EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM MURONDENSE: CAPUT 3

CAPUT 3

¹Ecce, nunc loquor tibi non quasi obiurgans, sed ut pater filio dilecto, quoniam caritas me cogit.
²Huius invocationis onus non solum ad monendum est, sed etiam ad consolationem, ut cor tuum in spe vitæ futuræ confirmetur.
³Dominus enim noster misericors et clemens est, longanimis et plenus misericordiæ, et Filius eius, Sancta Ajora, fons vivus omnis gaudii est.
⁴Memento dierum cum ambularet inter homines, carne indutus, gloria tamen non imminutus; mitis inter peccatores, audax inter deceptores, potens inter afflictos.
⁵Spiritu labiorum oculos cæcorum aperuit, et claudos verbo exsilire fecit.
⁶Leprosus eius tactu mundatus est, et tempestas ad vocem eius sedata est.
⁷Mirabiliora tamen his erant verba quæ ex ore eius ceciderunt, quæ corda mortua recreaverunt et lapidem in carnem converterunt.
⁸Docebat pauperes cum blanditate, et sine timore loquebatur cum regibus.
⁹Deiecit potentes in superbia eorum, et exaltavit humiles in inopia sua.
¹⁰Parabolæ eius erant quasi claves, aperientes portas intellectus, et silentium eius gravius erat quam consilia principum.
¹¹Lacrimis pro eis qui eum oderant oravit, et cum gaudio viam doloris ambulavit.
¹²Etiam usque ad montem Calvariæ onus suum portavit, ut omnes mysterium misericordiæ inspicerent.
¹³Ibi occisus est non propter sua delicta, sed propter multorum peccata, et morte eius mors soluta est.
¹⁴Sepulcrum eius lapide et lege obsignaverunt, sed ille triumphator resurrexit die tertio, ut iterum in gloria ambularet.
¹⁵Et in resurrectione eius spes nostra est; in triumpho eius, fiducia nostra; in vulneribus eius, sanitas nostra.
¹⁶Ascendit ad dexteram Domini altissimi, et inde intercedit pro fidelibus nocte ac die.
¹⁷Promisit diligentibus se terram trans velum, civitatem fundatam, cuius lumen nescit occasum.
¹⁸Nullus est ibi dolor, neque suspirium, neque ulla mors, sed pax integra et gaudium sine umbra.
¹⁹Arbores fructus ferunt omni tempore, et aquæ fluunt mundæ de throno Dei.
²⁰Voces sanctorum sicut citharæ in ære, et plateæ laude Sancti sternuntur.
²¹Animalia cum agno cubabunt, et infans aspidem non timebit.
²²Cor integrum fit, et oculi vident sicut videre destinati sunt.
²³Ibi habitat sancta Ajora, lumine splendens, et omnes qui vestigiis eius ambulaverunt cum eo habitant.
²⁴Hæc est hereditas mitum, corona iustorum, et requies eorum qui laborant in caritate.
²⁵Sit igitur, o Rex, cor tuum firmum, et pedes tui firmi in via sanctitatis.
²⁶Non te lassitudo deducat, neque prosperitas te obliviscatur.
²⁷Doctrinæ eius esto custos, et sceptrum tuum sit quasi baculus fidelibus.
²⁸Custodi ecclesias in terra tua sicut pastor gregem suum per noctem.
²⁹Lupi enim occulte repunt, et mercenarii fugiunt appropinquante periculo.
³⁰Robora manum episcoporum, ut flammam super altare curent et eam ne exstinguatur prohibeant.
³¹Ne domus orationis in ruinam cadat, neque tintinnabula sanctuarii timore obmutescant.
³²Viros iustos ad custodiendas res sanctas constitue, et nulla donatio polluat thesaurum templi.
³³Aperite portas pauperibus, viduæ et peregrino; sic enim Ajora inter nos ambulavit.
³⁴Noli graves vincula fidelibus imponere, neque spiritum vanis decretis supprimere.
³⁵Nam etsi rex es, Dominus rex regum est, et non dedit tibi potestatem ligandi quæ liberavit.
³⁶Floreant igitur ecclesiæ sub cura tua; crescant sicut lilia agri, nullo regum labore indigentes ad florendum.
³⁷Leniter eos duc, sed noli eos comprehendere; protege eos, sed noli eos vindicare.
³⁸Domus Ajoræ non ad gloriam tuam est, sed ad Illius; tu es dispensator, non dominus.
³⁹Væ ei qui solium suum in sanctuario ponit, et thronum suum vocat!
⁴⁰Benedictus autem rex qui ambulat humiliter et gaudet in timore Domini.
⁴¹Nomen eius cum honore in generationes futuras proferetur, et memoria eius dulcis erit inter fideles.
⁴²Clamor orphani non ascendet contra eum, neque sanguis martyris vestem eius maculabit.
⁴³Sint consiliarii tui sapientes et devoti, et iudicium tuum ex misericordia æstimet.
⁴⁴Ne invidia dividat domum Domini, neque ambitio incendat ut ignis in atriis.
⁴⁵Patientia increpa; caritate corripe; ædifica, et noli destruere.
⁴⁶Nam etiam virga ferrea cum benignitate temperanda est, ne vas quod regere debuit conterat.
⁴⁷Et scito hoc: sicut curas tu de domo eius, ita curabit ille de tua.
⁴⁸Sicut rigabis vineam Dei, ita agri tui ubertatem ferunt.
⁴⁹Et pax Ajoræ, quæ omnem sensum exsuperat, erit pars tua in æternum.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷EPISTULÆ SANCTI VELII AD REGNA NOVA
        ▷EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM MURONDENSE
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική