφρονήσει τάς εντολάς Κυρίου, ιδού, ο οίκος αυτού εμείνει έρημος έρημος.
¹⁰Διότι υπάρχει τόπος ετοιμασμένος για τον υπερήφανο και τον μολυσμένο, για τον ψεύτη και τον φονιά, για τον λεηλάτη των αθώων και τον χλευαστή των αγίων πραγμάτων.
¹¹Ονομάζεται Άβυσσος κάτω από τον παγετό, η Παγωμένη Κόλαση, της οποίας οι πύλες είναι από σίδερο και η ανάσα της είναι ατμός από μαχαίρια.
¹²Κυριαρχεί αυτός που ονομάζεται Αμφίσβαινα, ο καταβροχθιστής του φωτός, του οποίου η ουρά είναι στο στόμα του και του οποίου τα μάτια δεν βλέπουν έλεος.
¹³Από αρχής ζήλευε τα έργα του Κυρίου, και έστησε παγίδες στους υιούς των ανθρώπων.
¹⁴Ρίχτηκε από τα ύψη για την ανταρσία του, και δεν καίγεται με φωτιά, αλλά με άσβεστο κρύο.
¹⁵Σε εκείνο το μέρος, οι καταραμένοι είναι σαν πέτρες στην κοίτη του ποταμού, ασυγκίνητοι και πάντα λαχταρούν, αλλά ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι.
¹⁶Το κλάμα των ματιών τους έχει παγώσει στα μάγουλά τους, και οι κραυγές τους είναι σαν τον άνεμο στις σπηλιές της αβύσσου.
¹⁷Δαγκώνουν τις γλώσσες τους από τον πόνο, αλλά δεν τον νιώθουν· γιατί οι αισθήσεις είναι μουδιασμένες και η ψυχή είναι πάντα πληγωμένη αλλά ποτέ δεν κατακαίγεται.
¹⁸Και το μεγαλύτερο μαρτύριο είναι η ανάμνηση της απορριφθείσας χάρης και του περιφρονημένου ελέους.
¹⁹Φωνάζουν: «Μακάρι να είχαμε περπατήσει στο μονοπάτι του Δικαίου! Μακάρι να είχαμε υπακούσει στον Υιό!»
²⁰Αλλά ο καιρός τους πέρασε και η πύλη έκλεισε· γιατί όσοι δεν είχαν χρόνο για τον Κύριο θα διαπιστώσουν ότι Εκείνος δεν έχει θέση γι’ αυτούς.
²¹Γι’ αυτό, Βασιλιά, ας στερεωθεί η καρδιά σου στις εντολές του Κυρίου, και ας μην σε αποσπάσει από τον σκοπό σου ο κολακευτής ή ο γραμματέας των ψεμάτων.
²²Μη εμπιστεύεσαι σε χρυσάφι ούτε σε άρματα, γιατί θα σκουριάσουν και θα συντρίψουν, αλλά ο λόγος του Κυρίου μένει στον αιώνα.
²³Ας είναι η δικαιοσύνη σαν μανδύας στους ώμους σου, και ας μιλήσει η αλήθεια από τη γλώσσα σου.
²⁴Επισκέψου τον ορφανό στη θλίψη του και υπεράσπισε την υπόθεση των φτωχών· επειδή, κάνοντας αυτό, θα σταθείς στο βουνό του Κυρίου.
²⁵Και να θυμάστε το Σάββατο, και τις γιορτές του Κυρίου, και τις άγιες συναθροίσεις όπου δοξάζεται το όνομά Του.
²⁶Ας μην διαστρεβλώνει κανείς τη διδασκαλία της Αιώρας για κέρδος ή δύναμη, γιατί ο Κύριος δεν θα αθωώσει αυτόν που διαφθείρει την αλήθεια.
²⁷Και ας είναι οι ναοί καθαροί, και τα θυσιαστήρια άμωμα· επειδή, ο Κύριος περιπατεί μέσα σε αυτούς, και ερευνά τις καρδιές εκείνων που διακονούν.
²⁸Ναι, και ας είναι άγιοι οι ιερείς, και οι κριτές χωρίς δωροδοκία· ας υψώσουν οι ψάλτες τη φωνή τους με ευφροσύνη, και ας απαντήσει ο λαός με ευλάβεια.
²⁹Διότι εν δικαιοσύνη υψώνεται έθνος, η δε αμαρτία είναι όνειδος και έλκος εν τω οστώ.
³⁰Έτσι λέει ο Κύριος μέσω του δούλου Του: «Άγιοι γίνεσθε, επειδή άγιος είμαι εγώ· πιστοί γίνεσθε, επειδή πιστός είμαι εγώ».
³¹Και εσύ, ω Άραλντ, εκλεκτός του λαού σου και χρισμένος με το λάδι της διακυβέρνησης, φρόντισε να μην σβήσει η λυχνία του νόμου στη βασιλεία σου.
³²Μη γίνεσαι σαν τον ανόητο βασιλιά, που εγκατέλειψε τη συμβουλή των σοφών και ευαρεστήθηκε με την απάτη· επειδή, η βασιλεία του ήταν σύντομη, και το όνομά του θυμούνται με περιφρόνηση.
³³Αλλά να είσαι σαν τον φρουρό στον πύργο, που ηχεί τη σάλπιγγα όταν έρθει ο κίνδυνος και ελευθερώνει την πόλη του από το σπαθί.
³⁴Διότι ο Βασιλιάς, που περπατάει στην οδό του Κυρίου, είναι σαν τον ήλιο που ανατέλλει με δύναμη· και τα χρόνια του θα είναι πολλά, και η ειρήνη του σαν τον ποταμό που δεν στερεύει.
³⁵Είθε ο Κύριος να σου χαρίσει σοφία στις κρίσεις σου και θάρρος στις δοκιμασίες σου· και ο λαός σου να σε υμνεί στις ημέρες σου, και το όνομά σου να είναι ευλογία στις επερχόμενες γενεές.
³⁶Αμήν.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΕΛΤΕΝΙΑΣ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική