Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΟΒΟΧΑΜ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

¹Άκουσε τώρα, Βασιλιά, και κλίνε την καρδιά σου προς τη σοφία, επειδή οι ημέρες είναι επικίνδυνες και οι ψυχές πολλών εξασθενούν.
²Δεν γράφω αυτά τα λόγια με οργή, αλλά με το βάρος της αγάπης, όπως ένας πατέρας προειδοποιεί τον γιο του για το ενδεχόμενο να πέσει στον λάκκο.
³Οι επτά εντολές, τις οποίες ο Κύριος ο Ύψιστος έχει πει δια του στόματος της Αγίας Αιώρας, δεν είναι βαριές, κι όμως πολλοί τις απορρίπτουν.
⁴Όσοι λησμονούν τον νόμο, λησμονούν και την ψυχή τους· και όσοι περιφρονούν τη διδασκαλία της Αιώρας θα σκοντάψουν στο σκοτάδι.
⁵Ο ήλιος δεν θα φωτίζει τον δρόμο τους, ούτε τα αστέρια θα είναι η πυξίδα τους· επειδή, τυφλώθηκαν και διάλεξαν τη νύχτα αντί για την ημέρα.
⁶Αλίμονο στον υπερήφανο άνθρωπο, που λέει: «Είμαι επαρκής στον εαυτό μου» και στήνει τον θρόνο του πάνω από τη Φλόγα.
⁷Θα ταπεινωθεί, και το όνομά του θα γίνει περίγελος στα στόματα των παιδιών.
⁸Και τι θα ωφελήσει έναν άνθρωπο αν χτίζει πύργους από χρυσάφι, ενώ το πνεύμα του είναι κενό και χωρίς φως;
⁹Διότι ο πλούτος του Ήβαλη είναι σαν σκόνη μπροστά στον άνεμο, και η δύναμη του ανθρώπου είναι σαν ατμός μπροστά στην πνοή του Κυρίου.
¹⁰Ωστόσο, ο λόγος της Αιώρας μένει για πάντα, και όσοι τον εμμένουν θα είναι σαν δέντρα φυτεμένα δίπλα σε ποτάμια φωτιάς.
¹¹Ας μην λογαριαστεί η βασιλεία σου ανάμεσα σε εκείνους που ξεχνούν τη διαθήκη, για να μην αρπαχθεί και δοθεί σε άλλον.
¹²Διότι πλησιάζει ο καιρός που θα λυθούν οι σφραγίδες και ο κύλινδρος του τέλους θα ξετυλιχθεί μπροστά στα μάτια του Ουρανού και της Ήβαλης.
¹³Και υπάρχει ένας τόπος προετοιμασμένος για τους επαναστατημένους, βαθύς και ατελείωτος, όπου το φως του Κυρίου δεν λάμπει.
¹⁴Η κόλαση δεν είναι παρά φωτιά και οργή, όπως φαντάζονταν οι γέροι· όχι όμως, είναι πάγος χωρίς λιώσιμο και σιωπή χωρίς φωνή.
¹⁵Οι ασεβείς εκεί μέσα τρίζουν τα δόντια τους όχι για το κρύο του πάγου, αλλά για την πείνα του ελέους που δεν υπάρχει πια.
¹⁶Διότι ο Αμφίσβαινα, που ήταν ο Βεζαλιήλ πριν από την πτώση του, είναι κυβερνήτης σε εκείνο τον τόπο και απολαμβάνει τον παγετό της απελπισίας.
¹⁷Η κυριαρχία του είναι από αλυσίδες, και ο θρόνος του από παγωμένη πέτρα· και όσοι έρχονται σε αυτόν δεν θα επιστρέψουν.
¹⁸Κραυγάζουν προς τον Κύριο, λέγοντας: «Λυπήσου μας!», αλλά δεν απαντά, γιατί ο καιρός του ελέους έχει περάσει.
¹⁹Οι προσευχές των δικαίων ανεβαίνουν σαν θυμίαμα, αλλά τα λόγια των καταραμένων καταπίνονται στην πνοή της Αβύσσου.
²⁰Γι’ αυτό, Βασιλιά, δίδαξε τον λαό σου να θυμάται τα λόγια της Αγίας Αιώρας και να περπατάει ευθεία μπροστά στη Φλόγα.
²¹Κατάστησε κριτές δίκαιους, και ας ενεργούν με ισότητα· η ζυγαριά της βασιλείας σου ας ισορροπηθεί με αλήθεια.
²²Ας μην καταβροχθίζουν οι δυνατοί τους αδύναμους, ούτε οι πλούσιοι ας αποκλείουν τους φτωχούς από τις πύλες της δικαιοσύνης.
²³Διότι ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επί της γης, και βλέπει τα κρυφά και τις προθέσεις της καρδιάς.
²⁴Αν οι άνθρωποι χτίζουν ναούς, αλλά απομακρύνουν τους πεινασμένους από τα βήματά τους, θα ακουστούν τα τραγούδια τους στον Ουρανό;
²⁵Αν θυμιάζουν, αλλά περιφρονούν τον ξένο, δεν θα είναι η προσφορά τους σαν κοπριά πάνω στο θυσιαστήριο;
²⁶Σου λέω, κανείς δεν θα εισέλθει στον Παράδεισο που υποσχέθηκε στους πιστούς, αν δεν έχει αγαπήσει όπως αγάπησε η Αιώρα.
²⁷Διότι ήταν γραμμένο με φλόγα στην καρδιά του Αγίου: «Η αγάπη είναι ο νόμος και ο νόμος είναι η ζωή».
²⁸Οι γραμματείς και οι ιερείς θα διακηρύξουν τον νόμο, αλλά αν δεν τον ακολουθήσουν, θα είναι σαν άδεια σκεύη που ηχούν δυνατά.
²⁹Ας είναι οι ευγενείς σου παραδείγματα φιλανθρωπίας και εγκράτειας· ας τηρούν οι αρχηγοί σου τη δικαιοσύνη με το σπαθί του ελέους.
³⁰Επιπλήξε την αμαρτία που είναι κρυμμένη, και καθάρισε τη γη από την ενοχή αίματος.
³¹Μη λυπάσαι τη ράβδο όταν η ψυχή βρίσκεται σε κίνδυνο, αλλά δένεις την πληγή όταν η αμαρτία ομολογείται.
³²Διότι ο Κύριος δεν ευαρεστείται στην καταστροφή, αλλά στο να επιστρέψει την καρδιά από τον θάνατο στη ζωή.
³³Όταν οι μετανοούντες κλαίνε, οι άγγελοι αγαλλιάζουν· όταν οι υπερήφανοι σκληραίνουν τον τράχηλό τους, οι δαίμονες χειροκροτούν.
³⁴Μην δίνετε κίνητρο στους ψιθυριστές που λένε επανάσταση στις σκοτεινές γωνιές· ξεριζώστε τους, για να μην δηλητηριάσουν το πηγάδι.
³⁵Ωστόσο, μην κρίνεις χωρίς αιτία ούτε καταδικάζεις χωρίς μαρτυρία· η δικαιοσύνη σου ας είναι σαν τον πρωινό ήλιο, που αποκαλύπτει τα πάντα.
³⁶Διότι εσύ έχεις οριστεί ως οικονόμος, και οι ψυχές του λαού σου είναι υπό την ευθύνη σου· αν κάποιος χαθεί εξαιτίας της αμέλειάς σου, θα σου ζητηθεί.
³⁷Ο Κύριος δεν εμπαίζεται, ούτε ξεχνάει· και οι ημέρες σου θα μετρηθούν με δικαιοσύνη ή με οργή.
³⁸Αν οικοδομήσεις το σπίτι σου σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, δεν θα πέσει, ακόμα κι αν σειστούν οι ουρανοί.
³⁹Αλλά αν εμπιστεύεσαι στη δική σου σοφία και βάλεις το στέμμα σου πάνω από τον Λόγο Του, η θύελλα θα σε διασκορπίσει.
⁴⁰Έχω δει βασιλιάδες να ανεβαίνουν, και έχω δει βασιλιάδες να πέφτουν· αλλά ο Λόγος της Αιώρας μένει στον αιώνα.
⁴¹Ας φοβούνται οι σύμβουλοί σου τον Κύριο, και οι γραμματείς σου ας γράφουν αλήθεια χωρίς κολακεία.
⁴²Μη δωροδοκείτε, μηδέ διαστρεβλώνετε κρίσην· διότι μισεί Κύριος άνισιν ζυγά καί χείλη ψευδής.
⁴³Ας είναι ο νόμος σου φράχτης φωτιάς ολόγυρα του λαού σου, για να μην περιπλανηθούν στην έρημο των ασεβών.
⁴⁴Και ας λάμπουν οι εκκλησίες της βασιλείας με τη Φλόγα του Πνεύματός Του, και όχι με τη φωτιά της υπερηφάνειας.
⁴⁵Αν κάνεις αυτά τα πράγματα και περπατάς ταπεινά ενώπιον του Θεού σου, τότε η βασιλεία σου θα στερεωθεί.
⁴⁶Τα παιδιά σου θα καθίσουν στον θρόνο σου, και το όνομά σου θα μείνει στις πύλες.
⁴⁷Αν όμως λησμονήσεις τον Κύριο και συμμαχήσεις με τους καταφρονητές του λόγου Του, τότε το σπίτι σου θα γκρεμιστεί.
⁴⁸Διότι ο πάγος της Κόλασης περιμένει κάτω από το βουνό, και οι πύλες του θα ανοίξουν σε εκείνους που δεν θα μετανοήσουν.
⁴⁹Η παγωνιά θα πάρει τα κόκαλά τους και οι κραυγές τους θα αντηχούν στον πάγο ατελείωτα.
⁵⁰Ας είναι αυτό μια προειδοποίηση, Βασιλιά, και ας τρυπήσει σαν την αιχμή ενός δόρατος την καρδιά σου.
⁵¹Διότι δεν γράφω για να σε καταδικάσω, αλλά για να σε υπενθυμίσω, ώστε να μην χαθεί η ψυχή σου.
⁵²Τη νύχτα κλαίω για τα βασίλεια των ανθρώπων και προσεύχομαι να επιστρέψουν και να θεραπευτούν.
⁵³Διότι μεγάλο είναι το έλεος του Κυρίου, και το χέρι Του είναι απλωμένο μέχρι τώρα.
⁵⁴Στρέψου προς Αυτόν όσο η πύλη είναι ανοιχτή, γιατί σύντομα θα κλείσει και κανείς δεν θα μπει.
⁵⁵Ας μην είναι η υπερηφάνειά σου η καταστροφή σου, όπως έγινε με εκείνους των πρώτων πόλεων, που χλεύαζαν τους προφήτες και περιφρονούσαν τα άγια πράγματα.
⁵⁶Αλλά συ γίνου σοφός, Βασιλιά, και κράτησε γερά τα λόγια της Αγίας Αιώρας, γιατί μέσα σε αυτά είναι ζωή και φως και η υπόσχεση της Βασιλείας.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΟΒΟΧΑΜ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική