Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΟΒΟΧΑΜ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

¹Βέλιος, δούλος του Υψίστου Κυρίου και δούλος του Χρισμένου Του, Αγίας Αιώρας, προς Γάλγκαριφ, βασιλιά της Φοβοχάμ, χάρις και ειρήνη ας πληθυνθεί σε σένα.
²Σου γράφω από τη μοναξιά των τελευταίων ημερών μου, όταν το φως του σώματός μου σβήνει, κι όμως η φλόγα του πνεύματός μου καίει ακόμα στο όνομα του Κυρίου.
³Ευλογητός ο Πατήρ ο αιώνιος, ο εκτεινών τους ουρανούς ως καταπέτασμα, και στηρίζει τα θεμέλια της αβύσσου εν σοφία και ισχύς.
⁴Μέγας είναι Αυτός που μιλάει, και ιδού, τα βουνά λιώνουν· αυτός που ψιθυρίζει, και τα αστέρια φεύγουν από τον τόπο τους.
⁵Όλη η κτίση τραγουδά σε Αυτόν ένα τραγούδι που δεν τελειώνει, από το σκαθάρι που σέρνεται στη σκόνη μέχρι το σεραφείμ που χορεύει στην ύψιστη φωτιά.
⁶Δόξα σε Εκείνον που ήταν πριν από όλους και θα υπάρχει όταν όλοι παρέλθουν, του οποίου το όνομα είναι ακατανόμαστο και του οποίου η σκέψη κανένας νους δεν μπορεί να περιγράψει.
⁷Φέρνει στο φως το θέλημά Του μέσω της Αγίας Αιώρας, του Υιού Του, του οποίου τα πόδια πάτησαν τον Ήβαλη και του οποίου τα χέρια έφεραν το αποτύπωμα της θυσίας.
⁸Δι’ Αυτού ο Λόγος έγινε σάρκα, όχι εν υπερηφάνεια, αλλά εν ταπεινοφροσύνη· όχι εν οργή, αλλά εν ελέη· όχι εν μάχαιρα, αλλά εν αληθεία.
⁹Και κατοίκησε ανάμεσά μας, και δίδαξε τους πράους, και επέπληξε τους δυνατούς, και σήκωσε στην πλάτη Του το βάρος της παράβασής μας.
¹⁰Όταν Τον έριξαν κάτω, νομίζοντας ότι θα σιωπήσουν τη φλόγα, ιδού, αυτή άναψε τον κόσμο.
¹¹Τώρα το όνομά Του είναι υψωμένο πάνω από όλα τα ονόματα, και το αίμα Του μιλάει πιο δυνατά από το αίμα των φονευμένων.
¹²Ας εδραιωθεί κάθε θρόνος που διαμένει στη δικαιοσύνη Του, και ας κρέμεται κάθε σκήπτρο στη μνήμη Του.
¹³Γι’ αυτό σου γράφω, Βασιλιά Γάλγκαριφ, ηγεμόνα του Φοβοχάμ, που κάποτε ήταν το Ντέλμαρ και αναστήθηκε από τις στάχτες της οργής.
¹⁴Κυβέρνησες με σταθερό χέρι, όχι βιαστικά, ούτε πεταχτός σαν καλάμι στο ποτάμι.
¹⁵Αι βουλαί σου διεφύλαξαν την ειρήνην, και τα διατάγματά σου έδεσαν τας πληγάς της κληρονομιάς σου.
¹⁶Οι λαοί των κοιλάδων τραγουδούν το όνομά σου, και οι έμποροι της ακτής διακηρύττουν την δικαιοσύνη σου.
¹⁷Όπου κάποτε υπήρχαν σπαθιά, τώρα υπάρχουν άροτρα· όπου κάποτε υπήρχε φωτιά, τώρα υπάρχει η οικοδόμηση πόλεων.
¹⁸Αν και οι άνεμοι του πολέμου διασκόρπισαν το τριπλό βασίλειο, εσύ συγκέντρωσες το μερίδιό σου και το ολοκλήρωσες.
¹⁹Και λέγω σοι· Μακάριος είσαι, Βασιλιά, εάν μείνεις εν φόβω Κυρίου και εν μνήμη της Αγίας Αιώρας.
²⁰Ας είναι η καρδιά σου σαν καρδιά ποιμένα, που δεν καταδυναστεύει το ποίμνιο, αλλά παρακολουθεί, καθοδηγεί και υπερασπίζεται.
²¹Ας είναι τα αυτιά σου ανοιχτά στην κραυγή της χήρας, και τα χέρια σου γρήγορα στο να σηκώνουν το ορφανό.
²²Διότι αυτός που κυβερνά δίκαια είναι καθρέφτης του Κυρίου, και αυτός που υπηρετεί την αλήθεια είναι υπηρέτης της Φλόγας.
²³Είθε ο Ύψιστος να στερεώσει τον θρόνο σου εν δικαιοσύνη και να σου στείλει όνειρα τη νύχτα για να διδάξει την ψυχή σου.
²⁴Είθε ο Υιός να σου μιλήσει ειρήνη από τον θρόνο Του, και να μετρήσει τις ημέρες σου ανάμεσα στις ημέρες των σοφών.
²⁵Ειρήνη επί τον οίκον σου και επί τους συμβούλους σου και επί πάντα τον λαόν τον ποιούντα δικαιοσύνην εν τη βασιλεία σου.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
        ▷Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΟΒΟΧΑΜ
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική