Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΕΛΤΕΝΙΑΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

¹Βασιλιά, κλίνε τώρα την καρδιά σου προς την παρηγοριά, και ας αναζωογονηθεί η ψυχή σου με τη μνήμη Εκείνου που ονομάζεται Υιός, δηλαδή ο Άγιος Αιώρας, ο οποίος στάλθηκε από τους κόλπους του Υψίστου.
²Διότι περιεπάτησε ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά δεν μολύνθηκε· πήρε επάνω Του μορφή δούλου, για να οδηγήσει άρχοντες και φτωχούς στο φως.
³Δίδασκε όχι όπως οι γραμματείς, αλλά με δύναμη· και οι απλοί έγιναν σοφοί, και οι άστοχοι έγιναν ευθείς.
⁴Με το χέρι Του οι άρρωστοι θεραπεύονταν, οι κωφοί άκουγαν, και όσοι ήταν σκυμμένοι υψώνονταν με χαρά.
⁵Άνοιξε τα μάτια των τυφλών με πηλό, και να, δεν έβλεπαν όπως βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά έβλεπαν τη δόξα του Κυρίου.
⁶Στην πόρνη μίλησε με έλεος· στον στρατιώτη με αλήθεια· στον ιερέα με ράβδο διόρθωσης.
⁷Περπάτησε τον σκονισμένο δρόμο με χαρά, και παρόλο που δεν είχε πού να γείρει το κεφάλι Του, ο ίδιος ο Ήβαλης Του έφτιαξε μονοπάτι.
⁸Όταν Τον λοιδορούσαν, δεν τον λοιδόρησε ξανά· όταν Τον πρόδωσαν, δεν άνοιξε το στόμα Του· και όταν Τον ταπείνωσαν, τους άλλους τους ανέβασε ψηλά.
⁹Μίλησε για τη Βασιλεία που δεν έχει φτιαχτεί από χέρια, και για έναν Παράδεισο του οποίου οι πύλες δεν είναι κλειστές, όπου κατοικεί αιώνια ειρήνη.
¹⁰Στους πράους έδωσε την υπόσχεση των βουνών· στους καθαρούς στην καρδιά, τη λάμψη του στερεώματος.
¹¹Και τώρα κάθεται στα δεξιά του Κυρίου, ντυμένος με φως, και μεσιτεύει υπέρ πάντων εκείνων που επικαλούνται το όνομά Του με πίστη.
¹²Ω Βασιλιά, μην ξεχνάς τα λόγια Του, ούτε να αφήνεις τη διδασκαλία Του να παραμεριστεί.
¹³Διότι όπως ένας άνθρωπος φυλάει το αμπέλι του από το έρπον σκουλήκι, έτσι πρέπει να φυλάς τις εκκλησίες της γης σου.
¹⁴Να είσαι σαν ποιμένας που γνωρίζει τη φωνή του ποιμνίου του και αναζητά εκείνο που πλανάται, χωρίς να αφήνει τους ενενήντα εννέα να χαθούν.
¹⁵Ας είναι οι οίκοι λατρείας απαλλαγμένοι από καταπίεση και οι ιερείς του Λόγου μη καταβαρημένοι με δυσβάστακτα βάρη.
¹⁶Δώσε τους χώρο να αναπτυχθούν και μην ξεριζώνεις το τρυφερό κλήμα που ο Κύριος φύτεψε με δάκρυα.
¹⁷Ας μην βεβηλώσει το χέρι του άρχοντα το θυσιαστήριο, ούτε η μάχαιρα του στρατιώτη να φιμώσει τον ψαλμό.
¹⁸Διότι όπου το Πνεύμα εμποδίζεται, δεν κατοικεί ευλογία· και όπου η πνοή της προσευχής πνίγεται, εκεί η γη πέφτει στη σκιά.
¹⁹Επιτρέψτε στα παιδιά να έρθουν στους ιερείς και να διδαχθούν την Οδό, γιατί σε αυτούς είναι η χαρά της Βασιλείας.
²⁰Ας χτυπήσουν οι καμπάνες και ας αναστηθεί το θυμίαμα· ας τηρούνται οι γιορτές και ας τηρούνται οι νηστείες με ευλάβεια και αλήθεια.
²¹Επιπλήξον τον ψευδοπροφήτην και εξεδίωξεν τον έμπορον εκ του ιερού τόπου· μη κρίνης όμως αυστηρώς τον μετανοούντα, δια να μη κριθής.
²²Ακούστε τους επισκόπους και τους πρεσβυτέρους, των οποίων τα κεφάλια είναι στεφανωμένα με ασήμι και των οποίων τα μάτια έχουν δει το έλεος του Κυρίου.
²³Ας σε συμβουλεύουν με σοφία, και ας ενισχύουν το χέρι σου με δικαιοσύνη· επειδή, ο βασιλιάς που αγαπά την αλήθεια δεν θα σαλευτεί ποτέ.
²⁴Και αν ο λαός σου κάνει λάθος, να είσαι γρήγορος στο να τον διορθώνεις, αλλά πιο γρήγορος ακόμα στο να συγχωρείς.
²⁵Διότι ο Κύριος ευαρεστείται στο έλεος περισσότερο από τη θυσία, και στη συντετριμμένη καρδιά περισσότερο από χίλια κριάρια.
²⁶Γίνε, λοιπόν, υπερασπιστής της πίστης και προστάτης των ταπεινών, ώστε ο θρόνος σου να εδραιωθεί εν δικαιοσύνη.
²⁷Ας μην πνίγει η απληστία των άδικων την αποθήκη του ναού, ούτε η πανουργία του κόσμου ας παραπλανήσει αυτούς που αναζητούν την αγιότητα.
²⁸Διότι ο κόσμος παρέρχεται, και η ομορφιά του, αυτός όμως που κάνει το θέλημα του Κυρίου θα παραμείνει στον αιώνα.
²⁹Έτσι λέει ο Κύριος μέσω του Υιού Του: «Ποίμασε τα αρνιά μου, ποιμάνε τα πρόβατά μου, γιατί τα αγόρασα με το αίμα μου».
³⁰Αν και η βασιλεία σου είναι μεγάλη και η εξουσία σου φημισμένη ανάμεσα στα έθνη, μην την θεωρείς δική σου, αλλά ως εντολή που σου έχει ανατεθεί από τον Ύψιστο.
³¹Διότι έρχεται η ημέρα που όλοι θα σταθούν ενώπιον της Κρίσης, και κάθε στέμμα θα πέσει κάτω, και μόνο όσοι υπηρέτησαν θα υψωθούν.
³²Ας είναι γνωστό το όνομά σου όχι μόνο για κυριαρχία, αλλά για ευσέβεια και δικαιοσύνη· επειδή, ο δίκαιος βασιλιάς είναι σαν τη δροσιά πάνω στο χορτάρι.
³³Και όταν ολοκληρωθεί ο καιρός σου, είθε τα έργα σου να προπορευτούν σαν κήρυκες και είθε να σου ανοιχτούν οι πύλες του Παραδείσου.
³⁴Εκεί το δέντρο της ζωής θα καρποφορήσει για την θεραπεία σου, και η φωνή της Αιώρας θα σε υποδεχτεί με χαρά.
³⁵«Εύγε, πιστέ», θα πει, «γιατί δεν εμπόδισες την εκκλησία μου ούτε φίμωσες την κραυγή των ταπεινών».
³⁶«Επ’ ηκοδομήσας επί τής πετρής καί όχι επί τής αμμίας· ελθε νύν εις τήν χαράν τού Κυρίου σου.»
³⁷Αυτό προσεύχομαι για σένα, ω Άραλντ, ευγενή Βασιλιά της Ζελτεννίας, να είναι οι μέρες σου πολλές και η βασιλεία σου γεμάτη ειρήνη, και να χαίρεσαι με τους απογόνους σου μέχρι την τρίτη και τέταρτη γενιά.
³⁸Αμήν.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΕΛΤΕΝΙΑΣ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική