Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΛΙΜΠΕΡΙ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

¹Χάρη σε σένα, ω Βασιλιά Γιαραβάν του Λίμπερι, και ειρήνη από τον Ύψιστο, που κάθεται πάνω από το στερέωμα, και από τον άγιο δούλο Του, την Αιώρα, το Φως που έγινε σάρκα.
²Εγώ, ο Βέλιος, δούλος του Κυρίου και απόστολος της Αγίας Αιώρας, σου γράφω με τρεμάμενα χέρια και ένθερμη καρδιά, ως κάποιος που έχει δει το τέλος και θυμάται την αρχή.
³Ευλογητός Κύριος ο Ύψιστος, ο προστάζει το πρωί και χαράζει την αυγή· ο τάσσει τα όρια της αβύσσου και καταπραΰνει την οργή των εθνών.
⁴Που καλεί τα αστέρια ονομαστικά, και αυτά του απαντούν με τραγούδι· που δένει το χιόνι στο θησαυροφυλάκιό του, και ανοίγει τη μήτρα της Ήβαλης στον καιρό του.
⁵Αυτός είναι ο αιώνιος Θεός, το ένα θεμέλιο που δεν μπορεί να σαλευθεί· η φωνή του συντρίβει κέδρους, και παρηγορεί τη χήρα.
⁶Τα πάντα τα δημιούργησε με σοφία και τα στηρίζει με το θέλημά Του· τίποτα δεν ξεφεύγει από το βλέμμα Του, ούτε μπορεί κανείς να φύγει από την παρουσία Του.
⁷Και άγια είναι η Αιώρα, ο Χρισμένος, που στάλθηκε εν σαρκί, για να δει ο άνθρωπος τη δόξα του Πατέρα.
⁸Περπάτησε ανάμεσά μας, όχι ως βασιλιάς ανάμεσα σε άρχοντες, αλλά σαν αρνί ανάμεσα σε λύκους· και όσοι δεν τον γνώριζαν χλεύαζαν την πραότητά Του.
⁹Ωστόσο, με τις πληγές Του θεραπευόμαστε και με τον λόγο Του γινόμαστε σοφοί· επειδή, άνοιξε τα μάτια των τυφλών και έκανε τους κωφούς να ακούσουν χαρά.
¹⁰Καλεί τους αμαρτωλούς σε μετάνοια και οδηγεί τους συντετριμμένους στην καρδιά σε δρόμους ελέους. Αυτός είναι η πύλη, η άμπελος, το πρωινό αστέρι.
¹¹Και τώρα, ω Βασιλιά Γιαράβαν, σου γράφω με στοργή και δέος, γιατί έχεις καθίσει σε υψηλό θρόνο και ο Κύριος σε έχει κάνει φύλακα πολλών ψυχών.
¹²Ο θρόνος σου στερεώθηκε με μάχαιρα, και το όνομά σου μνημονεύεται με τη δικαιοσύνη σου· δεν αρνήθηκες το έλεος σου από τους ταπεινωμένους ούτε απέστρεψες το πρόσωπό σου από τους ταπεινούς.
¹³Ο Κύριος, που αναδεικνύει βασιλιάδες και τους κατατροπώνει, ευνόησε το χέρι σου στη μάχη και σου έδωσε σκήπτρο πάνω στη γη του Λίμπερι.
¹⁴Ο λαός ευλογεί το όνομά σου όταν συγκεντρώνεται στις πύλες, επειδή εσύ έκρινες με σύνεση και κυβέρνησες με φρόνηση.
¹⁵Δεν ξέχασες τους φτωχούς ούτε απέρριψες τις χήρες· έκανες ειρήνη εκεί που υπήρχε διαμάχη και έφερες θεραπεία στα ερείπια του πολέμου.
¹⁶Μακάριος είσαι εάν επιμείνης εις αυτόν τόν τρόπον καί έχεις τόν φόβον τού Κυρίου απόλαυσίν σου.
¹⁷Διότι αυτός που κυβερνά με δικαιοσύνη είναι σαν το φως της αυγής όταν ανατέλλει ο ήλιος, ένα πρωινό χωρίς σύννεφα.
¹⁸Ας προσκολληθεί η καρδιά σου στις εντολές του Κυρίου και ας συλλογίζεται μέρα και νύχτα τις διδασκαλίες του αγίου δούλου Του.
¹⁹Ας μετριάζονται οι κρίσεις σου με χάρη, και τα διατάγματά σου με υπομονή· να είσαι αργός στην οργή και γρήγορος στην ακρόαση.
²⁰Διότι ο βασιλιάς που περπατάει με ταπεινότητα θα υψωθεί, και αυτός που καυχιέται στη δύναμή του θα ταπεινωθεί.
²¹Να θεωρείς το αξίωμά σου όχι μόνο ως στέμμα, αλλά και ως παρακαταθήκη· όχι ως θησαυρό, αλλά ως χρέος.
²²Γίνε ποιμένας του λαού σου, αγρυπνώντας τη νύχτα και οδηγώντας την ημέρα, βόσκοντας το ποίμνιο με γνώση και αλήθεια.
²³Να είσαι δυνατός, αλλά και πράος· τολμηρός, αλλά ευλαβικός· φόβος για το κακό και καταφύγιο για τους δίκαιους.
²⁴Διότι ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επάνω σου, και θα ζυγίσει όλα τα έργα σου στη ζυγαριά.
²⁵Ο Κύριος να σε ευλογήσει, Βασιλιά, και να πολλαπλασιάσει τις ημέρες σου· ας εδραιωθεί το σπέρμα σου, και η μνήμη σου ας διαμένει στους αιώνες.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΛΙΜΠΕΡΙ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική