Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

¹Και ο Κύριος, ο Ύψιστος και Αιώνιος, μίλησε μέσα Του, όχι με βιασύνη ούτε με οργή, αλλά με την πληρότητα της μακροθυμίας.
²Διότι αυτός είναι Θεός ελέους, αλλά και αλήθειας· μακροθυμίας, αλλά και δικαιοσύνης· και δεν μεταβάλλεται.
³Και είπε: «Περπάτησα ανάμεσά τους. Τους έδωσα το φως μου, τον νόμο μου και την αγάπη μου. Μίλησα μέσω βασιλιάδων και προφητών. Προειδοποίησα με φωτιά και με κατακλυσμό. Θεράπευσα τους αρρώστους τους, τάισα τους πεινασμένους τους και σταμάτησα το χέρι της καταστροφής».
⁴«Δεν απέστρεψα τα μάτια μου από την ταλαιπωρία τους ούτε έκλεισα τα αυτιά μου στις κραυγές τους. Κι αυτοί με απέρριψαν από ανάμεσά τους, σαν ακάθαρτο. Απέστρεψαν τα πρόσωπά τους από εμένα και είπαν: «Είμαστε θεοί για τον εαυτό μας».»
⁵«Ιδού», λέει ο Κύριος, «χτίζουν πύργους για να φτάσουν στους Ουρανούς, κι όμως οι καρδιές τους είναι μακριά από τα ύψη. Αποκαλύπτουν τα μυστήρια των άστρων, κι όμως ξεχνούν Εκείνον που τα δημιούργησε. Μετέτρεψαν τα δώρα Μου σε εργαλεία υπερηφάνειας».
⁶«Το ποτήρι της γνώσης έχει γίνει σκήπτρο χλευασμού. Το ποτήρι της δύναμης έχει γεννήσει κυριαρχία και σκληρότητα. Το ποτήρι της σοφίας — δεν το πίνουν, παρόλο που του προσφέρεται πάντα εκ νέου.»
⁷Τότε ο Κύριος στάθηκε στο κατώφλι των πάντων και από τα βάθη της αγίας Του σκέψης εξέδωσε τη συμβουλή που θα διαμόρφωνε τους αιώνες.
⁸«Θα κατοικήσω ανάμεσα σε λαό που δεν θα κατοικήσει μαζί μου;» λέει ο Κύριος. «Θα κατοικήσω στην Ήβαλη και θα εμπαιχτώ; Θα περπατήσω στις πόλεις τους και θα καταραστώ στους δρόμους τους;»
⁹«Θα αποσυρθώ», λέει ο Κύριος. «Θα επιστρέψω στον άγιο τόπο μου και θα κατοικήσω πάνω από το καταπέτασμα, κρυμμένος από τα μάτια των υπερηφανών και καλυμμένος από τα έθνη».
¹⁰«Δεν αναχωρώ με θυμό», λέει ο Κύριος, «ούτε με εκδίκηση. Διότι η οργή μου είναι μόνο για μια στιγμή, και το έλεός μου παραμένει στον αιώνα. Ωστόσο, η εποχή της εγγύτητας έχει τελειώσει, και η εποχή της αναζήτησης θα αρχίσει τώρα.»
¹¹«Ας με θυμηθεί ο Ήβαλης, αν θέλει. Ας με επικαλεστεί ο άνθρωπος, αν το επιθυμεί. Αλλά εγώ δεν θα μιλήσω από το βουνό ούτε θα γράψω με το δάχτυλό μου στην πέτρα. Δεν θα περπατήσω στον κήπο στη δροσιά της ημέρας.»
¹²«Θα υψωθώ πάνω από τα σύννεφα και θα είμαι σαν τον ήλιο πίσω από την καταιγίδα. Θα βλέπω και δεν θα με βλέπουν. Θα ακούω και δεν θα με ακούνε. Κι όμως δεν θα πάψω ποτέ να αγαπώ.»
¹³Και ο Κύριος κάλεσε τους αγίους Του, τις στρατιές του Ουρανού, τα πρωινά αστέρια που Τον γνώριζαν από την πρώτη πνοή του φωτός.
¹⁴Και τους μίλησε, λέγοντας: «Ετοιμάστε τις πύλες της κατοικίας μου· ετοιμάστε την αυλή του Υψίστου· επειδή, τώρα επιστρέφω στον τόπο της κατοικίας μου, και αφήνω τους γιους των ανθρώπων στα μονοπάτια τους».
¹⁵Και οι άγγελοι έσκυψαν τα πρόσωπά τους και υπάκουσαν.
¹⁶Τότε ο Κύριος άπλωσε το χέρι Του, όχι για να χτυπήσει, αλλά για να σφραγίσει. Και σφράγισε το καταπέτασμα ανάμεσα στον Ουρανό και την Ήβαλη, για να μην περάσει κανείς παρά μόνο αυτόν που θα καλέσει, και κανείς δεν θα δει παρά μόνο αυτόν που θα αποκαλύψει.
¹⁷Και μίλησε ξανά, και η φωνή Του ήταν σαν άνεμος πάνω στην άβυσσο, λέγοντας: «Ας με ζητήσουν με όλη τους την καρδιά, και θα με βρουν. Ας κραυγάσουν τη νύχτα, και θα κλίνω το αυτί μου. Ας πεινάσουν για δικαιοσύνη, και θα τους θρέψω ακόμα».
¹⁸«Αλλά η χείρ μου δεν θα είναι πλέον πάνω στον Ήβαλη, όπως ήταν στις παλιές ημέρες. Ας περπατούν τώρα τα έθνη με πίστη, όχι με όραση. Ας διαλέξουν το μονοπάτι, και ας δουν πού οδηγεί.»
¹⁹Και με αυτό το διάταγμα, επίσημο και αμετάβλητο, ο Κύριος ο Θεός ο Ύψιστος ετοιμάστηκε να αναστηθεί από τη δημιουργία Του και να ανέλθει πέρα από την ορατότητα του ανθρώπου.
²⁰Και ο Ουρανός σείστηκε σε επίσημη σιωπή, και ο Ήβαλης δεν ήξερε τι θα συνέβαινε.

▷ΟΙ ΕΠΤΑ ΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΛΑΒΑΝΔΟΥ
    ▷Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
        ▷Ο ΙΕΡΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ
            ▶1—2—3

English | Latin | Ελληνική