Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΛΙΜΠΕΡΙ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

¹Ω Βασιλιά, ευγενέστατε Γιαραβάν, οικονόμε του λαού σου και φορέα του σκήπτρου που ορίστηκε από την Πρόνοια, δώσε τώρα προσοχή σε μια πολύτιμη ανάμνηση και μια εντολή τυλιγμένη στην αγάπη.
²Διότι δεν λέγω περί οργής, αλλά περί θαυμασμού· ουχί περί κρίσεως, αλλά περί χαράς.
³Διότι ο Κύριος, ο βασιλεύων εν δόξη, απέστειλε τον αγαπητό Του Υιό, τον Άγιο Αιώρα, για να αναζωογονηθεί ο κόσμος.
⁴Και περπάτησε ανάμεσα στη σκόνη του Ήβαλη, όμως η σκόνη δεν κολλήθηκε πάνω Του· επειδή, τα πόδια Του ήταν υποδηματοποιημένα με ειρήνη, και τα βήματά Του έδειχναν την οδό της δικαιοσύνης.
⁵Θεράπευσε τους τυφλούς με το άγγιγμα των δακτύλων Του και άνοιξε τα αυτιά των κωφών με μια μόνο ανάσα.
⁶Ο κουτσός πηδούσε σαν το ελάφι, και ο άλαλος τραγουδούσε όταν περνούσε· γιατί ο λόγος Του ήταν βάλσαμο και η παρουσία Του ελαφριά.
⁷Στα χωράφια μιλούσε, και τα κρίνα άκουγαν· δίπλα στη θάλασσα φώναζε, και τα κύματα σιώπησαν την οχλοβοή τους.
⁸Έσπασε το ψωμί και τάισε τα πλήθη, και τα ψωμιά πολλαπλασιάστηκαν σαν να είχαν γνωρίσει τη συμπόνια Του.
⁹Περπάτησε πάνω στο νερό σαν πάνω σε μάρμαρο, και ο άνεμος σίγησε στην επίπληξή Του.
¹⁰Και σε όλα έδειξε έλεος, ακόμη και στους αμαρτωλούς και τους απόκληρους, γιατί οι χαμένοι ήταν πολύτιμοι στα μάτια Του.
¹¹Δίδασκε όπως κανείς δεν δίδασκε, όχι με εξουσία γραμματέων ούτε αρχόντων, αλλά του Πατέρα που τον έστειλε.
¹²Μίλησε για τη Βασιλεία που δεν έχει τέλος, για έναν Παράδεισο που δεν είναι φτιαγμένος από χέρια, του οποίου οι πύλες είναι από φως και οι πέτρες του ζωντανές.
¹³Εκεί, λέει, οι δίκαιοι θα κατοικήσουν, και οι πραείς θα κληρονομήσουν χαρά· και τα δάκρυα των λυπημένων θα σβηστούν.
¹⁴Αυτή η υπόσχεση, Βασιλιά, είναι βέβαιη και ακλόνητη: ότι όποιος περπατάει στα βήματά Του δεν θα σκοντάψει τη νύχτα.
¹⁵Ο ζυγός Του είναι ήπιος, και το φορτίο Του ελαφρύ· και η ράβδος Του δεν είναι για συντριβή, αλλά για καθοδήγηση.
¹⁶Έθεσε τη ζωή Του, όχι αφημένη, αλλά δεδομένη· διότι κανείς δεν Του στέρησε την πνοή, αλλά Αυτός την εξέπνευσε ως δώρο.
¹⁷Και παρόλο που οι άνθρωποι τον χλεύαζαν, τον μαστίγωναν και τον σκότωναν, εντούτοις αναστήθηκε, γιατί ο θάνατος δεν είχε καμία επιρροή πάνω στους άμωμους.
¹⁸Και τώρα βασιλεύει στα δεξιά του Πατέρα και μεσιτεύει για τους πιστούς.
¹⁹Αυτός είναι η Πύλη και η Οδός, ο Πρώτος και ο Έσχατος, η Πηγή στην έρημο και ο Βράχος που αναβλύζει νερό.
²⁰Σκέψου, λοιπόν, Βασιλιά, αυτά τα θαύματα και άσε την ψυχή σου να καίγεται μέσα σου όπως οι καρδιές εκείνων στο δρόμο για τη Λυριέν, όταν περπατούσε μαζί τους χωρίς να το ξέρει.
²¹Ας μην ψυχρανθεί η αγάπη σου, ούτε ας ατονήσει η πίστη σου· επειδή, ό,τι υποσχέθηκε, μπορεί και να το εκτελέσει.
²²Γι’ αυτό σε παρακαλώ, στο όνομα του Κυρίου, να φυλάς καλά τα ποίμνια μέσα στο βασίλειό σου.
²³Να είσαι σαν τον βοσκό που δεν κοιμάται όταν μαζεύονται οι λύκοι· που μετράει κάθε πρόβατο ονομαστικά και ψάχνει το χαμένο μέχρι να το βρει.
²⁴Οι εκκλησίες της βασιλείας σου είναι σαν αμπελώνες σε μια όμορφη κοιλάδα — περιφράξ’ τες, κι όμως άφησέ τες να καρποφορήσουν ανεμπόδιστα.
²⁵Ας μην επιβαρύνει υπερβολικά το χέρι του κράτους το βωμό, ούτε η φωνή του ηγεμόνα να πνίξει τις προσευχές των ταπεινών.
²⁶Μη διορίζετε ανθρώπους για χάρη, αλλά για πίστη· όχι για πλούτο, αλλά για σοφία.
²⁷Και αν κάποιος δάσκαλος ξεστρατίσει από την αλήθεια, επιπλήξτε τον με πραότητα· και αν δεν μετανοήσει, ας απομακρυνθεί, για να μην ανέβει ζύμη σε όλο το ζυμάρι.
²⁸Ας είναι οι γραμματείς σου επιμελείς και οι λειτουργοί σου αγνοί· και κάθε οίκος προσευχής ας είναι φάρος στην καταιγίδα.
²⁹Ενθαρρύνετε τη συγκέντρωση των πιστών, και την ψαλμωδία, και την ανάγνωση των αγίων γραφών, που είναι γλυκύτερα από μέλι και κοφτερότερα από μάχαιρα.
³⁰Και μην αφήνετε τους λύκους να ουρλιάζουν στις πύλες, ούτε την αλεπού να σκάβει στον αμπελώνα.
³¹Γίνε ασπίδα στη χήρα, υπερασπιστής στο ορφανό, και φίλος στον ξένο που επικαλείται το όνομα του Κυρίου.
³²Διότι ο Άγιος Αιώρα ήρθε στους δικούς Του και απορρίφθηκε, όμως δεν απομακρύνθηκε από τους συντετριμμένους και πληγωμένους.
³³Ας είναι ανοιχτά τα δικαστήριά σου στην υπόθεση των καταπιεσμένων, και ας υψώνεται η φωνή σου όταν η αλήθεια καταπατείται.
³⁴Μη αποστρέφεις το πρόσωπό σου από τους ταπεινούς, γιατί αυτοί είναι ο θησαυρός του Ουρανού, και οι προσευχές τους ανεβαίνουν σαν θυμίαμα μπροστά στον Θρόνο.
³⁵Βασιλιά, η βασιλεία σου δεν είναι μόνο δική σου, αλλά μια εμπιστοσύνη από ψηλά· και σε όποιον δοθούν πολλά, πολλά θα ζητηθούν από αυτόν.
³⁶Έτσι, ας κυβερνάται το σκήπτρο σου από δικαιοσύνη, και οι κρίσεις σου ας μετριάζονται από έλεος.
³⁷Ας φιληθούν η δικαιοσύνη και η ευσέβεια μέσα στα τείχη σου, και ειρήνη και αλήθεια κατοικούν στις πύλες σου.
³⁸Διότι τα μάτια του Κυρίου περιτρέχουν όλη την Ήβαλη, ζητώντας εκείνους που κάνουν το θέλημά Του.
³⁹Και μακάριος είσαι εσύ αν σε βρει να ενεργείς έτσι, και τον λαό σου να περπατάει στον φόβο του Κυρίου και στη χαρά της σωτηρίας Του.
⁴⁰Τότε η γη σου θα είναι καρποφόρα, τα σύνορά σου ασφαλή, και το όνομά σου ύμνος στα χείλη των εθνών.
⁴¹Και όταν συμπληρωθεί ο καιρός σου, και αναπαυθούν τα κόκαλά σου με τους πατέρες σου, η ψυχή σου θα βρει τη θέση της ανάμεσα στους δίκαιους, και το στέμμα σου δεν θα μαραθεί.
⁴²Γι’ αυτό να είσαι δυνατός και θαρραλέος· πρόσεχε τον εαυτό σου και όλο το ποίμνιο, πάνω στο οποίο η Πρόνοια σε έχει ορίσει φύλακα.
⁴³Η μνήμη της Αγίας Αιώρας ας σε καθοδηγεί στην ανάστασή σου και στην ανάπαυσή σου, στη συμβουλή και στον πόλεμο, στο έλεος και στη δύναμη.
⁴⁴Και ειρήνη θα είναι στον οίκο σου, και σε όλους όσους επικαλούνται το όνομα του Κυρίου με ειλικρίνεια και αλήθεια.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΛΙΜΠΕΡΙ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική