EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM LIONEL: CAPUT 2

CAPUT 2

¹O Rex Radras, electus populi tui, gladio et lumine omnipotente coronatus, audi nunc verba servi tui Velii, Apostoli Sanctæ Ajoræ, qui cælos apertos vidit et thronum Omnipotentis contemplatus est.
²Ne elevetur in superbia cor tuum, neque deflectantur oculi tui a semita, quia Deus æmulator est Dominus, potens in iudicio, et velox ad retribuendum.
³Nosti enim mandata et doctrinas Sancti, qui locutus est voce Altissimi, cuius manus sanitatem produxerunt, cuius verba velamen ignorantiæ sciderunt.
⁴Hæc verba non data sunt pro tempore, neque pro populo tantum, sed pro omnibus generationibus, immo usque ad finem sæculi.
⁵Ne obliviscaris eorum, neque pondus eorum minuas, nam unumquodque præceptum lapis est in fundamento Paradisi, et qui unum removerit, se in Foveam dejici inveniet.
⁶Septem magna mandata quasi columnæ ignis ante thronum stant, et oculi Domini semper super eos qui transgrediuntur.
⁷Considera nunc, o Rex, fatum urbis Belis, quæ doctrinis Sancti terga vertit, et in vanitate mentis suæ ambulavit.
⁸Nonne ignis pluit super turres eius, aut aræ eius evertebantur, et horti eius in salem conversi sunt?
⁹Sic erit omnibus qui verbum non observant et prophetam Domini irrident.
¹⁰Meminerit populus, et reges proclament, Inferos non esse fabulam ad terrendos pueros narratam, sed locum inobœdientibus paratum.
¹¹Frigidum est, et pruina eius altius quam ferrum mordet; regitur ab ea quæ Amphisbæna appellatur, serpens bis oris prædita, lucis devoratrix.
¹²Ille est adversarius, de excelsis deiectus, qui semper animas in gyrum suum attrahere et mendacia in corda eorum susurrare conatur.
¹³Væ qui audiunt linguam eius, quia mel est in lingua eius, dentes autem eius gladii.
¹⁴Animas impenitentibus in glacie catenat, et sub umbra Ivalis obliviscuntur.
¹⁵O Radras, noli esse sicut reges antiquos, qui se serico vestiebant sed pauperibus iustitiam negabant, qui thesauros suos implebant et poculum iustitiæ evacuabant.
¹⁶Quia nomina eorum deleta sunt, et pulvis factus est throni eorum, et carmina tympanorum eorum quasi cinis ante ventum.
¹⁷Esto autem rex secundum cor Domini: humilis in potentia tua, vigilans in mandato tuo, zelator in fide.
¹⁸Lex Domini sit in labiis tuis, et consiliarii tui sint viri sapientiæ et veraces.
¹⁹Pone custodes super muros tuos, ut clament cum adveniat fraus, et non inveniat locum adulatoris ad mensam tuam.
²⁰Amat enim fallax laudem, et molli sermone et occultis cultris regem decipere conatur.
²¹Custodi atrium tuum mundum et iudicia tua munda, et Dominus non recedet a te, sed ambulabit tecum sicut cum sanctis antiquis.
²²Revocate in memoriam diem martyrii Ajoræ, cum mundus obscuratus est et Cæli luxerunt.
²³Non propter peccatum suum mortuus est, quia dolus in eo non inventus est, sed propter eos qui salvi fiebant.
²⁴Sanguis eius clamat, non in ultione, sed in misericordia, et mors eius est sigillum fœderis inter Deum et hominem.
²⁵Si memoriam eius honorare vis, in via eius ambula, et populum tuum similiter facere fac.
²⁶Scholas constituite ubi doctrina eius legi possint, et sanctuaria ubi nomen eius laudetur.
²⁷Omnis puer sciat miracula eius, et omnis senior doceat parabolas eius, ne anima in tenebris crescat.
²⁸Quia tenebræ laqueis plenæ sunt, et inimicus in omni umbra laqueos ponit.
²⁹Dominus tibi dedit baculum regnandi — non utere eo ad vulnerandos innocentes, sed ad dirigendos errantes.
³⁰Esto quasi pater viduæ et frater orphano: dilatabit Dominus dies tuos et magnum faciet nomen tuum in terra.
³¹Cavete mercatores falsarum doctrinarum, qui vendunt consolationem pro veritate, et qui ædificant templa sua super mendacia.
³²Finis enim illorum est ruina, et cultus eorum abominatio est coram Altissimo.
³³Aræ tuæ flamma pura ardeant, neque ritus impiorum radices in regno tuo attingant.
³⁴Dominus enim omnia videt, et nihil est absconditum ab oculis eius, nec cogitationes impiorum nec secreta superborum.
³⁵Ponderabit corda hominum quasi in statera, et iudicabit secundum opera eorum.
³⁶Sciat quisque subditus tuus se sub oculo iudicii vivere, et tempus rationis certe venturum esse.
³⁷Ut scriptum est in libro Ajoræ, “Opus uniuscuiusque ignis probabit, sive aurum sit, sive palea, sive scoria.”
³⁸Quapropter te para, o Rex, et para populum tuum, nam dies appropinquat cum cæli contremiscent et Ivalis gemet.
³⁹Nemo dicat se non monitum esse, neque silentium rectorum suorum culpet, quoniam tu veritatis præco esse debes.
⁴⁰Pronuntiate præcepta in plateis, et in portis scribite ea, et in iudiciis docete ea.
⁴¹Quod si feceris, Dominus regnum tuum gloria circumdabit, et inimici tui coram te cadent.
⁴²Horrea tua plena erunt, et agri tui fruges afferent, et populus tuus exsultabit in pace.
⁴³Quod si declinaveris — si corruptionem portas tuas ingredi permiseris, aut superbis pauperes conculcare sinas — tunc Dominus tecum iudicabit.
⁴⁴Mittet siccitatem in terras tuas et confusionem in consilia tua, et gladius non recedet a finibus tuis.
⁴⁵Ne fiat hoc, rex, sed inclina aurem tuam ad sapientiam et converte faciem tuam ad iustitiam.
⁴⁶Quoniam magna est misericordia Domini eis qui quærunt eam, et ira eius velox super eos qui eam derident.
⁴⁷Ne putes quod corona tua te protegat in die illa, neque exercitus tui te liberabunt de manu eius.
⁴⁸Non enim iudicat ex statura neque ex viribus, sed ex mensura cordis et ex operibus eius.
⁴⁹Munda ergo manus tuas, et purifica atrium tuum, et sit regnum tuum sicut altare Domino.
⁵⁰Et habitabit pax in muris tuis, et nomen tuum memorabitur iustis in æternum.

▷SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷EPISTULÆ SANCTI VELII AD REGNA NOVA
        ▷EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM LIONEL
            ▶1—2—3—4

English | Latin | Ελληνική