CAPUT 2
¹Inclina aurem tuam, rex, ad verba monitionis, et mollis sit cor tuum ad virgam doctrinæ, quia dies mali sunt et angusta semita.
²Septem enim sunt præcepta Domini, sicut septem lucernæ ante thronum, et ardent semper flamma sancta.
³Noli oblivisci præcepta quæ tibi per os Sancti Ajoræ tradita sunt, neque traditiones quas ipse constituit neglegas, quamvis multæ sint generationes et corda hominum refrigescant.
⁴Anima enim quæ declinat a via iustitiæ, quasi errans in tenebris, impingens in lapides quos ipsa fabricavit.
⁵Ecce paratus est locus rebellibus, fovea profunda et terribilis, ubi nullus calor consolabitur, neque vox solacium adferet.
⁶Mors Secunda appellatur, et qui intraverint eam portam non invenient.
⁷Ibi, in glaciei speluncis sub silentii pondere, regnat illa quæ Amphisbæna appellatur, serpens gemina, ex superbia et odio genita.
⁸Halitus eius gelu, et lingua eius dolus. Uno capite blanditur, et altero devorat.
⁹Damnati eum vident, et corda eorum sicut cera ante ignem sunt, tamen membra eorum non moventur, quia frigus eos velut catenas ligat.
¹⁰Clamant, sed voces eorum a vento absorbentur, et lacrimæ eorum in genis rigescunt.
¹¹Hi sunt qui præcepta cognoverunt et ea post terga sua abiecerunt; qui nomen Ajoræ in labia sua acceperunt, tamen corda eorum longe ab Eo erant.
¹²Dilexerunt laudem hominum magis quam benedictionem Domini, et posuerunt laqueos pedibus iustorum.
¹³Divitiæ eorum deus eorum, et linguæ eorum iniquitatem parabant. Consilium impiis dederunt, et iudicium pro mercede declinaverunt.
¹⁴Ideo locus eorum constitutus est in profundis infimis, sub fluminibus congelatis quæ non fluunt, ubi tempus onus est et spes memoria.
¹⁵Rex, contremisce et noli peccare. Cogitationes tuæ in lecto tuo sint, et per noctem conloquere cum corde tuo.
¹⁶Quia Dominus non irridetur, nec obliviscitur opera hominum: in statera metietur, et in igne probabit.
¹⁷Prohibe manus tuas a sanguine et labia tua a dolo. Clamor pauperum non ascendat contra te.
¹⁸Pars eius cum mendacibus erit pseudopropheta, et qui correptionem sprevit, sine curatione peribit.
¹⁹Qui autem audit correptionem et conversus est ab iniquitate, erit quasi lignum plantatum iuxta aquas, cuius folium non defluet.
²⁰Ne fiant iudices tui ut custodes cæci, neque sacerdotes tui sicut canes muti; clament voce magna et non parcet.
²¹Cum enim dormit pastor, lupus intrat ovile, et cum porta rupta est, fur venit nocte.
²²Firma igitur muros urbis tuæ iustitia, et portas eius veritate claude.
²³Nolite esse sicut reges antiqui qui fecerunt malum in conspectu Domini et cum filiis Besaliel fœdus inierunt.
²⁴Sed ut filius lucis ambula, et timorem Domini doce populum tuum, ne polluatur terra.
²⁵Quoniam exemplum positus es omnibus gentibus, et opera tua quasi tuba in auribus Ivalis.
²⁶Væ regno, cuius princeps proponit offendicula iustis, et vocat malum bonum, et bonum malum.
²⁷Dominus adducet super eos ventum de deserto, et gloria eorum in fumum convertetur.
²⁸Et erunt domus eorum in speluncas draconum, et vineæ eorum in cubile struthionum.
²⁹Fidelis autem dabitur corona incorrupta, et nomen eius inscribetur in columna templi.
³⁰Memento igitur finis omnis carnis, et cum sapientia numera dies tuos, ut dirigatur cor tuum.
³¹Meditaberis de igne qui non consumit, et de verme qui non moritur, et sint hæc freno animæ tuæ.
³²Noli deflectere vanitatem, neque cor tuum ad umbram fugacem potentiæ ponas.
³³Oculi enim Domini in omni loco sunt, contemplantes bonos et malos.
³⁴Arcana consilia principum et cogitationes regum videt.
³⁵Et reddet unicuique secundum opera eius, sive in luce sive in tenebris facta sint.
³⁶Domus tua ædificanda sit super Petram, quæ est Sancta Ajora; leges tuæ sint speculum verbi eius.
³⁷Increpa superbos et exalta humilem, contere brachium oppressoris et iudica causam orphanorum.
³⁸Tunc florebit regnum tuum sicut lilium, et nomen tuum sicut cedrus Avar.
³⁹Solum tuum in pace firmabitur, et nomen tuum permanebit ante solem.
⁴⁰Gentes te consilium quærent, et filii tui in omnibus Ivalis erunt principes.
⁴¹Dominus te benevolenti circumdabit, et angelus faciei eius ante te ibit.
⁴²Urbes tuæ implebuntur lætitia, et vox fletus non audietur amplius in finibus tuis.
⁴³Benedictus rex qui timet Dominum, et mandata eius super aurum ponit.
⁴⁴Non commovebitur in die tribulationis, et fugient inimici eius a facie eius.
⁴⁵Ergo, Rex, vigila, et ne lucerna tua sine oleo inveniatur cum sponsus venerit.
⁴⁶Nam hora appropinquat, et clamor descendit: “Para domum tuam, quia cito venit.”
⁴⁷Confortamini, et roboretur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.
⁴⁸Et nunc, fili mi in spiritu, sint hæc verba quasi frontographia inter oculos tuos, et scribe ea in tabulis cordis tui.
⁴⁹Gratia tecum sit, et pax ab eo qui sedet super thronum album, et a Filio eius, Sancta Ajora, qui amavit nos et lavit nos in sanguine suo. Amen.
SEPTEM SCRIPTURÆ ECCLESIÆ GLABADENSIS
    ▷EPISTULÆ SANCTI VELII AD REGNA NOVA
        ▷EPISTULA SANCTI VELII AD REGNUM LESALIÆ
            ▶1—2—34
English | Latin | Ελληνική
Copyright ©2025 Adam Alexander T. Croke. All rights reserved.