EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM SELTENNIUM: CAPUT 2

CAPUT 2

¹Audi nunc verba hæc, o rex, et inclina cor tuum ad intelligentiam: quid enim est corona sine iustitia, aut sceptrum sine timore Domini?
²Dominus de turbine locutus est, et de flamma montis testimonia sua hominibus fecit.
³Septem magna præcepta ab initio sanxit, et ea iterum confirmavit ore sancti servi sui Ajoræ.
⁴Quasi columnæ positæ in loco fideli; quicumque eas transtulerit, certo corruet, et magna erit ruina eius.
⁵Hæc mandata non sunt gravia, sed iusta et plena misericordiæ; sunt quasi lucerna pedibus et quasi arx in tempore tentationis.
⁶Nolite oblivisci doctrinam Filii, quoniam loquebatur quasi potestatem habens, et verba eius vita erant his qui accipiebant eum.
⁷Aperuit oculos cæcorum et solvit linguam mutorum; mundavit leprosos et suscitavit mortuos; sed his omnibus maior erat doctrina eius, quæ simplices sapientes facit.
⁸Et hæc erat doctrina eius: amare et recte iudicare; humiliter ambulare et onus fratris portare.
⁹Quod si quis deflecterit a via et contempserit mandata Domini, ecce domus eius relinquetur ei deserta.
¹⁰Nam est locus superbis et pollutis, mendaci et homicidæ, spoliatrici innocentium et derisori sanctorum.
¹¹Appellatur Abyssus sub pruina, Infernus Glacialis, cuius portæ ferreæ sunt et halitus vapor cultrorum.
¹²Ibi dominatur illa quæ Amphisbæna appellatur, lucis devoratrix, cuius cauda in ore est et oculi nullam misericordiam vident.
¹³Ab initio zelavit opera Domini, et insidias posuit filiis hominum.
¹⁴De excelsis proiectus est propter rebellionem suam, et non igne comburitur, sed frigore inextinguibili.
¹⁵In illo loco, damnati sunt sicut lapides in alveo fluminis, immoti et semper desiderantes, numquam tamen satiati.
¹⁶Fletus oculorum eorum in genis eorum gelat, et clamores eorum sicut ventus in speluncis profundi.
¹⁷Linguas præ dolore mordent, sed non sentiunt; sensus enim torpent, et anima semper vulneratur, numquam autem consumitur.
¹⁸Et maximum cruciatus est memoria gratiæ reiectæ, et misericordiæ contemptæ.
¹⁹Clamant: “Utinam in semita Iusti ambulassemus! Utinam Filio obœdissemus!”
²⁰Sed tempus eorum præteriit, et porta clausa est; nam qui tempus Domino non habuerunt, invenient eum nullum locum sibi habere.
²¹Proinde, rex, cor tuum in mandatis Domini confirmetur, neque adulator aut scriptor mendacii te a proposito tuo pervertat.
²²Nolite confidere in auro neque in curribus, quia rubigine conterentur et confringentur, verbum autem Domini manet in æternum.
²³Fiat iustitia ut pallium super humeros tuos, et loquatur veritas de lingua tua.
²⁴Visita pupillum in afflictione sua, et iudica causam pauperis; quia faciendo hoc stabis in monte Domini.
²⁵Et mementote sabbatum, et festa Domini, et sanctarum cœtuum in quibus laudatur nomen eius.
²⁶Nemo doctrinam Ajoræ lucri causa aut potentiæ pervertat, nam Dominus non innocuum habebit eum qui veritatem corrumpit.
²⁷Et sint templa munda, et altaria immaculata, quoniam Dominus ambulat in eis, et corda ministrantium scrutatur.
²⁸Et sint sacerdotes sancti, et iudices sine muneribus; cantores in lætitia extollant vocem suam, et populus respondeat cum reverentia.
²⁹Quia iustitia exaltatur gens, peccatum autem opprobrium est et vulnus in osse.
³⁰Sic dicit Dominus per servum suum: “Estote sancti, quoniam ego sanctus sum; estote fideles, quoniam ego fidelis sum.”
³¹Et tu, o Arald, e populo tuo electus et oleo regiminis unctus, cura ne lucerna legis in regno tuo imminuatur.
³²Noli esse sicut rex stultus, qui dereliquit consilium sapientium et delectatus est dolo; breve enim fuit regnum eius, et nomen eius memoria tenetur cum opprobrio.
³³Sed esto sicut custos in turri, qui tuba clangit cum advenit periculum et civitatem suam a gladio liberat.
³⁴Quoniam rex qui ambulat in via Domini, sicut sol oriens in virtute, et anni eius longi erunt, et pax eius sicut fluvius qui non deficiet.
³⁵Det tibi Dominus sapientiam in iudiciis tuis, et fortitudinem in tentationibus tuis: et populum tuum laudet te in diebus tuis, et sit nomen tuum benedictio in generatione ventura.
³⁶Amen.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷EPISTULÆ SANCTI VELII AD REGNA NOVA
        ▷EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM SELTENNIUM
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική